Ik
weer naar die vent die mij altijd moet bekijken. Gaat er een spuit in mijn
kont zeg en wordt ik me daar toch slaperig. Wat een rotstreek. Ik had een
pijn in mijn achterste toen ik wakker werd. En dat is nog niet alles het
leek wel of er een voetbal tussen mijn benen hing. De baas was gelukkig
thuis vandaag. Ik kon nergens liggen. Niet op de bank, niet in de keuken en
niet eens op het kleed. Dat ding tussen mijn benen zat in de weg en het deed
nog zeer ook. Castreren heet dat in mensen taal. Ik geloof dat ze dat bij
mensen nooit doen. Tenminste de baas heeft daar nog wat hangen. Ik ook wel,
maar daar zit niets meer in.
En het zit allemaal nog tegen ook. Mijn zakkie is gezwollen tot formaat
grapefruit. En zeer dat het doet!!!!! Ik weer naar die vent. Nou ze kregen
me met geen tien paarden die kamer in. Gaat die weer er aan zitten, maar
gelukkig werd ik getroost door de baas. Ja, hij heeft makkelijk kletsen. Ik
kreeg nieuwe medicijnen. Een pijnstiller en een penicilline keur. Denk ik.
Na het weekend moet het allemaal wat minder zijn en de kans bestaat dat het
vocht er allemaal nog uitkomt. Nou leuk is dat. Ik heb net gehoord dat ik
mee mag op vakantie.
Wat dat nu weer is. Heb ik nog nooit van gehoord.
 |
 |
 |
Maandagochtend
zijn baas en vrouwtje al in de weer. Dit is duidelijk geen gewone
maandagochtend. Er komen tassen naar beneden en mijn etensbak verdwijnt in
de auto. Ik hoop wel dat ik meekan. We hebben niet voor niets al proef
gereden in de gewone auto. De hondenauto waar ik meestal in vervoerd wordt
is niet zo comfortabel.
Wat een rit zeg. Baasje is wel een paar keer boos op mij geweest omdat ik
ook graag voorin wil zitten. Maar er zijn voorin maar twee stoelen, en die
zijn bezet. Ik blijf het gewoon proberen. Wat duurde dat lang eer dat we er
waren. Tjonge, er kwam geen eind aan. Uiteindelijk ben ik maar gaan liggen.
Ja en toen waren we er al. Vrouwtje wilde nog verder rijden omdat ik
eindelijk rustig was. Hahahaha.
Wat een lekkere luchten hangen er hier zeg.
Wel vreselijk eng hoor. Een vreemd huis. Ik ben de baas overal maar gevolgd
want veronderstel dat ze me hier achter gaan laten. Ik weet de weg niet
hoor. De baas wilde ook in bad. Ja zeg toch niet met de deur dicht!!! Open
die deur ik wil alles zien.
 |
 |
 |
 |
|
En dan het slapen.
Thuis slaapt iedereen boven. dat kan hier ook wel maar daar hadden ze geen zin in. Er werd
afgesproken dat ik NIET op bed zou komen. Nou dat deed ik eerst ook
niet. Totdat er even niet op gelet werd en ik alle plaatsen van het huisje
al gehad had. Mijn eigen bank thuis ligt toch wel het lekkerst.
Sjit die bedden kunnen van elkaar af…. daar had ik even niet op gerekend.
Aan de ene kant zakte mijn poten ertussen. Ze waren gelijk wakker. Nou
vooruit dan maar. Het werd toch al licht. Eindelijk kon ik slapen. Vrouwtje
kwam niet uitgelachen. maar ze vonden het samen zielig want ik trilde
helemaal van de zenuwen. Uiteindelijk hebben we met z'n drieën nog even een
tukje gedaan. Niet zo heel lang want omdat ik in de midden lag hadden de
baasjes geen dekbed meer.
De andere ochtend was ook al anders. We gingen de auto weer in om te gaan
wandelen. Ik had wel even geplast bij de deur maar voor de rest had ik nog
geen kans gehad. Wat een lekkere wandeling zeg. Door de bossen en langs
asperge kwekerijen. Geen idee wat dat zijn maar ik moest daar aan de lijn
omdat ik anders er door banjerde.
Er was ook schrikdraad. En om mij niet te laten schrikken (ik ben toch al
zo'n bange poeperd) bleef ik even aan de lijn. Ik had wel pech met een stok.
Die kwam tegen mijn buik aan en dat deed even zeer. Gelukkig niet tegen mijn
wond. Alhoewel die nu wel gaat lekken. En het volume begint ook al af te
nemen. Het zal tijd worden. Die gekke bal tussen mijn benen. !!!!
Ik ben wel moe, als ik ga liggen dan klappen mijn ogen vanzelf dicht. Maar
ja de baasjes zitten niet stil en ik wil alles in de gaten houden.
Thuis maken we kleinere rondjes dan hier. Hier gaan we gelijk het bos in en
mag ik meestal los. Ik ben versleten. Elke keer als ik ga liggen dan slaap
ik gelijk.
Nu steken ze ook al iets in de kamer aan wat heet wordt en knettert. Ook al
weer eng. maar het vrouwtje kwam naast me zitten en we hebben samen naar het
"vuur"(zo noemen ze dat) gekeken. Wel lekker eigenlijk. Je wordt
er zo soezerig van GAAAAAAP.
Morgen gaan we weer wandelen hoorde ik net. Ditmaal een route van een kaart.
Met lunch voor onderweg en koffie met gebak op een hoeve. Ik hoop wel dat ze
mijn eten ook meenemen. Ik rammel van de honger hier. Thuis ook wel maar dat
is gewoonte.
Ik hoop dat ik weer op bed mag vanavond maar ik denk het niet… Gewoon effe
proberen.
klik
hier voor vervolg 
