Sint Petersburg geeft ons een kijkje in de Russische geschiedenis, en wel -u raad het al- het prachtige Sint Petersburg ten tijde van de welbekende tsaar Peter de Grote. De spelers, twee tot vier in getal, helpen mee om deze stad aansluiting te laten vinden bij het modernere Europa, door invloed uit te oefenen op de handwerkers, de gebouwen en de adelijken van de stad. Ik leg het spel nu uit in de veronderstelling dat er met vier spelers gespeeld wordt.

Iedere speler krijgt een startkapitaal van 25 roebel. Het spel vindt steeds plaats in vier ronden, en voor elke ronde is er aparte startspeler. De eerste ronde is de handwerkerronde. Daartoe wordt er een rij van acht handwerkerkaarten op het bord gelegd

Een handwerkerkaart (zie boven) is groen van kleur; in de linkerbovenhoek staat de prijs van de kaart, in de rechterbovenhoek staat het handwerkerssymbool en in de linkeronderhoek staat de geldopbrengst. Net als in de volgende drie ronden (te weten de bouwwerkronde, de adelijkenronde en de ruilkaartronde) staan de spelers beurtelings één van de volgende akties ter beschikking:
1) een kaart kopen: zoals gezegd staat de prijs van een kaart in de linkerbovenhoek. Er zijn echter een aantal manieren om wat korting te krijgen. De eerste is om een kaart te kopen die men al in bezit heeft, voor elke identieke kaart die men reeds voor zich heeft liggen krijgt men 1 roebel korting. De tweede manier is om een kaart voor zich te hebben die 1 roebel korting geeft op een bepaalde soort kaarten. De derde manier is om een kaart te kopen die na de vier ronden nog steeds niet verkocht is: een dergelijke kaart wordt dan naar de onderste rij verschoven en kost dan 1 roebel minder (blijft deze kaart vervolgens nog eens vier ronden liggen dan wordt deze uit het spel verwijderd). Wanneer men een kaart koopt dan wordt deze direkt voor de speler neergelegd en doet deze aktief mee in het spel.
2) een kaart op handen nemen: als men nog niet direkt een kaart wil of kan kopen, dan is het toch mogelijk om deze kaart tot zich te nemen door hem op hand te nemen. Men mag echter slechts drie kaarten op hand houden. Echter, voor elke handkaart die men aan het eind van het spel heeft krrijgt men 5 strafpunten!
3) een kaart uit de hand uitspelen: kaarten die men eerder op de hand heeft genomen kan men in een latere ronde uitspelen en dus open voor zich neerleggen, echter wel tegen betaling van de in de linkerbovenhoek genoemde prijs.
4) passen. Let wel, dit is een eenmalige pas. Wanneer men weer aan de beurt is moet er weer gekozen worden uit één van de vier akties. Pas als iedereen achter elkaar gepast heeft is de ronde ten einde.

Een ronde loopt totdat elke speler gepast heeft. Aan het eind van de handwerkerronde vindt nu een telling plaats: alle spelers lopen nu alle handwerkerkaarten die voor hun liggen langs en tellen de geldwaarden (linksonder) bij elkaar op, waarna deze totaalwaarden direkt uitbetaald worden.

Dan begint de bouwwerkronde, beginnend met de speler die de bouwwerkstartsteen heeft . De rij kaarten wordt weer tot acht kaarten aangevuld met bouwwerkkaarten (zie boven), die blauw van kleur zijn. De bouwwerkkaarten hebben meestal linksonder geen geldbedrag (als opbrengst) staan, maar veelal rechtsonder een aantal overwinningspunten, Er zitten enkele bijzondere bouwwerkkaartjes tussen, o.a. een warenhuis (als je deze voor je hebt liggen mag je vier i.p.v. drie handkaarten bezitten) en een sterrenwacht (tegen inlevering van de ene zegepunt die deze kaart waard is mag je een kaart van één van de stapels trekken en deze conform aktie 1 of 2 gebruiken of weer afgooien). Aan het eind van de bouwwerkronde, wanneer iedereen gepast heeft, wordt de balans opgemaakt. De overwinningspunten die rechtsonder van de voor zich liggende bouwwerkkaarten liggen worden door de spelers geincasseerd.

Op dezelfde wijze vindt de adelijkenronde plaats. Deze kaarten zijn oranje, zie boven. Geregeld hebben adelijkenkaarten linksonder een geldbedrag en rechtsonder een aantal zegepunten staan, zodat aan het eind van deze ronde beide zaken geincasseerd kunnen worden.

Tenslotte volgt de ruilkaartenronde: deze kaarten zijn soms groen, soms blauw en soms oranje (zie boven). Ze kunnen geruild worden met gelijkgekleurde kaarten op het speelveld van een speler. De prijs die betaald moet worden is het verschil tussen de waarde van de ruilkaart en de waarde van de te vervangen kaart (bij de handwerkerkaarten moeten ook de symbolen rechtsboven overeenstemmen). Veelal bieden ruilkaarten extra voordelen, zoals veel geld- of zegepuntopbrengst of een gunstige combinatie van beiden.

Aan het eind van deze vier ronden worden de vier startspelersteentjes naar links doorgedraaid en worden de achterblijvende kaartjes naar onder geschoven, zij zijn in de volgende vier rondjes één roebel goedkoper.

Zodra één van de vier stapels op is wordt nog één maal doorgespeeld tot aan het eind van de ruilkaartenronde. Er vindt dan nog een eindtelling plaats. Handkaarten geven strafpunten (vijf per kaart) en elke tien roebel die men overheeft geeft nog één zegepunt. Verder krijgt men nog een bonus voor een zo groot mogelijke verscheidenheid aan adelijken op tafel: vier verschillende adelijken geeft bijv. tien zegepunten, vijf vijftien etc..

BEKORINGSFAKTOR:
Een kleine stevige doos met een aansprekende lichtblauwe kleur. Op de voorzijde een afbeelding van Peter de Grote in icoonstijl (het hele spel is overigens vormgegeven in icoonstijl). Op de achterzijde een foto van het spelbord en een korte speluitleg.

SPELMATERIAAL:
De gehanteerde kleuren spreken mij erg aan en geven veel lust om dit spel te spelen. De materialen zijn goed te noemen, de handleiding is duidelijk. Wel zijn de kaarten wat klein van stuk en zijn de startspelerkaarten vrij nutteloos.

BEGINNERS?:
Men moet strak omgaan met zijn geld in dit spel, en dat wordt door beginners wel eens vergeten. En dan komt gelijk het nadeel van Sint Petersburg naar boven: loopt men eenmaal achter, dan wordt het moeilijk om nog in te kunnen lopen.

GEVORDERDEN?:
Na enkele wenpotjes is het smullen voor ervaren spellenspelers: de overwegingen "kopen" en "op handen nemen" zijn konstant aan de orde, en soms is het wel eens nodig om gewoon een kaart te pakken die men niet nodig heeft, maar die wel ruimte geeft voor een nieuwe kaart in de volgende ronde. Ook het in de gaten houden wie in welke ronde startspeler is, is nodig om tot de juiste aanschaf, en dus als het mee zit de eindoverwinning, te komen.

SPELPLEZIER KORTE TERMIJN:
Men heeft even een paar potjes nodig om alle ins en outs van dit spel goed te kunnen beheersen; voor een groot deel houdt dat in dat men kennis van de aanwezige kaarten, in kwantiteit en kwaliteit, moet hebben.

SPELPLEZIER LANGE TERMIJN:
Sint Petersburg heeft alles in zich om lang te bekoren: het ziet er leuk uit, het speelt lekker weg maar heeft toch diepgang, en het is leuk met alle spelersaantallen (2, 3 en 4).

STRATEGIE/GELUK:
Je zal maar het geluk hebben dat een Sterrenwachtkaart als eerste aan jou aangeboden wordt! Kijk dat bedoel ik dus.

Mijn cijfer =
-----------------------------
Eindcijfer =
Samenvattend is Sint Petersburg een goed ogend, lekker wegspelend taktisch bordspelletje, leuk met zijn tweeën, drieën èn vieren. De eerste potjes geven je nog niet het onderste uit de kan, omdat je dan nog moet leren hoe optimaal met je geld en de kaarten om te gaan. Maar daarna is het knallen maar ! Overigens heb ik wel het gevoel dat één van de bouwwerkkaarten, de Sterrenwacht, onevenwichtig sterk in het spel is, maar wellicht kom ik hier na vele keren spelen op terug.
Ik heb de Duitse versie gespeeld voor deze beoordeling.

----