Toen ik San Francisco voor het eerst zag, was dat in een beoordeling in het tijdschrift "Games" , en het spel had toen niet echt mijn interesse. Er was niets spectaculairs aan het spel, en de op het internet gevonden commentaren erover ondersteunden mijn opinie dat het spel niet echt plezierig was. Desalniettemin kocht ik San Francisco, omdat het in de aanbieding was en omdat ik toch een positieve review had gelezen.
En ik was verrast, omdat ik dit een erg leuk spel vond! Ik ben een grote fan van veilingen, en de vele veilingen in dit spel bevielen me wel. Er was één dominant probleem met de spel-onderdelen, maar de rest van de onderdelen was oké, en na één potje wilde ik het graag weer spelen. In de daaropvolgende potjes, vond ik meer en meer strategie in het spel. Het werd één van mijn eerste keuze in de categorie veiling-spellen. Diegenen met wie ik dit spel speelde klaagden allen over het minpunt van de onderdelen, maar desalniettemin vonden ze het een plezierig spel.

Het thema van dit spel is het her-opbouwen van San Francisco na de aardbeving van 1906. Elke speler is een investeerder die geïnteresseerd is om steun te geven aan de opbouw van de meeste prestigieuze districten in de stad. De meeste actie vindt plaats op een bord van 5 bij 6 vierkanten, die de districten van San Francisco voorstellen. Elke speler krijgt 15 houten staafjes, tien invloedskaarten (met nummer o tot en met 9) en 3 optie-tegels in de eigen kleur. Men krijgt ook 12 cheques, met een totale waarde van 590.000 dollar. Een stapel aktiekaarten wordt geschud en met de beeldzijde naar beneden gelegd, te samen met een stapel veiling-kaarten. Elke speler plaats een merker in de eigen kleur op twee verschillende sporen: op veld "0" van het prestige-spoor en op veld "30" van het invloedsspoor. De distriktstegeltjes worden in een zak geschud en geplaatst op het speelbord (willekeurig of beurtelings door de spelers), waarbij alleen het gemeentehuis een vaste plaats in het midden van het speelbord heeft. Tussen de tegels zitten twee parken. Om deze parken worden witte, neutrale balkjes gelegd. De oudste speler begint, waarna men kloksgewijs verder gaat.

Wanneer een speler aan de beurt is dan moet hij de bovenste veiling-kaart opendraaien, waarna een veiling volgt. De speler mag deze eerste veiling-kaart weigeren, maar de twee veiling-kaart MOET dan geveild worden. Bovenin de afbeelding van de veiling-kaart kan men zien aan hoeveel personen districten geveild worden, in het midden ziet men om welk soort district het gaat, en onderin ziet men wat voor type veiling het gaat worden. De volgende types komen in het spel voor:
- Wanneer er cheques nodig zijn voor een veiling, dan doet de startspeler een open bod met zijn cheques, waarna de volgende speler of moet passen of een hoger bod moet doen. Wanneer alle spelers geweest zijn dan mag de startspeler zijn bod ophogen door er cheques bij te leggen (er mogen geen cheques geruild worden!). De speler met uiteindelijk het hoogste bod wint de veiling en moet als enige zijn ingezette geld betalen aan de bank.
- Wanneer er invloed nodig is voor een veiling, dan speelt ieder speler een invloedskaart verdekt voor zich uit. Spelers die een invloedskaart met dezelfde waarde inzetten hebben pech, en vallen uit. De resterende spelers winnen de veiling en wel in de volgorde van de hoogte van de invloedskaart (hoogste kaart 1e etc.), maar moeten wel hun merker op het invloedsspoor omlaag zetten, en wel een aantal vakjes corresponderend met de hoogte van de kaart.
- Wanneer er geboden wordt met optie-tegels, dan speelt iedere speler één van zijn drie optie-tegels verdekt voor zich uit. Indien slechts één speler een bepaald type tegel heeft gekozen, dan wint hij de veiling voor de dat type tegel. Indien twee of meer spelers hetzelfde type tegel heeft gekozen, dan moet iedere speler een verdekt bod maken met 1 tot 5 cheques. De speler met het hoogste bod wint de veiling, maar spelers met gelijke biedingen hebben weer pech en vallen uit.

Afhankelijk van de veiling, plaatst iedere winnende speler een houten staafje in de eigen kleur in een straat die grenst aan het soort district, dat getoond werd op de veiling-kaart. Het is dan mogelijk dat een speler de meerderheid verkrijgt in een district(en). Als een speler de meeste staafjes rond een blok heeft (2 van de eigen kleur, en 1 van twee andere spelers; 3 van de eigen kleur en 1 van een andere speler; 2 in de eigen kleur, 1 van een andere speler en 1 neutrale staaf etc..) dan wordt het betreffende tegeltje omgedraaid en deze speler krijgt dan de punten getoond op deze tegel (4,5,6, of 10). Deze punten worden bijgeteld op het prestige-spoor. Als er geen meerderheid is behaald , dan trekt de volgende speler een veiling-kaart.
Als er een tegel op het bord wordt omgedraaid dan wordt er vervolgens een aktie-kaart getrokken en neergelegd op een jaartal op het bord. Er zijn twaalf jaartallen en dus 12 plekken. Elke aktie-kaart geeft een verschillende resultaat: meer geld of invloed voor alle spelers, staafjes plaatsen of verplaatsen na bieding etc. Nadat de twaalfde aktie-kaart is uitgevoerd eindigt het spel en de speler met de meeste prestige-punten is de winnaar !

Enkele kommentaren op het spel:

1. Onderdelen: Zoals ik al aangaf in de introductie zijn er veel onderdelen in het spel, maar gelukkig is er een plastic inleg in de thematische en stevige speeldoos. Alle tegels zijn mooi geïllustreerd en stevig van stuk. De staafjes zijn goed, en als je er een kwijt bent, dan kan je er één gebruiken van je Catan-spel. Het bord is fantastisch en komt overeen met de tijds-periode waarin het spel speelt. De invloedskaarten en cheques zijn van de hoogste kwaliteit en zien er goed uit. De invloedskaarten laten verschillende fictieve personen zien, hoewel sommige van hen er uit zien als werkelijk bestaande personen. Voor het grootste deel zien de onderdelen er prachtig uit !
2. Maar...: er is nogal een groot probleem met de tegeltjes. Er zijn zes types tegeltjes , voor elk district één. Op de rug van de tegeltjes staan getallen, allemaal in hun eigen kleur, zodat men duidelijk kan zien welk tegeltje voor welk district staat. ECHTER, deze getallen staan niet op de veiling-kaarten. Wanneer iemand wil weten welke tegeltjes geveild zullen gaan worden, dan moet hij de plaatjes vergelijken. Dat klinkt makkelijker dan het is, en het wordt dan ook al snel een uitermate irritante handeling. Wij hadden desalniettemin plezier in het spel, maar dit was een kleine irritatie voor mij, en een grote voor mijn medespelers. Ik wilde de veiling-kaarten nog beschrijven met een viltstift, maar ik wilde het spel niet verzieken. Ik kan met dit euvel leven, maar het prikkelt dat het er bij het playtesten niet uitgekomen is.
3. Regels: De spelregels zijn in het Duits, maar er zijn een aantal goed vertalingen op www.boardgamegeek.com te vinden (Frank: voor NL/B het Vlaams Spelarchief en de Amigo-site). De regels waren makkelijk te begrijpen, met vele gekleurde plaatjes en illustraties. Er staan ook wat hints en tips verspreid in de handleiding. Complete spel-voorbeelden worden gegeven, en ik had geen probleem het spel te leren. Het is niet heel moeilijk om het spel uit te leggen, maar het duurde wel even vooraleer de spelers, die de uitleg kregen, goed in het spel kwamen, met name door de drie types veilingen die er zijn. Er worden twee varianten in de handleiding gegeven , die zeer aan te bevelen zijn.
4. Bluf: bluffen en het raden naar het bluffen door de anderen is een belangrijk onderdeel in dit spel. Veel spelers zijn teleurgesteld in het feit dat drie spelers een invloedskaart met waarde 9 spelen, en dat de speler met waarde 0 uiteindelijk wint. Zelf vind ik dit echter geweldig, en ik geniet dan ook met volle teugen van met name de veiling met invloedskaarten. Met de aktie-kaarten moet je ook geluk hebben. Eén aktiekaart bijvoorbeeld laat je cheques trekken van een gesloten trekstapel tot je maximaal $100.000 hebt, maar als je boven de $100.000 uitkomt verlies je alles. Het geeft een beetje een fruitautomaat-gevoel aan het spel, en het geeft dan ook veel gegil en gelach.
5. Strategie: De belangrijkste strategie zit hem in het eerder genoemde bluffen, en hoe te weten te bieden in de veilingen. Een andere strategie zit hem in het weten waar de balkjes te plaatsen, maar meestal is dit gedeelte vrij duidelijk. Het blijft een simpel feit dat, als je niet van veilingen houdt, dit geen spel voor jou is.
6. Spelplezier: Ik had erg veel plezier bij het spelen van dit spel, en dat komt omdat ik erg van veilingen houdt. De anderen met wie ik dit speelde vonden het ook leuk, maar zij vonden veelal de cheque veiling het leukst. Iedereen heeft zich vermaakt, en hoewel dit spel niet licht is, is het nog steeds makkelijk genoeg voor tieners om met plezier mee te kunnen doen.

Mijn worp =
Frank's worp =
-----------------------------
Eindworp =
Concluderend vind ik San Francisco een leuk spel. Als het probleem uit punt 2 in orde zou zijn, dan zou dit spel in mijn top 20 staan. Ik heb heel veel plezier gehad met de veilingen in dit spel, en dit spel staat dan ook moeiteloos in mijn top 5 van veiling-spellen, hetgeen betekent dat ik het graag weer zou spelen. Diegenen die beweren dat het spel slechts een oneerbiedige combinatie is van mechanieken uit andere spellen zien waarschijnlijk niet dat deze combinatie in dit spel toch zeer geslaagd wordt neergezet. Het ontbreekt een beetje aan een echt thema, dat is waar, maar het spel-systeem is sterk en de onderdelen stuwen de kwaliteit van het spel omhoog. Als je op zoek bent naar een middelgewicht veiling-spel, dan kan ik weinig betere spellen bedenken dan San Francisco. Het is te spelen in 90 minuten, en het is een goed hoofdgerecht op een speelavond, althans in mijn groep wel.