Naar mijn inzicht is dit in algemene zin de uitwisseling van energie met zijn omgeving. Energievormen bestaan uit trillingen van bepaalde frequenties en deze willen harmoniseren met omliggende frequenties.
Specifieker: de uitwisseling van informatie van het ene bewustzijncentrum naar de omliggende bewustzijncentra.
Het centrum van communicatie in onze verschijning is te plaatsen in het keel-chakra, het energiecentrum met als naaste buren het hart-chakra en het 3e oog. Uit deze plaatsing kan je afleiden dat dit centrum de balans verzorgt van wat waargenomen wordt met wat innerlijk gevoeld wordt. Het daarop volgende paar is het kruinchakra en de zonnevlecht respectievelijk zingeving en bewustzijn. Het keel-chakra, en daarmee communicatie, kan dus gezien worden als de brug tussen zingeving en bewustzijn, binnen- en buitenwereld oftewel Bron en Illusie(imagination of voorstelling).
Overigens heeft onze volledige chakrastructuur de trillingsopbouw van een octaaf waarbij de harmonisatiestructuur zich voordoet als een dubbele spiraal, als evenbeeld van ons DNA(fractal)
Voorbeeld: Een baby die huilt geeft een signaal naar de buitenwereld dat de innerlijke beleving(eenheid) niet klopt met de waargenomen beleving. De moeder geeft voeding en troost als antwoord, een signaal van de zich ontwikkelende buitenwereld van de baby naar de binnenwereld van de baby dat het eenheidsgevoel wel klopt, al zit er wat tijd tussen :-).
Soorten
Direct:
Op elk chakra-niveau (en celniveau etc.) is er, mits niet geblokkeerd, directe communicatie. Dit functioneert als een soort grid wat de diverse bewustzijnscentra verbindt in de verschillende lagen. Dit grid is de basis van ons vermogen om te anticiperen. Dit is ook de basis van paranormale communicatie en eenheid.
Primaire communicatie:
De houding of lichaamstaal, ondersteund met kreten. Historisch gezien de eerste mogelijkheid om binnen onze illusie te communiceren, meer gecultiveerd ontwikkeld tot dans en mime. Hoe men zich voelt drukt zich uit in de houding en is direct afleesbaar door ieder. Hierbij worden ook geluiden gebruikt om de aandacht te richten en de houding te accentueren. De mogelijkheid om geluiden te gebruiken om de aandacht te richten heeft zich ontwikkeld tot muziek, zang, het gesproken woord, theater en uiteindelijk de audiovisuele media.
Verbaal:
Oorspronkelijk gebruikt als uitdrukkingsmiddel van onze innerlijke toestand om dit te delen met onze medemensen. Zang en muziek liggen nog dicht bij deze oorsprong.
Naarmate de geluiden (woorden) zich meer differentieerden werd het mogelijk om ook meer abstractere zaken zoals ideeën te delen. Ook werd het gesproken woord meer gebruikt om te manipuleren, waarmee de verbinding tussen houding, inhoud en woord verbroken werd. (Babylonische spraakverwarring, gespleten tong, liegen, klinkt vals)
Miscommunicatie kan ontstaan als zender en ontvanger een andere gevoelswaarde toekennen aan hetzelfde woord. Het is daarom belangrijk niet alleen naar je eigen gevoelswaarde te kijken maar je te realiseren dat anderen een andere gevoelswaarde hieraan kunnen toekennen. Luisteren naar de intentie van wat achter de woorden ligt kan veel miscommunicatie voorkomen.
Het woord is een belangrijk middel om binnen onze illusie te creëren. Hoe meer mensen er van overtuigd zijn dat een bepaald idee waar is hoe meer het zich zal manifesteren. Het woord wordt gebruikt als middel om de aandacht te richten en dat waar de aandacht op gericht is zal zich manifesteren.
Het schrift is een uitbreiding van het woord in tijd en ruimte. Omdat het nog veel meer dan het woord is losgekoppeld van houding en emotie kan het gebruikt worden om de intentie te maskeren.
Doel
Communicatie is vooral communiceren met je bron, je essentie, die je werkelijk bent. Met communicatie maak je wat “buiten’ is deelgenoot van wat ’binnen’ is en omgekeerd. Communicatie dient de eenheid met de kleuren van verscheidenheid.
Lukt communiceren met je bron door de afschermende invloed van ego’s (zowel naar buiten als naar binnen) niet meer, is het ook niet meer mogelijk om op opbouwende wijze met de bewustzijnscentra in je omgeving te communiceren. Wat je dan communiceert, in welke vorm dan ook, is het bestaan van afscheiding. Als je ziet dat delen het doel is van communicatie, dan is het duidelijk dat afscheiding het doel niet dient, er juist tegengesteld aan is. Daarom wordt er vaak negatief gereageerd op het communiceren van het afgescheidene, enkel en alleen om bij gebrek aan beter, een weliswaar afgescheiden, maar toch eensgezind een semi-eenheid te scheppen, in de vorm van een gedeelde afgescheidenheid.
Taalkundig
Communiceren komt van communie, gemeenschap, eenheid beleven.
Middelen, vorm
Meta: energie, inspiratie, beweging, gevoel, trilling, licht en geluid
Specifiek: beeld (ook artificieel zoals foto, tekening, film, schrift), woord, muziek (ook artificieel zoals opgenomen muziek)
Kunstmatige middelen worden vooral gebruikt voor massacommunicatie, boeken, internet, film, radio en TV. Bij gebruik van artificiële middelen is er binnen de huidige gangbare illusie geen direct tweerichtingsverkeer. Daarbuiten wel omdat daar tijd en plaats wegvalt.
Communicatie is altijd een creatieve kracht én een experiment, het beïnvloed onze illusie, onze schepping en verdiept onze bron, dat wat is wie ik ben als geheel.
De verbinding tussen binnen en buitenwereld, gevoel en gedachte, oorzaak en gevolg; "God ziet dat het goed is" :-)Communicatie heeft een directe invloed op het ervaren van tijd
Boodschap, zender en waarnemer
Een zender kan zijn info delen met of zonder vooropgezet plan. De waarnemer kan de info ontvangen door deze wel of niet te betrekken op zijn eerder opgedane ervaringen. Meestal is er echter sprake van een mengvorm. Deze situatie wordt wel omschreven als de Babylonische spraakverwarring. Om hier een eind aan te maken is goed zelfonderzoek nodig, we kennen dit stuk zowel van binnen als van buiten.
Dit maakt het mogelijk om a; zelf zonder plan (verborgen agenda) te zenden, b: planmatig zenden te herkennen. Verborgen agenda’s zijn te herkenen aan uitingen van het ontbreken van vertrouwen, het ontbreken van werkelijke vreugde, kortom het ontbreken van direct contact op zielsniveau. Verborgen agenda’s zijn uitingen van onze ego’s, die in een willekeurige vorm, feitelijk afscheiding communiceren.
Open communicatie maakt het mogelijk om onze verscheidenheid te waarderen, te eren en te genieten binnen de eenheid van wie wij werkelijk zijn.
Wunjo!
Peter
Zie ook de site van Johan Oldekamp voor een praktische uitwerking: http://www.pateo.nl/waarneming.htm