Louis XIV heet het nieuwe spel in de strategische Alea-reeks van Ravensburger. Er is gebruik gemaakt van een nieuw formaat doos, het medium-formaat, en de doos heeft op de zijkant een luid en duidelijke "1" staan, ten teken van het openen van een nieuwe reeks (het vlak na Louis XIV verschenen spel Palazzo is overigens de nummer 2 in deze reeks).
En wat een mooi thema, Versailles en de Zonnekoning. Je speelt één van de gunstelingen aan het hof van de koning en probeert door het aanwenden van de juiste invloed op de vertrouwelingen van de koning de hoogst mogelijke gunst te bereiken.

Materialen: 90 speelkaarten (20 + 12 + 8 opdrachtskaarten, 30 invloedskaarten, 12 intrigekaarten, 8 geldkaarten), 64 invloedsstenen in 4 kleuren, 12 personentegels, 60 wapenschilden in 6 soorten, 34 opdrachtsfiches, 32 goudmunten, 1 startspelerkaartje, 1 figuur Louis XIV.

Speltype: meerderhedenspel.

Speluitleg: De afbeeldingen van 12 vertrouwelingen worden volgens een schaakbord-patroon neergelegd op tafel. Op elke afbeelding staat wat voor prijs hier te verdienen valt. Met behulp van invloedskaartjes plaatsen de spelers in een viertal rondjes hun invloedstenen op de afbeeldingen. Per beurt mag men maximaal drie steentjes plaatsen op één afbeelding; maar men mag nog met zijn steentjes overspringen naar diagonaal aangrenzende afbeeldingen: men moet dan wel minstens één steentje achterlaten. Als iedereen steentjes geplaatst heeft dan worden de afbeeldingen langsgelopen om per afbeelding de meerderheid te bepalen. Op sommige afbeeldingen wint alleen de speler met de meeste steentjes erop een prijs, maar op andere kunnen de spelers met minder steentjes toch nog de prijs kopen tegen een zeker gevraagd bedrag. De te winnen prijzen zijn o.a. geld, invloedskaartjes, wapenfiches (elk wapenfiche is een zegepunt) en missiechips. Met een combinatie van twee missiechips kan men een opdrachtskaartje activeren, die 5 extra zegepunten geeft en zekere, op het opdrachtskaartje aangegeven voordelen geeft, zoals extra geld aan het begin van het spel, een extra invloedskaartje krijgen, etc..

Afb: missiechips (de linker missiechip is een joker)

Afb: wapenfiches, alias de zegepunten

Afb.: de rugzijden van de verschillende kaarten in Louis XIV

Na vier ronden eindigt het spel. Zowat alles wat de speler nog heeft aan materialen wordt nog omgezet in wapenfiches. Iedere speler sorteert nu zijn wapenfiches. Degene die in één soort de meeste fiches heeft krijgt een extra zegepunt. Geactiveerde opdrachtskaartjes geven 5 zegepunten. De speler met de meeste zegepunten wint.

Speelduur: Voor 2 spelers 60 minuten, voor 3 spelers 90 minuten en voor 4 spelers 120 minuten.

Integratie van het thema: Laag. Het artwork is werkelijk prachtig, maar in feite is Luois XIV een abstract meerderheden-spel. Nergens in het spel bekruipt je maar enigzins het gevoel dat je aan het hof van de Zonnekoning zou verkeren.

Geschiktheid voor oppervlakkige bordspel-spelers:
Geschiktheid voor middelmatige bordspel-spelers:
Geschiktheid voor zware bordspel-spelers:

Speleraantallen:
2 spelers- (m.b.v. variant): , het spel is met behup van een in de handleiding vermelde variant goed te pruimen, en nog beter wanneer men de variant gebruikt die op de Alea-site vermeld staat.
3 spelers -
4 spelers - , bij 4 spelers kwamen wij één keer wapenfiches tekort ! Hierover later meer.

Herspeelbaarheid: , veel opzetwerk, relatief veel uitleg, en enkele regelirritaties.

Spelerinteractie: , je kunt de andere spelers benadelen door het benutten van extra actiemogelijkheden, die je verkrijgt via de opdrachtskaartjes of als prijs.

Prijs(/Kwaliteit): , de winkelprijs ligt zo rond de 20 euro. Veel voor een relatief kleine doos? Gezien de veelheid aan materialen in de doos is het antwoord negatief.

BEKORINGSFAKTOR:
Een mooie blauwe doos, in een aantrekkelijk formaat. De foto op de achterzijde geeft een aanstekelijke weergave van het spel.

SPELMATERIAAL:
Zoals al eerder aangegeven heeft Louis XIV een prachtig en kunstzinnig uiterlijk, waarin geel- en goudteinten overheersen. Ondanks de schoonheid van de graphics vind ik het spel toch niet duidelijk. De missie- en wapenchips zijn van een afstandje moeilijk van elkaar te onderscheiden. De informatie op de personentegels is klein en priegelig. De materialen zitten wel netjes in de kleine doos, en.... wat zijn het veel materialen in zo'n klein doosje!

BEGINNERS?:
Het opzetwerk en de geringe overzichtelijkheid zullen veel startende spelers weerhouden om aan dit spel te beginnen. Ook moet er redelijk wat tekst gelezen worden (de opdrachtskaartjes), die dan ook nog in het Duits is.

GEVORDERDEN?:
De gevorderde speler smult aanvankelijk bij dit spel, maar tegen het eind van Louis XIV steken toch vaste irritaties de kop op: het tekort aan wapenfiches, de willekeur van de wapenfiches meerderheden en onevenredige voordelen van bepaalde opdrachtskaartjes vormen de grootste irritaties.

SPELPLEZIER KORTE TERMIJN:
Wanneer men over het bezwaar van Duitse teksten op de opdrachtskaartjes heen is, dan heeft men in Louis XIV een vlot wegspelend meerderheden-spel.

SPELPLEZIER LANGE TERMIJN:
Het lange termijn spelplezier is matig, vanwege het niet beklijven van de spelregels, het flinke opzetwerk, en de eerder genoemde irritaties aan het eind van het spel.

STRATEGIE/GELUK:
Er zijn kleinere gelukselementen aanwezig in dit spel, maar strategie heeft duidelijk de overhand.

Mijn cijfer =
-----------------------------
Eindcijfer =
Louis XIV heeft een prachtig uiterlijk en zal daarmee, terecht, veel spelers aantrekken. Het is een onderhoudend meerderheden-spel dat gehinderd wordt door enkele duidelijke minpunten (zie 'gevorderden"), en dan vooral de eindtelling. Dat is jammer, want Louis XIV had beslist de mogelijkheden om een topspel te kunnen zijn, en dat is het nu net niet.
Op Boardgamegeek worden er -middels varianten- oplossingen geboden voor het eindspel. Op de website van Alea zijn niet alleen voor Louis XIV, maar ook voor de andere Alea-spellen, uitstekende vertalingen in pdf-formaat te vinden. Jammer daarvan vind ik wel dat zelfs de materialen met Duitse tekst daarop, zoals de opdrachtskaartjes, in de handleiding zijn vertaald: dat maakt het echter voor de wat minder taalknobbeligen onder ons lastig om de Duitstalige materialen, waarmee je het spel uiteindelijk wel moet spelen, terug te vinden.