Het idee lijkt weer simpel: raak je tien handkaarten als eerste kwijt op de aflegstapel en win het potje. Maar in tegenstelling tot Uno, waar ik het natuurlijk over had en waar het bij dit idee blijft, moet je in Phase 10 ondertussen wel proberen aan je opdracht te voldoen. In de eerste ronde, of liever gezegd fase, moet je bijvoorbeeld twee maal drie kaarten van dezelfde waarde voor je op tafel uitspelen, waarna je vervolgens je overige handkaarten in deze ronde kwijt kan raken door deze op correcte wijze aan te leggen bij tafelkaarten (van jou, maar ook van de anderen). Zo worden de fasen, waarvan er natuurlijk 10 zijn, steeds ingewikkelder. Wanneer een speler in een ronde uit is, dan incasseren de andere speler strafpunten aan de hand van de resterende handkaarten; bovendien is het zo dat de verliezers in deze ronde hun fase niet hebben kunnen beëindigen. En dus speelt een ieder in de loop van het spel in verschillende fasen, maar uiteindelijk gaat het er om dat je fase 10 als eerste weet af te ronden, waarna je je de winnaar mag noemen !

Mijn cijfer =
-----------------------------
Eindcijfer =
Phase 10 is een oppervlakkig doch aangenaam spelletje dat het Uno-thema met een Rummicub-sausje weet te overgieten. De grafische vormgeving vind ik strak en zakelijk, hetgeen ik in dit geval jammer vind voor een dergelijk luchtig spelletje. Een leuk spel voor vakantie!