Ik heb mijn stamboom eens goed bekeken. En zoals ik al dacht kan je die boom niet eten, alleen maar lezen. Mijn opa van vaders kant is Kingo Khan v Rosherta, en van moeders kant is dit Harley Clay v. Rosherta. Ik ben dik tevreden. Misschien maak ik ook nog eens goede kans om kinderen te maken die dan weer trots op mij zijn. We zullen zien. Voorlopig moet ik daar dan een jaartje ouder voor zijn. Volgens het vrouwtje ben ik een lomperd die nooit kijkt waar hij zijn poten zet en als ik bekend wil worden dan zal ik toch manieren moeten aanleren. Het begint straks met mijn eerste optreden in Amsterdam op de show. Ik weet nog niet hoe het er daar aan toe gaat. Volgens Margreet, waar mijn moeder woont, moet ik het allemaal maar over me heen laten komen. Dan kan ik het ook gelijk afkijken. Het is wel een lange dag geloof ik. Om acht uur moet ik al bij de keurmeester zijn. Nou, ik ga er alles over vertellen als ik er geweest ben.
Wat een kinderen. Eerst was ik wat onzeker en ging ik maar achter het vrouwtje staan maar iedereen was zo aardig. Veel kluifjes heb ik helaas niet op. Ik mocht ook even door de rijen lopen. Ver kwam ik niet want ik ben nogal groot uitgevallen en dan paste het niet. Dan maar in zijn achteruit. De baas was heel tevreden over mij. Toen we laat weer thuis kwamen heb ik wel even de remmen los gegooid. De kleine baasjes hebben mij uitgelachen. Ik deed normaal al gek maar nu was er geen houden aan. He hé na een half uur ravotten ben ik voor pampus gaan liggen. Wat heb ik veel meegemaakt vanavond. Het was ook gelijk de slotavond van de avondvierdaagse en daar kwamen opeens zomaar heel veel mensen groot en klein de Wipmolen binnenlopen. Wauw was dat even schrikken. Vrouwtje heeft mij toen tot kalmte gemaand en heb ik het maar lijdzaam af staan wachten. Veel bloemen kwamen er langs en veel handen die mij wilde aaien. Die migraine is gelukkig weggebleven maar dat scheelde niet veel.
 |
 |
 |
Klaar voor de kaartjescontrole |
De eerste kaartjes |
Ik ben enthousiast |
|
|
|
Mag ik uw kaartje even controleren? |
In de pauze was het ook leuk |
6 juli Kampioenschapsclubmatch NDDC
Nou dat was me wat. Waar iedereen het hier
al weken over heeft is toch gebeurt.. " De show" ik moet zeggen
dat het me toch wel meegevallen is. Het was wel druk, en wat moet ik nog
groeien zeg om zo groot te worden als de meeste honden die er rondliepen. Ik
dacht dat ik al groot was maar dat is dus niet zo. Baasje stond te glunderen
" kijk Falco, zo groot wordt jij ook nog joh". Nou daar ben ik
klaar mee. Dan pas ik toch echt niet meer in mijn mand hoor. 
Toen ik na vier en een half uur wachten eindelijk aan de beurt was, had ik
het wel gehad zeg. Zo voorbeeldig als eigenlijk had gemoeten, heb ik mezelf
niet gedragen helaas. Het rondje rennen, eindelijk de benen strekken, vond
ik fantastisch. Lekker springen naar de baas. Maar de baas werd een beetje
boos. Wat nou??? Dat mocht dus niet en ik ben maar gelijk braaf gebleven. De
keurmeester vond mij "een beetje wild". Ik deed mijn best om het
vrouwtje te zoeken, waar was die nou gebleven ?? Ik hoorde wel iedere keer
mijn pieper, maar ik zag ze niet. De keurmeester bleef maar rondjes lopen en
kon niet beslissen wie nou de beste was. Tjonge schiet toch op ik wil naar
mijn bazinnetje toe. Het nadeel viel mij, Ik werd tweede. Het baasje was
vrolijk en vond het steen goed van mij. Ik kreeg een prachtige beker. Je kon
hem alleen niet eten. En nu wil ik naar huis. Jammer maar helaas dat ging
niet door. Margreet kwam nog even langs en sprak mij nog toe. Volgende keer
beteer Joh. 
Ja, ja komt die er dan?? Nou om vier uur gingen we eindelijk
naar huis. Ik heb in de auto maar even een tukje gedaan. Mijn beker staat nu
te pronken op de kast.
Zo af en toe dan sukkel ik wel eens even
weg als ik
ergens ga zitten. Zo ook op de poef. Ik moest weer eens wachten totdat de
baas zo ver was dat ik naar buiten kon. Laat ik nou weer gesnapt worden. Je
kan hier verdorie niet eens even een dutje doen zonder dat ze het zien.
Gelijk weer een foto natuurlijk. Dat ding staat geloof ik altijd aan. We
zijn ook weer even gaan wegen. Het was alweer vier weken geleden. 50.2
kilo nu. Ja ik doe mijn best.
Op 18 juli heb ik voor 't eerst mijn poot omhoog gedaan om te plassen. Eerst zitten om de ergste druk eraf te laten en later tegen een bosje mijn poot omhoog. Bij de baas achter op het plaatsje, hebben ze geen bosjes, dus daar blijf ik maar zitten. Zal het vrouwtje ook niet leuk vinden, denk ik, als ik het tegen de tuinstoel doe. Het is wat wiebelig om de goede balans te vinden hoor en ik denk dat ik nog wat te ver door mijn ene poot zak maar de bedoeling is goed.
Ik plas nu met mijn poot omhoog als ik een boom of struik tegenkom. Moet ik nou ook zo poepen ?? Ik heb dat al twee keer geprobeerd maar erg makkelijk gaat dat niet hoor. Het is zo lastig mikken. Het vrouwtje, al wel wat gewent van mij, kwam niet meer bij. Weet je wel hoe moeilijk dat is, poepen tegen een boom. Het plofte er allemaal naast. En dan het weglopen, proberen om er niet in te gaan staan bijvoorbeeld. Het plassen gaat wel maar ik moet dat niet te lang doen dan zak ik door mijn ander poot en ik kan dat alleen nog maar links. Zitten is meer relaxed.
Ik heb net gehoord dat we nog niet naar mijn zus gaan. Ze schijnt na haar loopsheid nog vruchtbaar te zijn. Ik had me er zo op verheugd. Nu moet ik nog een week wachten.
