De Heidevlinder is het grootste zandoogje dat in onze streken voorkomt. Het is een bewoner van droge gebieden en is bij ons vooral op heidevelden en in de duinen aan te treffen. Het is een krachtige vlieger, die zich niet gemakkelijk van dichtbij laat bekijken. Wanneer hij zich op een bloem zet, sluit hij altijd zijn vleugels. Heidevlinders bezoeken maar zelden bloemen om nectar te zuigen; vermoedelijk drinken ze liever sappen van bomen.
Hier zit hij op de roze zonnehoed. Deze vlinder had ik nog nooit in onze tuin gezien en hij viel me op omdat hij zo 'anders' vloog dan de andere vlinders. Snel zag ik een 'oogje', dus het moest wel een zandoogje zijn, maar hij was veel te groot voor de zandoogjes die ik kende. Omdat hij absoluut nooit z'n vleugels spreide kon ik hem naar mijn mening niet goed op de foto zetten, maar nu ik meer over de vlinder weet blijkt hij gewoon nooit z'n vleugels te spreiden. Het is een weinig voorkomende vlinder die zelfs op de rode lijst staat.