National Geographic Expedition is al enkele keren eerder uitgegeven, en zou dus bijna de Heintje Davids van de bordspellen genoemd kunnen worden. In de jaren tachtig bracht Ravensburger dit spel uit onder de naam Abenteuer Tierwelt (D)/ Grand Safari (F)/Wildlife (GB), en in de jaren negentig werd het spel heruitgegeven door Queen Games onder de naam Expedition (in sommige landen Terra-x).
En nu verschijnt dit spel weer in gepolijste vorm als één van de nieuwe Ravensburger-spellen in 2005, waarbij het bijzonder is dat Ravensburger voor dit spel de handen ineen heeft geslagen met National Geographic. En er lijkt sprake te zijn van een "perfect match"!

Het speelbord bestaat uit een landkaart van onze wereld, waarop een tachtigtal bestemmingen, met naam en fotootje, staat afgebeeld. Tussen deze bestemmingen, die overigens inderdaad zo uit het National Geographic magazine gehaald zouden kunnen zijn, lopen stippellijntjes, en op een aantal plekken staan er geen bestemmingen, maar rode of blauwe rondjes, waarover later meer. Van elke bestemming is er een corresponderende handkaart; de stapel handkaarten wordt geschud en iedere speler krijgt 9 bestemmingen(bij twee of drie spelers 12), die verdekt in de hand worden gehouden.
De spelers leggen nu beurtelings één fiche op één van hun bestemmingen neer, totdat iedere speler vier bestemmingen op deze wijze heeft gemarkeerd. Dit zijn de "bijzonder belangrijke bestemmingen". Tenslotte worden van de trekstapel nog vier bestemmingskaarten open neergelegd en krijgt elke speler twee kartonnen tickets. Het spel kan beginnen!

Vanuit Europa kunnen er drie mogelijke expedities starten, in andere woorden: er kunnen drie gekleurde routes (rood, blauw en geel) starten vanuit een startpunt in Europa. Een route wordt gestart door een pijl in de gekozen kleur neer te leggen, met de pijlpunt gericht op de nieuwe bestemming. Wanneer eenmaal een route in een kleur is gestart dan moet een nieuwe pijl in die kleur aangelegd worden aan het laatstneergelegde pijlpunt van dezelfde kleur.
Elke speler moet één pijl neerleggen in zijn beurt. Wanneer de pijlpunt van de neergelegde pijl aankomt in een bestemming, die in de handen is van één van de spelers, dan kan deze speler melden dat deze bestemming bereikt is, waarna hij deze kaart open voor zich neerlegt. De neergelegde kaart is goed voor één overwinningspunt. Wanneer de pijlpunt aankomt op een blauw rondje dan mag de speler aan beurt direkt nog één pijltje aanleggen (mag ook aan een andere route). Wanneer de pijlpunt aankomt op een rood rondje dan mag de aktieve speler een ticket pakken. Men mag maximaal twee maal per beurt een ticket inzetten die men kan gebruiken om: a) nog één pijl neer te leggen aan een route, b) de laatst neergelegde pijl van een route te verwijderen of c) een handkaart te wisselen met de trekstapel. Het leuke aan aktie b) is dat het effekt van de voorlaatst neergelegde pijl weer helemaal geldig is, dus wanneer deze eindigt op een rood rondje dan mag men gelijk één ticket pakken.

Het bezoeken van een bijzonder belangrijke bestemming geeft dubbele zegepunten voor de bezitter van deze bestemming: de erbij neergelegde fiche geldt namelijk als twee extra zegepunten. Verder kan de speler aan beurt bestemmingen aandoen die open liggen en deze voor zichzelf opeisen, zodat het totaal aan punten voor één speler meer kan zijn dan alle handkaarten + alle fiches.

Tot slot is er nog één belangrijk foefje in dit spel: het maken van een lus. Wanneer een route zichzelf raakt door het neerleggen van een pijl, dan mag de speler aan beurt een extra pijl neerleggen ergens aan deze route. Deze aktie zorgt ervoor dat de speler een enorme sprong over het bord kan maken, in een poging toch nog een bestemming te bereiken. Helaas (of misschien gelukkig) mag een speler maar één lus maken in zijn beurt.

Wanneer één van de spelers al zijn handkaarten heeft neergelegd wordt de ronde uitgespeeld en is het spel ten einde. Neergelegde handkaarten geven 1 zegepunt, niet-neergelegde handkaarten geven 1 strafpunt, verzamelde fiches geven 1 zegepunten en niet verzamelde fiches geven 1 strafpunt. Winnaar is de speler met het hoogste puntentotaal.

BEKORINGSFAKTOR:
Er is blijkbaar een vaste doosgrootte bij Ravensburger, want zowel Australia als Make 'n Break als dit spel hebben dezelfde grootte van doos (ja mensen, dit is de rubriek waar de meest pietluttige zaken besproken worden). De voorkant van de doos wordt gedomineerd door zwartteinten, foto's en over de gehele breedte het woord "Expedition". Op de achterkant een grote foto van het spel, een korte speluitleg in de talen Frans, Italiaans en Nederlands en een overzichtelijk schemaatje van de speleigenschappen. Het uiterlijk van dit spel is zeer duidelijk gericht op liefhebbers van National Geographic (Magazine).

SPELMATERIAAL:
De doos bevat een nette vakindeling. De drie verschillende kleuren van de route-pijltjes zijn goed van elkaar te onderscheiden. De pijltjes zijn goed hanteerbaar, doch voelen niet al te stevig aan. De fiches hebben wat ongebruikelijke kleuren, hetgeen waarschijnlijk noodzakelijk is vanwege het feit dat de kleuren rood, geel en blauw reeds in gebruik zijn. De Tickets zijn stevig van stuk en liggen goed in hand. Helaas zijn zowel Tickets als fiches slechts éénzijdig bedrukt, zodat we aan de achterkant worden lastiggevallen met tientallen malen het woord "Ravensburger". De handleiding is drietalig, het Nederlandstalige deel bevindt zich achterin. De uitleg is helder en roept geen vragen op. Tot slot wordt er één aardige variant gegeven in de handleiding. De kaart van de wereld steekt ietwat flets af bij de rest van het spel.

BEGINNERS?:
Het ware avontuur-gevoel, mede dankzij de foto's en de uitleg over de bestemmingen op de handkaarten, en de niet al te ingewikkelde regels zullen beginners welzeker aanspreken. Venijnige akties, met behulp van de tickets en het maken van lussen, zullen waarschijnlijk niet opgemerkt worden door hen, maar dit beinvloedt niet het spelplezier.

GEVORDERDEN?:
NG Expedition heeft de uitstraling van een gezellig familie-spel, en dat is het ook wel, maar de gevorderde/taktische speler zal genoeg plezier beleven aan het de anderen dwarszitten, de lusakties en het wissen of bijleggen met behulp van tickets. Op het tweede gezicht biedt dit spel dus verrassende diepgang.

SPELPLEZIER KORTE TERMIJN:
Wanneer men dit spel speelt, dan is het alsof je dit spel al jaren kent, en dat is een goed teken. Het brengt spelspelers van alle nivo's genoegzaam tesamen.

SPELPLEZIER LANGE TERMIJN:
Dit spel weet ook op lange termijn de aandacht van de spelers vast te houden, en zorgt er -mede dankzij het steeds vertrouwder worden met het aangename National Geographic speelmateriaal- voor dat men zijn gasten over de jaren heen geregeld zal trakteren op een potje van dit spel.

STRATEGIE/GELUK:
Geluk wordt je in dit spel vaak gegeven door de medespelers, die per ongeluk de expeditie daar brengen waar jij hem wilt hebben. Met de handkaarten moet je geluk hebben, dat is waar, maar voor alle spelers geldt: gelijke monniken, gelijke kappen. En met een geluksloos spel vaart niemand wel.

Mijn cijfer =
-----------------------------
Eindcijfer =
Ravensburger brengt ons al vroeg in het jaar een goed arsenaal aan nieuwe bordspellen. Er zitten weliswaar geen absolute toppers in het aanbod, maar elk spel heeft toch zijn eigen positieve kwaliteiten. Met name had ik hoge verwachtingen van Australia, maar het is niet dat spel, maar National Geographic Expedition dat mijn hart heeft gestolen. Het is de combinatie van eenvoudige regels, aansprekende materialen en verrassende taktische mogelijkheden die dit spel tot een evergreen weten te maken. En hoewel het spel reeds tweemaal eerder is uitgegeven, kan er gesproken worden van een driemaal scheepsrecht gezien de perfekte ineenstrengeling van het spelmechanisme en het National Geographic gevoel.Conclusie: een aanrader, die zich moeiteloos kan nestelen te midden van spellen als Transamerika en Ticket to Ride.

----