Geen plek om te sterven


Geen plek om te stervenGeen plek om te sterven

Cover door Wil Immink. Foto: Camille van Zuylen.
Flaptekst:
De pas afgestudeerde arts Richard Wever wordt verdacht van een drietal moorden in de praktijk van de huisarts voor wie hij waarneemt. In het Huis van Bewaring schrijft hij zijn versie van de gebeurtenissen op.
Jaren later vindt Roland Borcht dit Verslag tussen de papieren van zijn net overleden moeder. Hij wordt gegrepen door het verhaal van de man die ooit de vriend van zijn moeder moet zijn geweest.
Hij zoekt de schrijver, een liefhebber van Slauerhoff-gedichten, op in Basel. Wever en Borcht raken bevriend. Samen gaan ze op zoek naar de vermeende dader, die nooit gevonden is, en dat brengt hen onder andere in Oostenrijk en Argentinië.
Daar blijkt de nog prille vriendschap duur betaald te moeten worden.

Met zijn psychologische scherpzinnigheid en zijn literair kunnen weet de auteur een intrigerend en fijnmazig net te weven rond een oude moordzaak, waarin niemand is wie hij of zij voorgeeft te zijn.




Perscitaten:

  • Maar wie daders en wie slachtoffers zijn, blijft de vraag waarop steeds andere antwoorden mogelijk blijken. Borcht, en met hem de lezer, ziet voortdurend de waarheid achter de horizon verdwijnen en nieuwe interpretaties ontstaan. De onduidelijkheid neemt toe, de spanning loopt op. De literator verliest het in dat tweede deel wel van de thrillerschrijver (of moet ik zeggen van de scenarioschrijver?) die het op zijn beurt aan de stok krijgt met een van zijn grootste vijanden: de geloofwaardigheid.Gert Jan de Vries; NRC; 18.10.2003
  • Dat ik dat nog mag meemaken: een literaire thriller die de naam verdient. Niet omdat hij goed geschreven is. Dat zijn er vele. Maar onder andere omdat Hilbert Kuik zo prachtig landschappen weet te beschrijven zonder de vaart uit het verhaal te halen. Dat overigens zeer bizar is. Maar dat hindert niet: de werkelijkheid is soms nog veel gekker. (Willy Wielek; Trouw dd. 11.10.2003)
  • Geen plek om te sterven is een fantastisch boek. Het einde is nogal verrassend. Tijdens het lezen begin je na te denken hoe het zou eindigen, maar wat je denkt dat het einde is, is het niet. Het leest ook vlot, maar soms moet je wel goed het verhaal volgen. Soms gebruikt hij flashbacks, die gebeurt zijn tijdens de waarneming van Weber. Je hebt het in één ruk uitgelezen. Hilbert Kuik is een goede thrillerschrijver. Van mij mag hij nog heel wat thrillers schrijven. (Muriel; hebban.nl; 24.3.2004)

Recensies:
In Trouw (html)  In Trouw (pdf)
In NRC/Handelsblad (html)
Op www.hebban.nl

Tekstvoorbeeld:
Geen plek om te sterven (hoofdtuk 7 en 8; pdf)

Download:  Het ebook (€ 9,99)is te downloaden van www.awbruna.nl:
Geen plek om te sterven

Home