Arthur heerst over Brittanie. Zijn twaalf ridders van de ronde tafel hebben
hem trouw gezworen en afstand gedaan van de wereldlijke verplichtingen teneinde
de Heilige Graal te vinden. Gedurende hun lange zoektochten moeten zij hevige
gevechten leveren en meeslepende avonturen het hoofd bieden om uiteindelijk
roem en eer te behalen.
De ridders bevechten hun tegenstanders met ridderkaarten. Overwonnen tegenstanders
worden in de loop van het spel uitgewisseld tegen waardevolle avonturenkaarten.
Wie daarbij het succesvolst is, wint het spel.
Dit kaartspel wordt gespeeld met drie soorten kaarten. De eerste soort zijn
de ridderkaarten. De ridderkaarten zijn er in drie kleuren (beige, oranje en
rood) en hebben de waarde 1 (14 stuks per kleur) of 2 (2 stuks per kleur).
Daarnaast bevinden zich tussen de ridderkaarten nog 5 Merlijn-kaarten, die
te gebruiken zijn als jokers met waarde 1.
De tweede soort kaarten zijn de tegenstanderkaarten , waarvan er 44 stuks in
het spel zijn. Deze tegenstanderkaarten zijn er in vier kleuren en kunnen een
waarde hebben van 1 t/m 5. De tegenstanderkaarten liggen aanvankelijk op tafel,
waarover later meer, en dienen verslagen te worden met behulp van de ridderkaarten:
wanneer men bijvoorbeeld drie rode ridderkaarten met een waarde van 4 uitspeelt
dan kan men een tegenstander van waarde 4 verslaan en vervolgens op handen
nemen.
De derde soort kaarten zijn tenslotte de avonturenkaarten, waarvan er 13 in
het spel zijn. Deze worden uitgelegd aan de zijkant van het speelveld, en vormen
als het ware als een etalage.Elke avonturenkaart geeft een zeker aantal overwinningspunten,
maar heeft elk voor zich eigen voorwaarden om gepakt te worden: deze voorwaarden
hebben altijd te maken met het inleveren van een zekere combinatie van tegenstanderkaarten.
De ridderkaarten worden geschud en iedere speler trekt er vier. Van een
geschudde stapel tegenstanders worden er net zo lang tegenstanderkaarten
getrokken tot
er van één kleur vier getrokken zijn. Tegenstanderkaarten van één
kleur worden in een verticale rijj neergelegd. Het spel wordt beurtelings
in de volgorde van de wijzers van de klok gespeeld. Wie aan de beurt is mag
de
volgende 4 acties uitvoeren, maar wel strikt in chronologische volgorde.
Tegenstanderkaarten
omdraaien, en wel zo lang tot er van één
kleur vier kaarten liggen.
Tegenstanderkaarten overwinnen: men mag één
tegenstanderkaart verslaan (les: op handen nemen) door de waarde van deze
kaart in ridderkaarten
van één kleur uit te spelen.
Een avonturenkaart trekken: men
mag één avonturenkaart trekken,
door de combinatie van tegenstanderkaarten uit te spelen (deze moeten dan
wel eerst verslagen zijn door de ridders!) die door deze avonturenkaart
gevraagd wordt.
Een ridderkaart trekken: men mag de hand aanvullen door één
ridderkaart van de trekstapel te trekken. Indien men niet de actie 2 en
3 heeft gedaan,
dan mag men twee ridderkaarten trekken.
Het spel eindigt direct wanneer de voorlaatste avonturenkaart bemachtigd is,
of als de laatste tegenstander verslagen is. De waarden van hun volbrachte
avonturenkaarten en op hand zijnde verslagen tegenstanders worden opgeteld.
Degene met het hoogste puntentotaal wint dit spel.
De variant met de zegels: elke speler heeft nu ook 5 zegels in één
kleur. Wanneer men een tegenstander direct wil verslaan moet de dubbele waarde
in ridderkaarten uitspelen; wordt de enkele waarden in ridderkaarten uitgelegd,
dan mag de tegenstanderkaart niet op handen worden genomen, maar moet er een
zegel in de eigen kleur opgelegd worden. Pas als men nogmaals dezelfde hoeveelheid
ridderkaarten uitspeelt mag de tegenstander op handen worden genomen, maar......als
alle tegenstanders van één kleur een zegel bevatten, dan mogen
de eigenaars van de zegels deze tegenstanderkaarten direct op handen nemen!
Deze variant is een stuk tactischer dan het basisspel.
Mijn
worp =
-----------------------------
Eindworp = Het basisspel is slechts een weliswaar vlot wegspelend, aantrekkelijk
ogend kaartspelletje, maar heeft weinig om het lijf: de partijtjes zijn vaak
een
race om wie het eerst de gunstigst mogelijke riddercombinaties weet te krijgen
en stelden mij erg teleur, zeker gezien het feit dat achter dit spel toch een
grote spelauteur zit. De zegelvariant krikt het niveau van dit spel enigszins
op, maar nog steeds weet King Arthur mij dan niet te bekoren. Een
aardig en eenvoudig kaartspel dus, maar meer ook niet.
