Er wordt een Kathedraal gebouwd in de velden bij Keytown, in het midden van Keydom. De inwoners verzamelen de grondstoffen waarmee de Kathedraal gebouwd wordt in de omliggende velden. De Kathedraal wordt gebouwd in vijf stadia en elk stadium vereist verschillende bouwmaterialen. In de eerste stadia zijn steen en timmerhout nodig, later vereisen de uitrusting en inrichting ijzer, gekleurd glas en goud. Gedurende het bouwproject hebben de bouwers voedsel en water nodig, en, als ze geluk hebben, krijgen de bouwers ook wat wijn.

In het eerste deel van het spel bouwen de spelers samen het speelveld op. Zo ontstaat er een Catan-achtig landschap, bestaande uit veldtegels, hutjestegels en precies één Kathedraaltegel. Er zijn vijf soorten veldtegels, te weten:

• Grijze tegels, ofwel steengroeven: deze leveren zwarte blokjes, ofwel steen, op.
• Bruine tegels, ofwel bossen: deze leveren bruine blokjes, ofwel timmerhout, op.
• Blauwe tegels, ofwel meren: deze leveren blauwe blokjes, ofwel water, op.
• Groene tegels, ofwel boerderijen: deze leveren groene blokjes, ofwel voedsel, op.
• Rode tegels, ofwel wijngaarden: deze leveren rode blokjes, ofwel wijn, op.
• Elke speler heeft temidden van deze grote veldtegels vijf kleinere hutjestegels (genummerd 1 t/m 5) liggen.

Er wordt een startspeler aangewezen en vervolgens start het spel met de eerste ronde. Elke ronde bestaat uit een vijftal fasen, en wel:

1. Fase 1: In deze fase bepaalt de startspeler uit welk hutje (1t/m 5) er een arbeider komt. Te beginnen met deze startspeler en dan kloksgewijs mag iedere speler een arbeider(sfiche) plaatsen in één van de velden rondom het gekozen hutje (in de eigen kleur). In elk veld mag maar één arbeider staan, dus wanneer alle velden rondom een hutje reeds bezet zijn dan heeft men pech en mag er geen arbeider geplaatst worden.
   Vervolgens is de speler links van de startspeler aan de beurt om één van de resterende hutjes te kiezen, waarna –startend bij deze speler- er weer een arbeider vanuit het gekozen hutje geplaatst dient te worden, dan de speler links daarvan, etc, tot het laatste hutje aan de beurt is geweest.
2. Fase 2: Elke arbeider, die op een veldtegel staat, levert één grondstoffenblokje in dezelfde kleur op, en wel voor de speler, van wie die arbeider is. Een groene arbeider op een wijngaard-tegel levert één rood blokje op voor de groene speler, bijvoorbeeld.
3. Fase 3: Te beginnen met de startspeler en dan kloksgewijs, kunnen de spelers beurtelings hun blokjes inzetten voor acties (een speler doet één actie, daarna de speler links van hem/haar, etc. tot niemand meer wil/kan inzetten).
   Zo kan men bouwtegels, lees overwinningspunten, kopen voor een zekere combinatie blokjes. In het begin gaat het om bouwtegels met vier overwinningspunten, maar tegen het eind van het spel loopt dit op tot bouwtegels met waarde 12. Soms wordt ijzer, glas of goud gevraagd op deze bouwtegel, en om dat te verkrijgen moet men grondstoffen (grijze, bruine, blauwe, groene en rode blokjes) ruilen in resp. 2:1, 3:1 en 4:1 verhouding met de “bank”; een dergelijke ruil geldt overigens als zijnde één actie.
   Verder kan men tegen betaling van 1 zwart en 1 bruin blokje één van zijn hutjes ombouwen tot een huis. Uit een huis mogen in fase 1 niet één, maar twee arbeiders komen! Ook kan men tegen betaling van 1 bruin blokje een hek plaatsen op het speelveld, zodat men één of meerdere arbeiders van de tegenpartij(en) belemmert in hun bewegingen. Tegen betaling van 1 rood blokje kan een hek verwijderd worden. Zoals duidelijk moge zijn geldt elk van de hiervoor genoemde handelingen als één actie.
   Tot slot liggen er iedere ronde twee wetkaarten open. De wetkaart zal ik hier niet uitgebreid bespreken, maar het komt er op neer dat deze voordeel geeft aan de speler die deze trekt, en/of nadeel aan de andere spelers. Wanneer men als actie één wetkaart trekt dan houdt dit in dat men , na het pakken van een kaart, uit fase 3 stapt en dus geen verdere akties mag doen.
4. Fase 4 is simpel: de arbeidersfiches kunnen uit de velden gehaald worden en gaan terug naar de spelers.
5. Fase 5: de startspelersteen gaat naar de speler links van de huidige startspeler. Nu wordt het echter interessant: de andere spelers krijgen in één biedingsronde de gelegenheid een bod te doen op de startspelersteen, echter de speler links van de huidige startspeler heeft het laatste woord.

Na de vijfde fase begint men weer met fase 1.

Zodra de laatste bouwtegel wordt verkocht eindigt het spel. De spelers tellen nu hun achter hun schermpjes liggende punten op de bouwtegels, plus hun blokjes (grondstoffenblokjes zijn 1 punt, witte blokjes 2 punten, paarse blokjes 3 punten en gouden blokjes 4 punten). De speler met de hoogste totaalscore wint Keythedral!

Bekoringsfaktor:
Een mooie stevige doos vormt het omhulsel van Keythedral. De doos van Keythedral heeft een zeer flets, bijna wit uiterlijk. Wanneer men de gebruikte tekeningen op de doos beter bekijkt dan zijn ze best goed, maar op een of andere manier geeft de hele kleurhantering niet het gevoel van een aansprekend bordspel.

SPELMATERIAAL:
Wanneer de doos opengaat dan valt de veelheid aan materialen op: veel stevige kartonnen tegels en veel houtmaterialen. De handleiding is, waarschijnlijk om budgettaire reden (een andere reden kan ik niet verzinnen) in zwart-wit gedrukt, en is uitgebreid maar overzichtelijk. Zoals het een goede handleiding betaamt staat er een samenvatting van de regels in de kantlijn. De twee kleine spelbordjes zijn grafisch erg mooi. De spelerkleuren en de kleuren van de grondstoffen kunnen beginnende spelers verwarring geven, aangezien er overlap in kleuren is. De spelerschermpjes zijn wat slapjes en dus wat wankel in hun functie, en zullen geregeld omvallen. Belangrijk minpunt vind ik dat er geen vakindeling voor de vele speelmaterialen aanwezig is, zodat men bij de volgende speelpartij de nodige tijd uit moet trekken om de materialen weer op orde te krijgen.

BEGINNERS?:
Keythedral kent, wanneer eenmaal gestart, een vanzelfsprekende en natuurlijke flow, die niet al te moeilijk zou moeten zijn voor beginners. De finesses van het plaatsen van de arbeiders en met name hoe en wanneer te handelen in fase 3 zijn voor beginnende spelers echter moeilijk te vatten.

GEVORDERDEN?:
En dan zou je vervolgens verwachten dat Keythedral grote diepgang te bieden heeft, maar door het eerder genoemde vanzelfsprekende spelmechanisme en misschien ook wel door gehanteerde thema, dat sterke gelijkenis vertoont met Catan, blijft dit spel een wat oppervlakkige smaak geven, alhoewel het zeer zeker de gevorderden de nodige plezier zal geven, vanwege de vele strategische lijntjes die er dankzij de diverse aktiemogelijkheden door het spel lopen.

SPELPLEZIER KORTE TERMIJN:
Spelthema en spelmechaniek sluiten naadloos op elkaar aan, en bovendien is het een heerlijk gevoel de vele blokjes door de handen te voelen/zien gaan.

SPELPLEZIER LANGE TERMIJN:
Door zijn verwantschap met Catan en door het steeds weer wisselende speelveld zal Keythedral in ruim voldoende mate blijven bekoren.

STRATEGIE/GELUK:
Je moet geluk hebben met je positie in de plaatsing van de arbeiders, je plaats in de veiling om de startspelersteen (hierover geeft de handleiding zelfs handige tips) en de beschikbare bouwtegels, maar hinderlijk is dit niet.

Mijn cijfer =
-----------------------------
Eindcijfer =
Keythedral is een goed grondstofmanagement-spel, met een leuk thema en over de maat genomen mooie speelmatrialen. Het speelt lekker weg en het is een uitstekend alternatief voor de Kolonisten van Catan. De fletse doos van Keythedral zal u niet direkt aanspreken in de winkel, en ook hangt dit spel een beetje tussen de nivo's beginners en gevorderden in, maar toch is dit spel echt de moeite waard.
Ondanks de in de handleiding genoemde variant voor twee personen, is dit spel duidelijk minder leuk met twee spelers. Vier of vijf personen lijkt het meest geschikte aantal voor een bedrijvig spel als Keythedral.