De dwaasheid van een kunstenaar

Nog slechs eene streek op het doek
En het stuk was klaar
Daar stond het nu in den hoek
En hij ligt ziek nu daar.

Al zijn krachten hadt hij eraan gewijd
Hij wou er een meesterstuk van maken
Hij zou beroemd zijn wijd en zijd.
Als hij deze eene streek nog kon smaken.

Maar overspannig en uitgeput
Met de dood voor d’oogen
Hadt hem in bed neergedrukt
Waarover zijn vrouw nu stond gebogen.

Denkt maar steeds het is een beeld
Dat ze maken alsof ’t in weelde leefd
Steeds mooier maken als ’t is
Dus daaro u er niet in vergist.

Jan Kroll.