Van Reactief naar Creatief

Autonoom is zelf kiezen

 

We zijn vanuit onze jeugd gewend om te reageren op invloeden "van buitenaf". In onze jeugd waren we afhankelijk van overlevingsstrategieën, al was het maar om liefde, aandacht en, niet in de laatste plaats, eten van onze ouders en opvoeders te krijgen. Wat in het begin een overlevingsvoorwaarde was, ontwikkelde zich door ons streven naar automatische processen tot kernovertuigingen.

Veel kernovertuigingen dienen ons echter nu niet meer maar zitten ons vaker in de weg. Ze hoeven maar aangesproken (getriggerd) te worden en je gaat onbewust associëren met een pijnlijke ervaring uit het verleden en handelt uit angst om herhaling te voorkomen.

Handelen uit angst heeft weer het gevolg dat je omgeving dit onherroepelijk terugspiegelt en daarmee je angst bevestigt.

Wil je deze zelfbevestigende spiraal veranderen dan zit er niets ander op om door die angst heen te gaan (en herkennen dat angst een gevoel, een gedachte is en niet te beschouwen is als iets reëels, een feit, als iets wat reeds gemanifesteerd is)

Je ziet dan dat er tussen de gedachte en de manifestatie ervan een keuzemoment is. Dit moment kan je gebruiken om een nieuwe keuze te maken in plaats van de automatische keuze gebaseerd op je verleden. Doe je dit vaak genoeg dan ontstaat er een nieuw automatisme, dit keer van het zelf kiezen.

 

 

Voel het na, is het een uitbreiding of een beperking van jouw waarheid en jouw werkelijkheid?