Big City is een legspel voor 2 tot 5 personen, en stamt alweer uit het jaar 1999 (althans de versie van 999 Games). De spelers zijn projektontwikkelaars en bouwen mee aan het ontstaan van een grote Amerikaanse stad.
Allereerst leggen de spelers beurtelings een aantal stadswijken aan. Elke stadswijk bevat een acht- of negental vakjes, waarop nummers staan: nummer 48 bijvoorbeeld staat voor vakje 8 in stadswijk nummer 4. Voor elke stadswijksvakje is er een corresponderende handkaart. Elke speler heeft 5 van deze handkaarten, ook wel perceelkaarten genoemd, in de hand.

Het spel wordt beurtelings gespeeld. Wanneer een speler aan de beurt is, dan mag hij allereerst een nieuw gebouw plaatsen, en wel tegen betaling van de perceelkaarten waarop dat gebouw komt te staan. Het geplaatste gebouw levert een vast aantal zegepunten op, maar extra punten bij een gunstige ligging en strafpunten bij een ongunstige ligging: zo levert een dubbel woonwijk-speelstuk 6 punten op. Ligt een dergelijke woonwijk aan de trambaan dan worden de punten verdubbelt tot 12, en bij ligging aan stadsrand of park verkrijgt men een extra punt. Echter, wanneer zo’n woonwijk naast een fabriek ligt dan volgen 2 punten aftrek. De bouw van een raadhuis geeft nul punten, maar vanaf deze bouw mogen wel een trambaan en ingewikkelder gebouwen gebouwd worden. Alle voorzieningen hebben zo hun specifieke eisen en pluspunten: zo moet een bioscoop naast tenminste twee huizenblokken gebouwd worden en geeft het 5 punten, maar liggend naast een trambaan geeft het 10 punten, en liggend naast zowel een trambaan als een raadhuis zelfs 15 punten.
Als tweede handeling mag de speler aan beurt 1 of 2 trambaanstukken toevoegen aan de bestaande trambaan. Gebouwen geplaatst aan de trambaan ontvangen veelal meer punten, zij zijn immers beter bereikbaar en dus aantrekkelijker. Overigens mag deze handeling alleen dan uitgevoerd worden wanneer het raadhuis geplaatst is. Dat laatste geldt ook voor de derde handeling, een nieuwe wijk aanleggen (voor zover voorradig).
Als vierde handeling mag de speler zoveel handkaarten ruilen met de gesloten trekstapels (elke wijk heeft een aparte trekstapel) als hij wil, en daarbij mag ook nog eens de hand aangevuld worden tot 5 perceelkaarten.
Wanneer men helemaal niets wil doen in zijn beurt, dan mag men passen.

Het spel eindigt zodra alle stadswijken zijn aangelegd en alle kavels bebouwd zijn, of als twee ronden lang er uitsluitend gepast wordt of kaarten worden getrokken. De speler met de meeste punten is vervolgens de winnaar.

BEKORINGSFAKTOR:
De speeldoos is groot en vooral gevuld te noemen. De voorzijde van de doos laat een afbeelding van een Amerikaanse stad zien, de achterzijde een foto van een spelsituatie met een puntige tekst ernaast. De voorzijde vind ik anno nu alweer wat gedateerd overkomen.

SPELMATERIAAL:
Ook de handleiding oogt wat gedateerd, met name door de schaarse illustraties, maar uiteindelijk blijkt deze toch wel heel duidelijk te zijn. De stadswijken zijn wat saai in hun uiterlijk, de gebouwen daarentegen zijn erg mooi, en geven een prachtig driedimensionaal uiterlijk aan het spel. De hulpkaarten voor elke speler zijn bepaald groot te noemen, helaas is dit nodig om alle facetten van de gebouwen aan de speler duidelijk te maken.

BEGINNERS?:
Het spelen van Big City is wat betreft de uit voeren handelingen helemaal niet moeilijk. Elke beurt bestaat uit een vast patroon van 5 mogelijke handelingen. Het is het tellen van de punten, wanneer er een gebouw is geplaatst, dat enige hoofdbrekens en dus mogelijk moeilijkheden voor beginners kan geven.

GEVORDERDEN?:
Gevorderde spelers kunnen dit spel aardig taktisch spelen, hoewel een en ander wel afhangt van de perceelkaarten die men in handen heeft. Ook de mogelijkheid om elkaar te pesten is in redelijke mate aanwezig.

SPELPLEZIER KORTE TERMIJN:
Big City is in eerste instantie een leuk legspel met een zeer aantrekkelijke visuele laag, het opbouwen van (het reliëf van) de stad. De spelerbeurten zijn compact en de handelingen overzichtelijk. Alleen de telling is wat ingewikkeld, maar daar is een weliswaar grote maar wel duidelijke overzichtskaart voor.

SPELPLEZIER LANGE TERMIJN:
Op lange termijn is er nog steeds plaats voor een partijtje Big City: het is een van de leukere legspellen en er is een goede aansluiting tussen spelmechanisme en spelthema. Bovendien is het een van de eerste grote bordspellen van 999 Games die ook erg leuk met twee spelers zijn te spelen.

STRATEGIE/GELUK:
Men moet best wel geluk hebben met het hebben van de juiste perceelkaarten, maar anderzijds is redelijk doelmatig plannen, of als dat niet gaat gewoon een andere speler pesten, goed mogelijk.

Mijn worp =
-----------------------------
Eindcworp =
Ondanks het wat gedateerde uiterlijk van doos en handleiding en de veelheid aan materialen is Big City best een leuk legspel. Elk potje verloopt weer anders en bevat de nodige spanning, en wat vooral leuk is is dat je de stad letterlijk opgebouwd ziet worden. Big city is ook nog eens erg leuk spel met slechts twee spelers.
Verassend genoeg is het niet het spelmechanisme, maar voor de verandering eens de puntentelling die het spel wat geforceerd doet overkomen, en het is dan ook een aardig gepuzzel om tot de juiste score van een geplaatst gebouw te komen. Ook vind ik het een minpunt dat het een behoorlijk karwei is om de gebouwen uit hun krappe vakjes in de doos te halen en aan het eind weer terug te zetten. Helaas is Big City als legspel zwaar overklast door Carcassone (eveneens uit de 999-stal), dat gewoon een veel puntiger en vloeiender spel is.