Op 14 oktober 1945 ging soldaat Nico Rams met zijn bataljon oorlogsvrijwilligers op weg naar Nederlands Indië. Vanaf dat moment totdat hij weer terug thuis kwam, hield hij een dagboek bij.
Hij schrijft over zijn ervaringen en in brieven aan zijn meisje Jopie geeft hij een beeld van wat hij daar heeft meegemaakt en beleefd. Hij vertelt over de dagelijkse gang van zaken bij de Tijgerbrigade in Semarang op Midden Java waar zijn onderdeel deel van uitmaakte.
Het is het verhaal van mijn vader. Het geeft een inkijkje in de ontwikkeling van zijn verkering op afstand,
van zijn relatie met thuis en zijn ervaringen met een voor hem volstrekt andere wereld.
Een omgeving die hem heeft veranderd en waar hij nooit met mij over heeft willen praten.
In de archieven van het Nationaal Archief en het Nederlands Instituut voor Militaire Historie in Den Haag heb ik gezocht naar achtergrondinformatie. Ook andere bronnen gaven me meer duidelijkheid over wat er zich in de periode 1944-1948 heeft afgespeeld in Nederland en Nederlands Indië. Vooral de website [Sepatoe Roesak] heeft me goed op weg geholpen.
De gevonden informatie heb ik samen met de teksten uit zijn dagboek en de brieven aan mijn moeder(Jopie) in een boekje verwerkt. Mijn vader is op 26 februari 2002 overleden. Zijn dagboek heb ik pas eind 2016 in handen gekregen, evenals de brieven. Zonder dat hij het weet, heeft hij postuum alsnog zijn verhaal aan mij verteld. Door het lezen van zijn dagboek en de brieven heb ik dan uiteindelijk kennis kunnen nemen van zijn Indische verhaal. Het is me nu meer duidelijk wat hij heeft meegemaakt en ik ben blij dat ik dat nu weet. Ook kan ik beter begrijpen waarom hij was zoals hij was. En deed zoals hij deed.
Het boekje is in een beperkte oplage verspreid onder familieleden.
Mocht het verhaal u interesseren, dan kunt u "Soldaat Overzee 45-48" als PDF bestand
[hier lezen].
