In 2008 heb ik samen met mijn vrouw en een nicht van mijn vrouw vanuit Maasbracht een fietstocht gemaakt naar Santiago de Compostela en Finisterre in Noord Spanje.
Een reis van meer dan 2700 kilometer. Een mooie route door België, Frankrijk en Spanje. Vooral de ervaringen en de ontmoetingen tijdens deze tocht hebben een onuitwisbare indruk op mij achtergelaten.
Het onderweg zijn heeft me veel geleerd. Hoe goed je ook voorbereid op pad gaat, steeds weer gebeuren er zaken die je niet hebt voorzien en die je overkomen. Wegwerkzaamheden, noodweer, materiaalpech. Ze komen altijd onverwacht en zijn zelden welkom. Je zult moeten handelen en oplossingen moeten bedenken. Het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat. Niet altijd is de meest voor de hand liggende oplossing de beste en meest juiste.
Het is belangrijk dat je er vooral vertrouwen in blijft houden dat je uiteindelijk je doel zult bereiken.
Niet het doel is belangrijk, maar de weg die er naar toe leidt.
Een toepasselijker metafoor is voor mijn leven nauwelijks denkbaar.
Ik voel me als een pelgrim
die een weg zonder einde aflegt.
De weg en het zoeken,
dat is wat je vormt en verandert.
Paulo Coelho
