De oplettende lezer zal weten dat Tikal de eerste spelrecensie was die op deze website verscheen, en die oplettende lezer zal dan ook wel zo oplettend geweest zijn dat de spelbeschrijving van dit spel vrij summier was. Ondertussen ben ik een stuk breedsprakiger geworden, maar in het geval van Java (en Mexica) wil ik toch teruggaan naar het begin en de uitleg kort houden: nee, dit doe ik niet omdat Java (en Mexica) net als Tikal afkomstig is van dezelfde uitgever en gemaakt is door dezelfde auteurs, en ook niet omdat deze spellen qua grafisch ontwerp (zeker van de dozen) erg op elkaar lijken, en ook niet omdat deze spellen draaien om de besteding van een beperkt aantal aktiepunten, maar gewoon omdat ik de beoordelingen van Java en Mexica, die ik een uur geleden afgerond had, kwijt ben door irritante computerperikelen en derhalve deze beoordelingen opnieuw moet schrijven.

In Java bouwen de spelers, twee tot vier in getal, een Javaans landschap op met behulp met van legtegeltjes: zo ontstaan er één of meerdere gebieden bestaande uit rijstvelden en dorpen. Het leuke is dat de tegeltjes, die er in drie groottes zijn, ook op de reeds op het spelbord aanwezige tegels gelegd kunnen worden, zodat het landschap zich ook in de hoogte ontwikkelt. In een speelbeurt kunnen 6 aktiepunten besteed worden aan acht te kiezen akties, waarbij het leggen van minstens één tegel (tegen betaling van één aktiepunt) verplicht is. Een paleis -erg belangrijk voor de puntentelling- zijn er in de waarden 2, 4, 6, 8 en 10: een paleis van 4 bijvoorbeeld mag alleen gebouwd of uitgebouwd worden als het dorp waar het in gebouwd gaat worden uit 4 vakjes bestaat, en het mag alleen gebouwd worden door de speler die in dat dorp op het hoogste nivo staat. Een dergelijke bouw levert de helft van de paleiswaarde aan zegepunten op. In elk paleis mag eenmaal een paleisfeest gehouden worden, hetgeen neerkomt op een minikaartspelletje tussen de spelers (wie de meeste symbolen aflegt van de door de aktieve speler gevraagde kleur krijgt een zeker aantal zegepunten). Bij de eindtelling worden de dorpen met paleizen gescoord, waarbij diegene die hoogste nivo in een dorp staat de meeste punten krijgt, daarna diegene op het op één na hoogte nivo etc..

Bekoringsfaktor:
U zult in dit kopje dezelfde score aantreffen als bij Tikal: een karakteristiek masker op de voorzijde op de doos, die rood van kleur is. De doos voelt gevuld aan.

SPELMATERIAAL:
Het spelbord is stevig en helder bedrukt en heeft twee vouwnaden (kruiselings). De speelstukken en legtegels zijn van hout resp. karton. Net als bij Tikal zijn de zwarte speelstukken zijn wat moeilijk te zien op het spelbord. De legtegels zijn stevig en helder gedrukt; de speelkaartjes zijn klein en dus wat priegelig.

BEGINNERS?:
Java voltrekt zich ook in derde dimensie, de hoogte dus, en dat het maakt het voor beginnende spelers tot een toch ingewikkeld bordspel, waarbij de diverse taktische mogelijkheden zich niet direkt laten overzien.

GEVORDERDEN?:
Java is in vergelijking met broertjes Tikal en Mexica het moeilijkste spel. Is het daarmee direkt de leukste voor gevorderden? Persoonlijk meen ik van niet, Tikal is de rechtlijnigste met daarnaast grote diepgang, en daarmee dus het beste spel van de drie. Het gebruik van de derde dimensie in Java is echter wel leuk en dus aantrekkelijk voor gevorderden te noemen.

SPELPLEZIER KORTE TERMIJN:
Wat in het kopje beginners staat gaat wat mij betreft ook hier op.

SPELPLEZIER LANGE TERMIJN:
Java zal, als de spelregels eenmaal zijn blijven hangen en de mogelijkheden op het bord duidelijk zijn, dermate blijven bekoren dat het zo nu en dan toch weer eens ter tafel zal komen.

STRATEGIE/GELUK:
Weinig geluksfaktor is er aanwezig, behoudens het kaartspel in de vorm van het paleisfeest.

Mijn cijfer =
-----------------------------
Eindcijfer =
Java is absoluut een goed spel, maar moet het toch afleggen tegen voorganger Tikal, wat gewoon pakkender is. In de Masker-serie van Ravensburger (Tikal, Java en Mexica) is Java het zwaarste spel.
Laat ik in dit licht niet vergeten een ander spel van Kramer en Kiesling te noemen, en dat is Torres. Ook Torres is gebaseerd op het aktiepuntensysteem en maakt eveneens gebruik van de derde dimensie, en het is dan ook vanwege dit laatste gegeven dat ik meen dat Torres en Java veel van elkaar weghebben. Java is een stuk thematischer dan het abstrakte Torres, maar wat mij betreft is Torres toch de sterkste van de twee, zie de beoordeling van Torres
Java is dus met name aantrekkelijk voor spelers die meer willen na Tikal en Torres.