Ruige rotsen

Ruige rotsen klimmen boven de bomen

vogels vliegen, als in dromen

ver boven in de blauwe lucht

de wind zucht

laat de bladeren trillen

berm met dillen

tijm, duifkruid, bitterzoet

langzaam weekt mijn gemoed

wordt groter

zacht als boter

in de warme zon

ontluikt de bron

fluistert de wind

mij goed gezind

sprookjes in de oren

opnieuw geboren

lig ik in het gras

van alles wars

wat niet met liefde heeft te maken

totdat er iets gaat kraken

en uit het kreupelhout

heel onverwacht en stout

een engel mij begroet

terwijl ik niets vermoed

streelt zij mijn grijze haren

laat mij gevoelens baren

onverwacht verstoord

omdat een wesp zijn angel boort

in mijn vlezig lijf

stram en stijf sta ik weer op de grond

kijk rond

en zie

de bult groeien op mijn knie

staan, gaan en lopen

't is te hopen

dat het nog kan

ToS 27-06-2002