Blind Ziende - Bijna -doodervaringen van blinden
Er zijn wetenschappers die de tunnel en het licht (slechts twee van de door Raymond A. Moody geconstateerde elementen van een BDE) verklaren door een tekort aan zuurstof in de hersenen. Juist daarom was voor mij persoonlijk het onderzoek naar bijna dood ervaringen bij blinden door Kenneth Ring en Sharon Cooper een heel belangrijk bewijs. Het sterke punt van dit boek is ten eerste dat de onderzoekers hun onderzoek op een wetenschappelijke manier hebben opgezet. Zij zijn er in geslaagd om 31 blinden/slechtziende mensen te vinden met een BDE/BLE. Van deze mensen maakte 80% gewag van "visuele" gezichts indrukken tijdens een BDE/BLE. De meeste van hen uiten hun claim zonder een spoor van twijfel, ook al waren zij op het moment zelf misschien verrast of zelfs verbluft. Evenals ziende beschreven zij ervaringen in vaak minuscule details waaraan een zeer scherp gezichts vermogen te pas moet zijn gekomen. Het moge duidelijk zijn dat het moeilijk is een grote controle groep te vinden met verifeerbare verklaringen die voldoen aan alle kenmerken. Desondanks stelden zij enkele gevallen aan de orde die bevestigen dat de geclaimde visuele percepties niet langs conventionele wegen te verklaren zijn. Zo hebben zij zelfs ten minste een geval gevonden waarbij de getuigenis van een blinde patiënt in alle cruciale opzichten door onafhankelijke bronnen gestaafd werd. Na de publicatie van dit onderzoek hebben zich nog meer gevallen gemeld bij de onderzoekers. Wie het boek met zovele oprechte verhalen leest kan haast niet anders concluderen dan dat in een situatie van (bijna) dood ervaring en Buiten Lichamelijke Ervaring de visuele indrukken direct tot de geest komen, zonder gebruik te maken van onze (lichamelijke) ogen die in deze gevallen controleerbaar "mechanisch" defect zijn.
