Joriekes Dagboek

 

Kies een datum

 

 

 

23 Januari 2004

Laatste weekje!

Mijn laatste weekje is aangebroken. Vandaag heb ik mijn verslagen afgerond en ons kantoor hebben we opgeruimd. Nu nog even vakantie vieren, genieten van het zonnetje en het relaxte leventje. Afgelopen weken waren weer gezellig. We zijn nog wezen paardrijden. Met als gevolg dat ik een week lang een zere kont had van het gehobbel. Ik heb al heel niet op een paard gezeten en had het een beetje onderschat. Ik vond het enger dan ik dacht, maar het was wel gaaf! We zijn door het Arikok park gereden en zo naar de Natural Pool. Bij een grote zandvlakte ineens in gallop! Weer een grens verlegd! Paardrijden wilde ik hier in ieder geval nog doen. Ook hebben we weer een Full-Moon party achter de rug. Dit was ook onze laatste Full Moon, want deze wordt 1 keer per maand gehouden. Dit keer was de dress code BLACK!

Verder hebben we een nieuw strand ontdekt (lekker op tijd) waar niet zoveel schreeuwende Armerikanen komen en het water heel rustig is, zodat je lekker kan dobberen in de blauwe zee! Barretje erbij met een lekker muziekje EN een hangmat, waar je heerlijk in kunt slapen en bruin worden!

Gisteren hebben we Hilde, Johan en Gerard uitgezwaaid! Wel raar, volgende week sta ik zelf daar bij die douane! Het is koud in Nederland dus ik heb even een paar warme truien ingeslagen bij de Mango!

Oja, vergeet ik bijna; vorige week Zaterdag hebben we een verlate Nieuwjaarsduik gedaan. Niet echt vrijwillig. We waren bij de Paddock(die eigenlijk al gesloten was), wij waren met z’n 5en nog over. Hilde zei: “o, we gaan zo nog ff de nieuwjaarduik doen he!”. Barman: “ o, dat kan hier ook wel hoor!” binnen 5 minuten lagen we allemaal in het water! Ik had een witte broek aan dus kan je wel nagaan dat ik die nu heb weggegooid! Haha! Maar, we hangen nu wel met foto’s in de Paddock! Daarna zijn Hilde en ik nog naar de Tantra gegaan. Het was daar zo donker (ook omdat er alleen maar Arubanen waren) na een rondje gelopen te hebben (in onze natte broek en Paddock t-shirt) gingen we op zoek naar de uitgang, we konden hem niet gelijk vinden maar we zijn er gekomen! Toen met de taxi naar huis en de volgende dag uitslapen op het strand bij Havana’s!

‘ Savonds hadden we ‘ons’ afscheidsetentje, gelijk maar voor iedereen tegelijk anders kunnen we wel bezig blijven!

Afgelopen week lekker halve daagjes gewerkt om ons stageverslag af te maken en nu; lekker vakantie! Maandag gaan we nog even naar meneer Fun om cadeautje te geven en afscheid te nemen.

Zo, dat was ‘m wel weer dacht ik zo. Ik vertrek as. Woensdag 28 januari om 21.20 arubaanse tijd en ik ben op Schiphol op Donderdag 29 januari om 11.30!
Hopen dat ik het red met mijn kilo’s want ze zijn nogal streng geworden. Gisteren ben ik met Hilde naar het vliegveld gegaan om in te checken (ik was haar personal assistant) maar mocht echt geen kilootje teveel hebben. En wat dan idioot is; als je het meeneemt als handbagage en het wordt afgenomen gaat het alsnog het ruim in en krijg je het in Amsterdam weer! Dus, die kilo’s gaan hoe dan ook het vliegtuig in! Rare meneer hoor, die meneer KLM!

Nou ik ga er vantussen!
Ayoo en tot snel!
xxx Jorieke

Naar boven

5 Januari 2004

GELUKKIG NIEUWAAR!

Ja, en toen was het alweer 2004! Nog drie weekjes en dan ben ik weer in het koude, drukke, stresskikkerlandje! Ik zal nog even een verslagje doen van mijn ‘kerstvakantie’. De laatste avond van Gerlinda hebben we nog even een cocktailtje gedronken bij Muumba:

Kerstavond hebben we eerst Gerlinda uitgezwaaid. Zij is hier 4 maanden geweest en haar tijd zat er alweer op. Was best raar om afscheid te nemen, ook met het idee dat je bij de douane staat waar ik zelf ook al bijna weer doorheen ga!

Toen we weer thuiskwamen hebben we nog even wat gedronken en toen zijn we op stap gegaan. Ff naar de Paddock, nou dat ff werd niet meer ff dat werd een lange gezellige nacht in de Paddock.

De kerstbrunch op eerste kerstdag was heel gezellig, met onze kerstmuts op, en hempje aan zaten we aan het kerstontbijt. Dat was al best vreemd, met kerst hoort het koud en guur te zijn. Wij zaten lekker in het zonnetje! Om het kerstgevoel toch een beetje te krijgen hadden we een kerstkleed op tafel, een minikerstboom op tafel met 1 kerstbal er in en natuurlijk kerstlichtjes aan de muur. Elske had van haar zus een klein oventje gekregen, dus zo konden we lekker broodjes afbakken.

Na de brunch zijn we naar het strand gegaan, ook weer raar, lig je op het strand met kerst!

’s Avonds ging de zus van Elske (die was op vakantie) voor ons koken. Een drie gangen diner bestaande uit: garnalencocktail in een avacado, pasta met spinazie en zalm en als toetje ijs met vers fruit en een zelfgemaakte truffel! Het was echt heerlijk, lekker wijntje erbij, kaarsjes aan!

Tweede kerstdag het restant van de brunch opgemaakt, wat ook weer genieten was en toen weer naar het strand. ’s Avonds gingen we met z’n 13-en eten:

Iedereen maakte een gerecht en iedereen had goed zijn best gedaan in die kleine Blue Village keukentjes. Ik heb (dankzij de oven) lasagna gemaakt. Verder hadden we veel salades, Arubaans gevuld brood, meloen met ham en taco’s. Als toetje hadden we zelfgemaakte Tiramisu! Daarna nog een lekker kopje koffie met amaretto. Na het ‘uitbuiken’ zijn we de stad in gegaan. Eerst naar de Carlos en Charlies, na daar eerst een half uur in de rij gestaan te hebben konden we eindelijk naar binnen. Het was hopi druk! Toen nog even naar de Paddock en weer naar huis. Het weekend stond ook weer in het teken van het strand. Saai leven denk je dan he! Nee hoor, het strand verveelt nog steeds niet en ik moet natuurlijk wel diepbruin zijn als ik terugkom!

Maandag moest er weer gewerkt worden, nix aan, als je net 4 dagen vrij hebt gehad! Dinsdagavond was er een supervuurwerkshow bij een supermarkt. Er kwamen duizenden mensen op af en er is voor tonnen aan vuurwerk de lucht in gegaan. Vanaf 27 december hoorde je trouwens al om de haverklap de knallen, regels voor het afsteken van vuurwerk hebben ze hier niet. Van Enschede hebben ze ook nog niet gehoord, want het vuurwerk (klapchi) wordt verkocht in houten huisjes!

Maar goed, de vuurwerkshow was echt gigantisch, mooie muziek erbij wat het compleet maakte. Af en toe kreeg ik echt kippevel van de mooiigheid! Hopi Klapchi!

Op oudjaarsdag hebben we tot 12u gewerkt. Om 13u was er een borrel bij het ziekenhuis, er was een bandje en natuurlijk werd er ook weer gegeten. De Arubanen maken van elke gelegenheid een groot feest waar natuurlijk altijd eten bij hoort! Dit was wel leuk om een keer mee te maken.

Om 17.30 hebben we met z’n allen Kopspijkers gekeken en om 19u het Nederlandse oud en nieuw gevierd, ondertussen waren we al omringt door hopi klapchi waardoor ik steeds het gevoel kreeg dat het al 12u was!

Om een uurtje of 11 zijn we bepakt en bezakt met champagne en oliebollen naar het Lighthouse gereden. Hier was een bandje en kon je over een groot deel van Aruba het vuurwerk zien. (ik heb nog geen foto's van oud en nieuw, die komen nog)

Daarna zijn we naar de Paddock gegaan, waar het stikdruk, maar erg gezellig was. Toen de Paddock een beetje afgelopen was wilden we nog naar de karaoke bar, maar helaas pindakaas deze was dicht! Toen maar een taxi gezocht en weer naar huis gereden. Nieuwjaarsdag was een brak dagje, even op het strand gelegen maar het begon al snel te regenen! Ja, het regenseizoen duurt tot eind januari! Balen! Maar dat kan de pret niet drukken.

Zaterdagavond zijn we nog naar het casino geweest, geen winst voor Jo maar wel een leuke avond. En toen was er al een voorproefje op het carnaval wat hier ook op 22 februari begint. Toch jammer dat ik dat moet missen. Er was een hele lange fakkeloptocht, tenminste zo noemen ze het, ik heb geen fakkel gezien! Maar wel allemaal verkleedde mensen in van die Braziliaanse carnavalsoutfits. Helaas was mijn rolletje vol, dus mooie foto’s heb ik hier niet van.

Gisteren hebben we nog een eilandtourtje gemaakt, voor de culturele foto’s. Bij Baby Beach zijn we gestrand en daar hebben we nog gesnorkeld, mooi vissen!

Gisteravond uit eten geweest bij Madame Jeanette, een heel gezellig restaurantje naast Blue Village. Niemand hoefde te rijden, dus konden we gezellig allemaal aan de wijn.

En nu is het weer maandag en moet er weer gewerkt worden. Sjanneke en ik zijn tot de conclusie gekomen dat we het nog best wel es druk konden krijgen de komende drie weekjes. De verslagen moeten af en de beoordelingen moeten ingevuld worden. Verder gaan we ons project netjes afronden.

Goed, dat was ‘em weer voor vandaag, ik zal es ff aan het werk! En wat het leuke is, ik kan nu zeggen: “tot snel!”

Ayooo

Xxx Jorieke

Naar boven

19 December 2003

Hallo lezers!
Daar ben ik weer eens met een verslagje. Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik geschreven heb.
Laatst ben ik een weekje ziek geweest, hoge koorts en een infectie in mijn bovenste luchtweg. LEVE DE ANTIBIOTICA!
Dus, daar ben ik inmiddels weer van opgeknapt en ik ga weer trouw 2 keer per week naar de fitness.
In de week dat ik ziek was was het weertje ook een beetje ziek. Het heeft constant geregend. Eigenlijk heeft het 2 weken lang heel veel geregend. Echt een beetje herfstig hier op Aruba. “Ja hoor, altijd mooi weer!”. Gelukkig ben ik de regen nu wel weer vergeten want het is nu weer lekker strandweer!
Wij hebben hier natuurlijk ook sinterklaas gevierd, met lootjes en gedichten. Ook deden we nog allemaal flut cadeautjes, dus we hadden zo een hele berg met cadeaus. Erg veel gelachen en er waren hele goeie gedichten gemaakt. Gerard had mij, en die heeft even alle volgens hem ‘foute’ opmerkingen van mij naar voren gebracht.
Daarna was er weer de Full Moon party, de meesten gingen daar naar toe. Ik helaas niet want ik was nog steeds niet beter en aan de AB.
Afgelopen weekend was weer gezellig. We zijn weer lekker op stap geweest, dit keer naar de Carlos en Charlies, waar we ons PRIMA vermaakt hebben! In de Carlos en Charlies is het echt een multiculturele samenleving, als je om je heen kijkt zie je zwartjes en ontzettend aanwezige Amerikanen. Toen we thuis kwamen rollen nog ff ‘gevalueerd’ en toen lekker gaan slapen. Zaterdag was een HEERLIJK stranddagje! En ook Zondag waren we weer van de partij op Palm Beach.
Steeds maar weer goed smeren want ik verbrand nog iedere week een beetje.

Op stage gaat het ook lekker. De afgelopen week heb ik wonder boven wonder lekker veel te doen gehad. In tegenstelling tot een tijdje geleden toen was een fax versturen een dagtaak.
Nu hebben we onze plannen voor de beveiliging aan de directie voorgelegd. En nu is het wachten op goedkeuring hiervan. Dit laat natuurlijk weer op zich wachten, dus ons project kunnen we niet afronden. Nu ben ik bezig met een risico-inventarisatie van de gevaarlijke plekken op de verschillende afdelingen. Hiervoor heb ik alle afdelingshoofden persoonlijk een brief gegeven met daarbij een formulier waarop ze in kunnen vullen wat de risico’s op de afdelingen zijn. Dit betekent dat ik veel in contact ben geweest met de afdelingshoofden. Ik stond echt versteld van het niveau’s van de meeste leidinggevenden. In Nederland zou iemand met dit niveau nooit een leidinggevende functie kunnen hebben, erg opmerkelijk, maar ook wel grappig. Het is dan ook niet zo raar dat alles hier zo inefficient verloopt en alles langs elkaar heen gaat. Dit was ook weer merkbaar bij de beoordelingen van de hoofden van de Civiele Dienst. Meneer Fun heeft een 360 graden feedback formulier opgesteld waarbij alle 11 afdelingshoofden van de Civiele Dienst elkaar moeten beoordelen. Ik heb deze beoordelingen in excel gezet en de gemiddelde scores berekent. Van vijf personen heb ik de beoordelingen terug gekregen en volgens meneer Fun komen er ook niet meer omdat de overige 6 hoofden het formulier niet kunnen invullen omdat ze het niet begrijpen, dat is te moeilijk voor ze. Onvoorstelbaar, en dat zijn dan leidinggevenden.
Dat zijn een beetje mijn werkzaamheden momenteel. Afgelopen 1.5 week ben ik alleen geweest op stage, want Sjanneke zit met haar ouders in Cuba. Is ook wel es lekker, alleen mijn dingetjes doen en alle ruimte in huis. Nou is het zo dat ik eigenlijk bij de buren woon, maar dat maakt niet uit!
En kerst zit er ook weer aan te komen, dus iedereen is nog es extra langzaam, de maand December is voor de meeste Arubanen zobiezo uit hun neus eten werk!
Sinds half oktober waren er in de supermarkten al kerstballen verkrijgbaar en ruim voor sinterklaas was alles al versierd. Het is op sommige plaatsen een bonte bedoeling. Oja, ons kerstpakket bestaat uit: een blok ham en een hele kip! Dat past niet in onze vriezer dus die hebben we maar laten liggen, we hadden het ook mee kunnen nemen en aan al die zielige zwerfhondjes kunnen geven. Daar komt nog bij dat we het ook niet kunnen klaarmaken vanwege ons supersonische kookstelletje in ons huisje.
Kerstavond gaan we Gerlinda uitzwaaien, zij gaat dan alweer naar huis.
Met kerst gaan we lekker brunchen, en voor ‘s avonds maakt iedereen een gerecht. Zodat we een gevarieerd kerstdiner hebben. Verder zullen we de kerstdagen denk ik op het strand doorbrengen. Dat is wel zo’n raar idée! Met kerst op het strand liggen! Een unieke kerst voor mij dit jaar!

Volgende week gaat Gerlinda dus alweer naar Nederland, vanaf dan begint iedereen zo langzaam aan naar huis te gaan. Dan komen alle afscheidsfeestje en etentjes dus dat wordt nog gezellig. Sjanneke en ik zijn nog 1 van de laatsten die dan naar huis gaan. Een aantal mensen blijven nog maar die blijven dus nog een half jaar. Het is wel een beetje dubbel van de ene kant heb ik ontzettend veel zin om weer naar huis te gaan, lekker iedereen weer zien enzo. Maar als ik denk aan al die kou, stress, druktes, wit worden dan vind ik het toch niet meer zo leuk! Dus gewoon maar lekker nog 6 weekjes genieten hier van de zon, mijn ontzettend relaxte leventje en de leuke mensen hier!

Nou dat was het dan weer! In mijn gastenboek hebben jullie kunnen lezen dat ik een piercing heb, jaaaa Jo heeft een navelpiercing! Wie had dat gedacht he! Ik dacht doe es gek, een klein subtiel piercinkje met een paars steentje HOPI LEUK!

Goed, ik ga er weer vantussen,
Ayo!
X Jorieke

Naar boven

27 November 2003

Hallo allemaal!
Zo, ik ben weer 'hard' aan het werk, en heb dus ook weer tijd om een verslagje te typen van de afgelopen week. Eveline is op vakantie geweest, en zelf heb ik ook de hele week vakantie gehad! Vorig weekend hadden we eerst nog het beach tennis toernooi. Dit werd gehouden bij Muumba beach. Een aantal bewoners van Blue Village (soms lijkt het ook wel Big Brother!) deed hier ook aan mee. De winnaars kregen een weekje Miami. Is ook niet verkeerd. Dus, het hele weekend bij het tennis toernooi uitgehangen en onze medebewoners aangemoedigd. Ook was ik nog de personal fotograaf van Gerard en Elske. Gerard heeft een supersonische camera waar je echt gave foto's mee kan maken. Dus ik lag op de grond aan de zijlijn om mooie actiefoto's te maken! Verder was er 's avonds een bandje bij Muumba en een erg gezellig sfeertje. Zondagavond kwam Eef! Erg leuk om elkaar weer te zien. Het is zo gek, het is dan net of je elkaar gisteren nog gezien hebt.
Zondagavond lekker bijgekletst, al mijn sintekerstcadeautjes uitgepakt en toen op tijd gaan slapen. Maandag eerst maar even het ziekenhuis laten zien en........... de video van concours en studieweekend bekeken! Echt gaaf, om al mijn muziekvriendjes en vriendinnetjes weer op video te zien. Toen zijn we eerst maar es naar het strand gegaan, zodat Eef gelijk al een beetje kon bijbruinen. We hebben daar ook nog een Duo Penotti foto gemaakt. Vervolgens even boodschappen gedaan en lekker gegeten 's avonds bij Madame Janette. Lekker lang getafeld en toen weer naar ons 'vakantieappartement'.
Dinsdag zijn we even wezen shoppen in Oranjestad, lekker rondgeneust in de eeuwige toeristenwinkeltjes. En toen was het middag, dus we moesten even wat eten: bij de Paddock, lekker geluncht. 's middags wilden we nog even naar het strand, maar helaas, het was bewolt, dus maar weer terug naar het big brother huis Blue Village. En wat denk je? De zon kwam door (alsof hier noooit de zon schijnt): dus, wij bakken bij het zwembad.
Woensdag hebben we het hele eiland rondgereden. We zijn begonnen bij de noordkust, hier is het California Lighthouse, waar je ook een erg mooi uitzicht hebt. Vervolgens naar een kapelletje. Aangezien de kaarten hier voor geen meter kloppen, hebben we 'gegokt' welke kant we steeds op moesten; en zo zijn we op ons gevoel een heel eind gekomen. Het maakt ook niet zo heel veel uit waar je rijdt want Aruba is niet zo groot, dus je komt altijd wel ergens. Aangekomen bij de Natural Bridge leuke fotootjes gemaakt en genieten van het uizicht maar!!
De Natural Bridge:


Toen wilden we ook nog naar de Natural Pool, dat is in het Arikok Park. Een 'mooi' natuurpark. Echt gewoon een heel groot gebied waar niets aan gedaan is, puur natuur dus! Een stukje AriKok Park:

De natural pool was ver te zoeken, van een geasfalteerd weggetje in eens een overgang naar een niet geasfalteerd weggetje en ga zo nog maar even door. Ach, we hebben wel gelachen! Uiteindelijk kwamen we dan toch op de plaats van bestemming: hier konden we kiezen: of 3 kwartier lopen of 20 minuten met de auto om bij de Natural Pool te komen. Aangezien het Arikok Park nogal hobbelig is, hebben we besloten te gaan lopen. Afgezien van dat het hobbelig is, is het ook bergachtig en hebben we dus weel heel wat calorieen verbrandt terwijl we naar de Natural Pool liepen. De temperatuur was ook rond de 35 graden dus dat was zweten. Maarja, je moet er wat voor over hebben. Op een gegeven moment waren we er nog steeds niet, eigenlijk hadden we besloten terug te gaan, als we ook nog die hele weg terug moesten! Nouja ff uitrusten, en toen kwamen er twee jeeps aangereden. Een Arubaanse man zat in de ene en die zei: "dushi, je moet niet terug gaan, dat is zonde je bent er bijnaa!". Dus, ok. we konden met hun mee"hobbelen". Ben blij dat we het gedaan hebben want de Natural Pool is ook echt iets wat je gezien moet hebben. We hebben daar gezwommen en gesnorkeld, echt heel gaaf. Een soort 'zwembad' in de zee is het, het is omringd door rotsen en zo zijn de golven daar niet zo wild. Dat stuk van de zee is namelijk niet geschikt om in de zwemmen, maar de natural pool dus wel. Daar zijn we ongeveer een uurtje gebleven. Maar ondertussen zaten we een beetje in spanning, want volgens mij waren er meerdere ingangen van het Arikok Park en straks kwamen we niet meer terug bij onze auto. We konden namelijk weer terugrijden met die Arubaan en zijn toeristen. Dus, spannend spannend spannend. Nou, de terugweg door het park was ook weer errug hobbelig, echt we waren helemaal geshaket, met mijn hoofd tegen het dak aan, was geen pretje, maarja dat bezorgd je dan ook wel weer een lachkick!
En gelukkig zagen we wat bekends, heb was de goede ingang, dus wij waren weer terecht bij onze auto. Toen zijn we (via een omweg) naar Baby Beach gegaan, Eveline heeft nog een foto van haar voet die je door het water heen ziet, dus dat zegt al genoeg over Baby Beach. Lekker gesnorkelt en gezont natuurlijk, ff bijkomen want het was wel een pittig dagje! Toen rond een uurtje of 4 weer richting Blue Village. Natuurlijk ben ik met mijn anti richtingsgevoel weer lichtelijk verkeerd gereden maar ja dat maakt niet uit, heeft Eef tenminste veel van het eiland gezien.
's Avonds (na een flink tukkie) was natuurlijk de Paddock avond. Daarna zijn we nog even naar de Mambo Jambo geweest, tot we bijna van onze kruk afvielen, toen hebben we maar een taxi genomen. Was super gezellig weer! De volgende dag was een zwarte dag........ ik zag geloof ik om een uurtje of 3 het licht van buiten en Eveline om 16.30 zo ongeveer. Nouja als je op vakantie bent dan moet je ook een beetje uitslapen he.
Vrijdag was onze lichamelijk actieve dag. We hebben de Hooiberg beklommen. Dit was nog een hele klim, we zijn maar vroeg begonnen, anders is het echt te heet. Moet je ook een keer gedaan hebben als je op Aruba bent, je kan een heel groot deel van het eiland zien. Naar beneden ging iets sneller, en zonder gezucht en gesteun van ons! Haha
's Middags hebben we nog lekker gerelaxed.
Vrijdagavond stond in het teken van 'op het strand eten'. Samen met Elske, Carmen, Marije, Gerard en Johan zijn we eerst boodschappen gaan doen. Dat wil dus echt niet, met z'n 7-en boodschappen doen, ook wordt je daar melig van:

Links Johan, rechts Marije en in het wagentje Elske. Goed, uiteindelijk gingen we met een volle winkelwagen op weg naar de kassa en vervolgens op weg naar het strand.
Kaarsjes mee, flesjes rose mee, rode wijn mee, stokbrood mee, salades mee nou ja en ga nog maar even door! Oja en de Nibbits niet te vergeten: het winkelwagentje:


En toen lekker smullen op het strand:


We hebben ons weer prima vermaakt op het strand. Zaterdag zijn we ook lekker wezen bakken op het strand. En ook zondag was weer een heerlijke bakdag, Eef moest natuurlijk wel zwart thuiskomen en dat is gelukt!
Tja, en maandag was het alweer tijd om naar huis te gaan, overdag nog lekker geshopt en naar het casino geweest, was nog een heel gezellig dagje! En 's avonds Eef uitzwaaien op het vliegveld en ik HAAT afscheid nemen! Is echt ff een rotgevoel als er weer iemand is geweest en die dan weer naar Nederland gaat, iedereen weer zien enzoooo. Maarja, dan kom ik weer bij Blue Village en dan zitten er alweer lieve mensen op me te wachten en zo komt het allemaal weer goed!
Dus, dinsdag weer aan het werk en nu is het alweer donderdag, de week gaat snel! Gister zijn we nog even weer naar de Paddock geweest, ik was de BOB dus vandaag geen kater voor JO!
Morgen gaan we om 17u naar de Balashi bier fabriek, schijnt een leuk feestje te worden! Hierover krijgen jullie over een tijdje wel weer verslag!
Ayoooo

Naar boven

13 November 2003

Bon diaaaaaaaaa!
Goed, weer even een kort verslagje van Jorieke. Na Venezuela weer lekker weekje 'gewerkt'. Woensdags zijn we nog even wezen stappen in de Paddock, was weer bere gezellig, ik was al een tijdje niet meer geweest, dus dat mocht ook wel weer es. De volgende dag katertje op het werk, gelukkig had ik dit keer iets meer dan 2 uur geslapen. Donderdag, vrijdag, jeee eindelijk was het weekend, konden we weer bakken op het strand. Maar nee, hoor, ik doe zaterdag de deur open en wat denkje? Alleen maar donkere luchten. Met onze optimistische instelling toch maar naar het strand gegaan, handdoekje neergelegt, en wachten op de zon. "Als we nou gewoon gaan liggen komtie vast wel!" Maar de zon kwam niet, het begon te regenen vervolgens was het alleen maar Regen regen regen! Zo ging het de hele dag door! Dus, we moesten ons maar op een andere manier vermaken. We zijn lekker de stad in gegaan, gezellig geluncht en nog even naar het internet cafe, waar het stikkie druk was, tja iedereen moest toch iets verzinnen in de regen. Als het in NLD regent kan ik me ook altijd wel vermaken, maar Aruba is gewoon niet geschikt voor regen. Achteraf hebben we toch nog een gezellig dagje gehad. 's Avonds nog even gefitnest, ja ik heb in een week tijd al drie keer gefitnesst! Is ook niet verkeerd. Daarna zijn we naar het casino geweest. Erg leuk; gratis drinken en er zijn automaten waar je 5 dollarcent in kan gooien om zo heeeel veel winst te maken. NOT ik heb natuurlijk niets gewonnen, maar ja ik ben ook nog maar beginner he! Toen we het casino uit kwamen rollen wilden we nog even wat eten bij de Mac Donalds, wassie net dicht! De Mac Drive was nog wel open. Aangezien we de auto aan de andere kant hadden staan, zijn we met onze 'denkbeeldige' auto aangesloten in de rij.


Al 'rijdend' hebben we dan toch nog voor ieder een cheeseburger weten te bemachtigen:

Lekker gegeten en toen zijn we al 'stoere arubanen' uithangend (lees: harde muziek aan en uit het raam hangend zingend) weer naar Blue Village gereden. Ik doe de deur open van ons appartement, wil even naar de wc en wat blijkt? ZIt de badkamerdeur op slot! Dat was even schrikken, er wordt de laatste tijd namelijk nog al veel ingebroken bij Blue Village. Dus het eerste wat ik dacht was: "we hebben een inbreker, hij hoorde ons thuis komen en heeft zich snel opgesloten in de badkamer!" Rillingen liepen over mijn lijf. Wat een sensatie, Johan is met zijn mac light achter ons huisje gaan kijken, om daar door het raampje vand e badkamer te kijken of daar iemand was. Gerard heeft ondertussen zitten pielen met ons slot om hem open te krijgen. Sjanneke, Elske, Carmen en ik liepen maar een beetje van Gerard naar JOhan te drentelen: "zie je wat?". Uiteindelijk heeft Gerard de deur open gekregen en er zat gelukkig niemand in onze badkamer! PFFFFFFFFFFFFFFFFFF
Toen nog lekker roseetje gedronken om even van de schrik te bekomen, ineens was het dan toch weer een uurtje of 3 dus maar weer lekker gaan slapen, met goede hoop voor de volgende dag: zon zon zon. En ja hoor, het hopen heeft geholpen, zondag hebben we de schade flink ingehaald en van 11.30 tot 18.00 op het strand liggen bakken, met als gevolg een rood hoofd.
Vandaag (donderdag) kan ik de velletjes van mijn gezicht aftrekken, tja lekker belangrijk, goed smeren dus dit weekend! Nu hebben we er inmiddels al bijna weer een week opzitten, de tijd gaat ZO snel!
Oja, we hebben ook al onze 4e auto in 2.5 maanden tijd, netjes toch. Vorige week hebben we de hele week zonder auto gezeten, omdat we die andere in moesten leveren en een nieuwe nog op zich liet wachten, THIS IS ARUBA. Komen ze gewoon niet opdagen, of moet je ineens 100 gulden meer betalen. haha
Morgen nog een dagje werken en dan heb ik lekker vakantie want Eveline komt!
Eerst gaat ze zaterdag nog even zorgen voor een 1e prijs met promotie op het concours. Ja, ze gaan er weer voor. Dat vind ik toch wel erg shit, dat ik daar niet bij kan zijn. Maarja, over 2.5 maand doe ik ook weer lekker mee.
Zondag ga ik dus Eveline van het vliegveld halen, en dan lekker 10 daagjes chillen en eilandtouren!
Gister hebben we lootjes getrokken voor sinterklaas, dus, dat hoef ik ook niet te missen dit jaar. Met kerst gaan we met z'n allen koken, iedereen maakt een gerecht dus dat is ook wel een beetje kerstig, in de zon!
Laatst is er bij ons buurmeisje dus ook ingebroken. Al heel vroeg, zij lag gewoon te slapen. Op een gegeven moment werd ze wakker en zag dat er licht aan was, zij kijken: stond er een leeg bierblikje op de tafel, koelkast open, portemonnee weg, camera weg, en toen ze naar buiten liep zag ze dat haar auto ook weg was! Aso's! Echt heel zielig. Dat was toch wel de extreemste inbraak. Dus al onze spullen zijn goed opgeborgen, dus bij ons valt niet zoveel te halen. Blue Village is ook heel slim, ze hebben nu de slagboom in gebruik, maar als wij 's nachts thuiskomen, kunnen we gewoon de slagboom optillen om zo toch voor het huis te parkeren. Ja, we zijn echt lui geworden. Maar goed dat ik de fitnesschool heb ontdekt.
Volgens mij heb ik zo wel een beetje het meeste van de afgelopen weken verteld, het weekend staat weer voor de deur, Eveline komt, dus over een paar weekjes weer een leuk verslagje van mij!
Veel liefs Jorieke

Naar boven

Verslag Venezuela

Buenos Dias,

Het is weer Maandag, we zijn weer aan het werk. Is best zwaar na zo’n geweldig weekend! Gisteravond zijn we teruggekomen uit Venezuela. Hier dan even een reisverslag van mij, ik denk datiie wel lang wordt maar ik heb ook erg veel te vertellen.

 

Venezuela > Donderdag 30 oktober:
Ons avontuur begint, om 14.00 worden we opgehaald door een taxibusje die ons naar het vliegveld, met onze ‘survival outfit’ aan waren we er helemaal klaar voor. Aangekomen bij het vliegveld ging het allemaal weer lekker op z’n Arubaans, wachten wachten wachten. Het was ook nog best spannend, want die vliegmaatschappij waar we eerst mee zouden vliegen (Avia Air) is failliet, dus we zouden nu met Airo Carriba. Eindelijk, na een uur konden we om 15.45 inchecken. Snel nog even Tax free shoppen, eigenlijk hadden we niet zoveel tijd meer, maar we waren toch de enigen in het vliegtuig dus ze konden toch niet zonder ons vertrekken….. en toen werden we al omgeroepen dat we naar het vliegtuig moesten komen. Het was een 7 persoons vliegtuigje, inclusief de piloot, aangezien wij met z’n 7-en waren kon 1 niet gelijk mee. Gerard bleef achter en wij gingen alvast naar Venezuela. Echt heel gaaf in zo’n klein Flying Docters vliegtuigje! 15 minuten later waren we geland in Venezuela. Daar aangekomen werden we gelijk van top tot teen bekeken door al die Venezulanen. Het was een heel klein vliegveldje en ik was toch blij dat we niet met alleen maar meiden waren. Onze tassen werden helemaal uitgepakt en doorzocht. Ok. Zag er goed uit we mochten doorlopen. Toen moesten we wachten op Gerard. Duurde best lang. Wij moesten dan maar vast gaan. We gingen namelijk in een huis slapen wat ongeveer 2u rijden was. We moesten daar toch met twee auto’s heen, dus Carmen, Stefan, Elske en ik zijn alvast meegegaan met de taxichauffeur. Johan en Sjanneke zijn nog even blijven wachten op Gerard. Onze taxichauffeur was heel aardig, spreekt alleen geen woord engels en wij twee woorden spaans, maar met handen, voeten en geluidjes kom je een heel eind. Inmiddels was het donker, en om ongeveer 19.30 zijn we aangekomen bij , ieder voor 3 personen. Eigenlijk is dit gewoon het huis van Hans, een 63 jarige Nederlander die al 38 jaar in Venezuela woont. Hij is ooit getrouwd geweest met een Venezulaanse en heeft twee kinderen die inmiddels ook alweer kinderen hebben. Hans heeft ook nog een Dobermann Pincer: Trix genaamt, een heel leuk hondje, het had Flappie of Quincy kunnen zijn. Dus, ik was helemaal blij met weer eens zo’n knuffelhondje! Hans heeft zo’n beetje ieder weekend toeristen over de vloer, vooral stagiaires uit Aruba en Curacao. Hij is wel altijd aan het drinken, lekker aan de alcohol verslaafd denken wij.
Het eerste wat we merkten toen we uit de auto stapten was dat het ONTZETTEND koud was! Het was daar boven in de bergen ongeveer 18 graden! Nou, dat is zo’n beetje 20 graden verschil met wat we gewend zijn van Aruba! Huize Zeezicht bevindt zich dan ook op 1380 meter hoogte, dus is het ook niet raar dat het zo koud is! Voor het eerst sinds Nederland een lange broek aangetrokken, met een shirt EN ook nog een vest! Om een uurtje om 8 kwamen ook Gerard, Johan en Sjanneke aan. Zij waren met Pepe meegereden, nog zo’n Venezulaan die alleen maar Spaans kan.
Hans heeft gewoon een aantal mensen in dienst: Pepe, haalt de toeristen op van het vliegveld en brengt ze naar Huize Zeezicht, dan hebben we nog een paar jongens die ook af en toe bijspringen (bij ons bijvoorbeeld omdat we niet met z’n 7-en in 1 auto kunnen). Verder hebben deze jongens ons het hele weekend overal naar toe gereden in twee oude Amerikaanse auto’s. Dan is er nog Isabella zij is vanaf ‘s ochtends voor het ontbijt tot na het avondeten aanwezig en zorgt voor het eten. Isabella is ook een Venezulaanse en is volgens mij niet zo heel gelukkig, ik heb haar nog niet zien lachen. Wel zielig, een lief vrouwtje.
Om maar even verder te gaan, toen we compleet waren werd de tafel gedekt en hebben we zo lekker gegeten! Het eten was echt op z’n hollands, we zijn echt helemaal volgestampt het hele weekend. Maar het was allemaal zoo lekker! Maar goed de eerst avond aten we: gevulde groentesoep met brood, aardappels, rijst, gehakt, bleomkool en andijvie! Toen kregen we nog een toetje na, dit was het enige wat niet zo lekker was. We zaten allemaal met een betrokken gezicht die dingen op te eten, weet ook niet hoe het heette, maar we wilden het maar wel opeten anders vonden we het niet zo netjes!
Na het eten lekker aangerommelt, kennis gemaakt met Hans en om een uurtje of 12 naar bed gegaan.

Naar boven

Venezuela > Vrijdag 31 oktober:
Om een uurtje of 8 was ik wakker, echt heerlijk geslapen, gewoon es lekker een beetje ‘koud’ in bed en lekker onder de dekens kruipen! Helaas hadden we wel iedere dag een koude douche maar dat kon de pret niet drukken.
Hans heeft iedere verse jus voor ons, dus dat gaat er ook lekker in. Toen hebben we ff lekker buiten in het zonnetje gezeten en genieten van het uitzicht, zoooooomoooi! Overdag is het wel korte broeken weer, ongeveer 25 graden.
Daarna kregen we weer een ontbijt, en wat voor een ontbijt! Gebakken banaan, maiskoekjes, scrumbled egs en lekkere bolletjes en natuurlijk weer verse jus. We zijn zo bediend het hele weekend, alles werd voor ons gedaan, je hoefde maar te knippen en Hans stond klaar. Als wij dan zeiden dat we bijvoorbeeld nog een jus wilden, gaf hij dat weer door aan de keuken en werd het gebracht. Wij probeerden gewoon dingen zelf te doen, maar dat mocht absoluut niet, daar had hij zijn mensen voor, die gewoon goed betaald worden.
Na het ontbijt zijn we even een stukje omhoog gelopen, en bij een geweldige (NOT) waterval gekeken. Het was namelijk gewoon een tuinslang die daar naar beneden kwam waar water uit kwam. Maar goed, tenminste wel ons ontbijtje weer een beetje gezakt.
Als lunch kregen we nog een heerlijke gevulde tomatensoep met brood. Toen zijn we met twee auto’s nog hoger de bergen in gereden. Heel veel indrukken opgedaan, veel armoede, kinderen op straat, ezels op straat, veels te magere honden, dat kan ik echt niet zien! En ook nog een paard gezien dat aan een touwtje van 2 cm staat en je zag zo’n beetje alle ribben, zoo o zielig! Overal waar we het hele weekend gereden hebben waren we stil van de indrukken, overal was het mooi!
Onderweg hebben we nog op een ezel gezeten en natuurlijk allemaal foto’s gemaakt. Over foto’s gesproken, wij waren echte toeristen, echt heel erg. Moet je je voorstellen, twee auto’s achter elkaar, die stoppen bij een leuk huisje, of een extra mooi uitzicht, of een ezel of wat dan ook, alle 7 personen vliegen die auto uit en gaan foto’s maken! Klik klik klik! Gerard die heeft zo’n beetje constant met zijn camera uit het raam gehangen vanuit de auto. Haha we hebben ontzettend gelachen.
We wilden dat mannetje van de ezel even wat geld geven omdat we met zijn ezel op de foto mochten, dus we gaven hem 1 dollar. We vroegen ons nog af of het wel genoeg was. Hans heeft ons vierkant uitgelachen: 1 dollar is hartstikke veel. Het gemiddelde maandsalaris van een Venezulaan is 130 dollar. Een flesje water kost nog niet eens 1 dollar! Nou ja weer wat geleerd.
Na de ezel zijn we naar een echte waterval geweest, super mooi en weer heel veel foto’s gemaakt. We hebben ook nog gezwommen in de waterval! Verder hebben we heel veel in de auto gezeten en heel veel gezien. Echt heel indrukwekkend.
Om 19.30 waren we weer ‘thuis’. We hadden ontzettende honger en de tafel stond dan ook weer gedekt. Het eten werd weer voor ons klaargezet op mooie schalen en we konden weer eten. Wat aten we? Rijst, schnitzel, aardappelpuree, worteltjes en doperwtjes. Was weer genieten!
‘s avonds hebben we nog gescrabbled, Hans is dol op spelletjes en heeft nog Domino gedaan met Johan en Gerard. Lekker geouwehoert en gaan slapen.

Naar boven

Venezuela > Zaterdag 1 november
Het ontbijt was weer super zwaar maar veel te lekker: omelet, gebakken banaan, wentelteefjes, en lekkere broodjes (met hagelslag, jam, en calve pindakaas!) en natuurlijk verse jus d’orange!
Om 11.00 zijn we weer vertrokken met twee auto’s. Ik had mijn nieuwe sportschoenen (voor AFL 27) met noppen aan omdat we veel gingen lopen deze dag. Eerst zijn we een stuk door de rimboe gelopen, waar het best griezelig is, want er kan elk moment een slang uit het gras komen. Overal om me heen zag ik alleen maar groen! Zooo mooi! (het woordje groen kennen ze hier op Aruba niet!).
Toen kwamen we uit bij een grot, waar we ook doorheen zijn gegaan, ook heel spannend, hartstikke donker en we hadden maar twee zaklampen. Pepe liep voorop en Leo (de andere driver) liep achteraan. Het was een beetje een survival tocht. Toen we daar uitkwamen zijn we weer een stuk door de rimboe gelopen tot we bij een andere grot aankwamen, ook daar weer gekloutert. We hebben daar zelfs door de modder moeten kruipen, was een heel laag en smal stukje. Toen we daar weer uitkwamen (en dat weer overleeft hadden)_ zijn we weer verder gaan rijden met de auto. Bij iedere stop die we over het hele weekend gemaakt hebben werd er weer aan de auto’s gesleuteld, motorkap weer open, 1 keer lag zelfs het hele wiel er af!
We kwamen bij een restaurantje en hebben daar een soepie gegeten. Kippesoep: met hele stukken kip, aardappels, ui en nog meer troep. Uit beleefdheid maar weer helemaal opgegeten. (later bleek dat er heel veel olie inzat, dus weer vet!).
Toen zijn we nog bij de suikerfabriek geweest, die al 2-3 maanden niet meer gebruikt wordt en vervolgens naar het hoogste punt (1500 meter) helaas was het mistig dus hebben we hier helemaal niets van kunnen zien.
Toen we terugkwamen hebben we kopspijkers gekeken! En daarna kregen we pannekoeken, wij hadden we hartstikke honger dus helemaal volgegeten, toen we uitgegeten waren zei Hans: “ ja maar dit is niet alles, dit is gewoon een voorproefje!”> Dus…….. haha, wij zaten helemaal vol, die pannekoeken was eigenlijk gewoon een tussendoortje! ( volgens mij ben ik in 1 weekend 10 kilo aangekomen). Toen zijn we maar weer ff een stukje gaan lopen om het eten te laten zakken. We kwamen ergens uit, tussen drie huisjes, en ik had echt het gevoel dat ik even bij de Venezulanen thuis was. Ik liep een hoekje om en werd aangevallen door een hond! ( ik had net verteld dat je nooit moet wegrennen voor een hond). Maar wat deed ik? Keihard wegrennen en gillen! Ja, kon er ook nix aan doen, dat was mijn schrikreactie! Gelukkig hield ie snel weer op, ben niet gebeten ofzo hoor, hij rende alleen blaffend achter me aan! Ondertussen hingen die Venezulanen die daar woonden uit het raam en lagen helemaal in een deuk. Ook Gerard, Elske en Sjanneke (Carmen en Stephan waren even thuis gebleven)trouwens, maar die hadden al door dat die hond al gestopt was met achter mij aanrennen, terwijl ik nog aan het wegrennen was! Nouja, maar toen wisten we even de weg niet meer terug, dus die vrouw begint in het spaans tegen Elske te praten, zegt ze doodleuk tegen die vrouw: “ja, ik versta er niets van!”. Toen kwam Johan ook nog es in actie; “ Huize Zeezicht, Hans!” haha die begon ook gewoon Nederlands te praten! Nouja je moet er bij zijn geweest.
De twee dochtertjes hebben ons de weg gewezen (op blote voeten) midden door het gras en de bomen en waar slangen kunnen zitten (we zijn nog een dode Tigra tegengekomen).
Gelukkig waren we na een flinke klim weer op de goede weg, we hadden geen geld bij ons (STOM) dus hebben we die meisjes maar een snoepje gegeven (en natuurlijk een foto van ze gemaakt!). We moesten ook wel een beetje opschieten want het zou al bijna donker worden.
Toen we terug kwamen weer een gigantische maaltijd: hutspot met spek, bloemkool en lasagna. Oja en vooraf kregen we ook nog kippesoep.
Ondertussen was het noodweer in Venezuela, dus we zaten midden in de weerlichten en af en toe viel het licht uit. Heeeeel spannend!

Naar boven

Venezuela > Zondag 2 november:
Weer een koude douche en weer heerlijk geslapen. Tas inpakken, weer zo’n geweldig ontbijt en afscheid genomen van Hans en Isabella.
Pepe en Leo reden ons richting vliegveld. Eerst zijn we nog het stadje Corro in geweest, daar was niet zo heel veel bijzonders te zien. Daarna kwamen we bij de woestijn, dit was echt gaaf, ineens zit je in de woestijn! Toen kon je me opvegen en heb ik ff een tukkie in de auto gedaan.
Na twee uur rijden kwamen we om 14.30 aan op het vliegveld. Om 16u zou ons vliegtuig moeten gaan. We willen inchecken: GAAT ONS VLIEGTUIG NIET MEER! Ze hebben zaterdag besloten dat dit vliegtuigje nog maar drie vluchten per dag mag doen! haha, wat een grap, daar sta je dan! Die vrouw bij de balie zegt doodleuk: nou, dan moeten jullie gewoon morgenvroeg om 7u vliegen! Gelukkig kon zij wel engels en hadden we Pepe nog bij ons. Ondertussen contact gehad met Hans, we konden wel weer bij hem slapen, een gratis nachtje, maar dan moesten we weer twee uur rijden en het was inmiddels 16uur, dus eer dat we daar zouden zijn nou ja bla bla bla. Toen besloten naar een hotel te gaan dat een kwartiertje van het vliegveld afzit, maar we hadden bijna geen geld meer! Dilemma! Toch konden we nog steeds lachen, ja zoiets moet je ook een keer meemaken. Toen na veel gezeur en gedoe konden we toch nog terugvliegen en wel om 17.30, dus uiteindelijk viel het hartstikke mee! Goed, inchecken, ff ‘taxfree shoppen’, 2 winkeltjes ofzo! Haha.
Uiteindelijk zaten we om 18u in het vliegtuig, terug naar huis! Dit keer was het een 15 persoonsvliegtuigje, ook weer een ervaring op zich, maakt heel veel herrie, ging heel langzaam en vloog heel laag! Nou ja verstand op nul en niet te veel naar beneden kijken!
Om 18.25 kwamen we aan op Aruba Airport en toen verliep alles vlekkeloos, nog wel even spannend bij de Douane: Gerard en Johan hebben op hun immigratieformulier ingevuld dat ze hier 150 dagen ‘op vakantie’ zijn. Dat hebben ze zo ingevult omdat ze nog geen werkvergunning hebben, dus dat geloven ze nooit, maar het ging allemaal goed.
Taxi naar Blue Village en toen waren we weer lekker thuis! Iedereen was eigenlijk doodop, maar we zijn toch nog even wezen eten bij de Wendy’s, als afsluiter van al het vette eten en natuurlijk het geweldige weekend!!
EN NU DE HELE WEEK LEVEN OP FRUIT! Vanmiddag ga ik boodschappen doen, lekker veel fruit en meloen kopen! Lekker belangrijk!

Nou ja kort samengevat: echt een geweldige ervaring veel gezien in korte tijd, veel indrukken, veel armoede en iedereen die ooit deze kant op gaat raad ik dit aan! Dit reisje is goed georganiseerd en veilig. Waar wij zaten valt het nog wel mee, maar in Caracas bijvoorbeeld, worden 100 mensen per weekend vermoord. Het enige waar ik dit weekend bang voor geweest ben is slangen en andere enge beesten, gelukkig hebben we alleen nog maar een dode slang gezien. We hadden ook nog aapjes kunnen zien, maar die hebben wij helaas niet gezien.
Ik denk dat we allemaal bij elkaar zo’n 1000 foto’s gemaakt hebben.
Nog even een paar weetjes:
Het vliegveld is bij het plaatsje : Punto Fijo
We zaten in de provincie Falcon, op 1380 meter hoogte, bij het plaatsje El choro, tussen la Chappa en Unia. (dus voor de mensen die het interesseert, dan kan je op de kaart zien waar ik geweest ben)
Venezuela is 28 keer zo groot als Nederland en heeft 21 miljoen inwoners, waarvan 20% in Caracas woont.
Brandstof kost 3 dollarcent dus daar wordt je ook niet armer van.
Binnenkort krijgen jullie wat foto’s te zien van Venezuela, niet allemaal hoor want dat kan mijn site niet aan denk ik!

ZO, nu heb ik denk ik wel weer genoeg van jullie tijd in beslag genomen.
Vrijdag gaan we weer Full Moonen op de Full Moon party. Moet zeggen dat het stapleven hier een beetje is afgenomen, heb al lang niet meer gekarioket, maar ik zal kijken of ik daar verandering in kan brengen! haha
Nu twee weekjes werken en dan lekker vakantie want dan komt Eveline!
Goed, ik ga er vantussen, ben nu wel een beetje uitgetypt!

Ciao! (ja, nu natuurlijk even een mailtje op de spaanse manier he!) Ik ben trouwens ook hard aan het leren voor Papiamento, is hartstikke leuk, iedere maandag hebben we twee uur les! (van 13.00 t0t 15.00 dus dan gaat onze werkdag ook wat sneller!)

Xxxxxxxxx
PS: ik heb een visitekaartje van Hans, Huize Zeezicht dus voor de liefhebbers…………….
En nu ben ik helemaal leeg van het typen!

Naar boven

20 Oktober 2003

Bon Dia!

Hier weer even een verhaaltje van Jo de Arubaan! Het is alweer een tijdje geleden. Maar het is best moeilijk om iets te vertellen wat voor jullie ook interessant is.
Afgelopen week zijn tante Lies en Drea bij mij op visite geweest. Was erg gezellig. Vorige week Zaterdag heb ik ze opgewacht in hun hotel, en daar kwam de bus. Maar Lies en Drea bleven gewoon zitten! Dus, ik zwaaien, en ja hoor, ze zagen me, toen zijn ze maar uitgestapt. Bleek dat er niet verteld werd welk hotel het was, dus ze dachten dat ze nog verder moesten. Maar goed dat ik daar stond!
Toen hebben we even wat gedronken aan de bar in het hotel en Lies en Drea zijn op tijd gaan slapen. ‘ S Avonds hadden wij weer de Full Moon party, net als een maand geleden, (dat is dus iedere maand). Dit keer was de dress code ROOD, dus wij allemaal ons netjes daar aan gehouden natuurlijk. Op de terug weg was het erg grappig in de auto. Harde muziek aan en zo deden we de Arubanen na. Op de hoek van de straat staan groepjes Arubanen met een auto en harde muziek en dan gaan ze ook uit het raam hangen. Dus, wij deden dat ook. Toen waren we bijna thuis en daar stond weer een groepje Arubanen, dus wij weer langzamer rijden, muziek op vol en zingen maar weer! Haha, ja je moet erbij zijn geweest. Gerard reed, die heeft alleen niet meegezongen hij bediende alleen de radio, toch aarig dattie dat met zijn nuchterheid nog voor ons wilde doen! (nouja lekker belangrijk) Toen hebben we nog knakworstjes, pepernoten en brood met pindakaas gegeten en toen was het wel weer bedtijd!
Was weer een gezellig avondje, alleen wat ik hier een beetje mis is de ‘meezingmuziek’. Die Arubaanse muziek is wel gezellig, maar op een gegeven moment heb je gewoon behoefte om weer es lekker mee te bleren, maarja dat lukt dus niet!
Afgelopen week heb ik maar twee dagen gewerkt, zodat ik leuke dingen kon doen met Lies en Drea. We hebben een eilandtour gemaakt, zo kan je dus zien hoe KLEIN Aruba is, ik wist wel dat het klein was maar zooo klein? We zijn eerst naar het noorden gereden, daar heb je het California Lighthouse met een erg mooi uitzicht, aan de ene kant de zee turquoise van kleur, en aan de andere kant donkerblauwe zee. Dan aan de andere kant het droge Aruba.
Zo zijn we langs de kust doorgereden, onderweg ontzettend veel cactussen gezien (die zijn echt niet mooi). Natuurlijk zijn we ook bij de Natural Bridge gestopt, dit is een mooi plaatje en best bijzonder om te zien. Vervolgens zijn we Natuurpark Arikok binnengereden, die buschauffeur scheurde gewoon er dwars doorheen, lekkere bergjes, hobbles, stenen en links van mij een afgrondje. Gelukkig ben ik in zo’n geval niet zo bang aangelegd. Uiteindelijk zijn we op het zuidelijkste puntje van Aruba bij Baby Beach belandt. Het schijnt dat je hier heel mooi kan snorkelen, hoop dat ik binnenkort weer onder water mag (i.v.m. mijn oor) zodat ik eindelijk kan snorkelen.

Verder hebben we nog lekker geshopt in Oranjestad, veel Leguanen gezien, lekker gebakt op het strand en ik heb nog autopech gehad, en dat op mijn vrije dag terwijl ik onderweg was naar het strand waar Lies en Drea waren. Was balen! Gelukkig zijn de mensen die ook bij Blue Village wonen erg aardig en heeft Harm Jan mij opgehaald, de auto eerst maar ff laten staan. Het verhuurbedrijf kon ik niet bereiken (omdat ik een 5 vergeten was!), eind van de middag is het dan toch gelukt en hebben we een andere auto gekregen, een nog mooiere! Haha
Iedere avond was het bij Lies en Drea in het hotel Happy Hour om 17uur, dus wie zitten er dan aan de bar? Juist, Lies, Drea en soms Jorieke!
Zaterdag nog even lekker op het strand gelegen en om 16.30 heb ik ze uitgezwaaid. Was niet zo heel erg leuk, toch een raar idée, zij gaan weer naar Nederland, iedereen weer zien enzo. Maar ik heb al snel mijn leventje weer opgepakt hier.
‘s Avonds zijn wij met de Tattoo boot mee gegaan. Dit is een boot waar je kan eten en drinken en dansen. Eigenlijk gewoon een kroegboot! Erg leuk! Ze doen hier ook aan discriminatie; vrouwen betalen AFL 25,00 en mannen betalen AFL 35,00.
Toen we terugkwamen nog ff de stad in geweest, helaas niet gekarioket! Dat wordt wel weer es tijd.
Zondagochtend hoorde ik dat Lies en Drea een noodlanding gemaakt hadden in Ierland! Dit vanwege een oververhit bagageruim. Wel even schrikken maar gelukkig is er verder niets gebeurd. Uiteindelijk hebben ze 8 uur vertraging gehad, en konden ze in een hotel in Ierland de tijd overbruggen.
Zaterdagnacht is er nog een meisje van Blue Village tegen onze auto aangereden! Gelukkig dat Sjanneke het zag, want ze wilde zo doorrijden en er niets over zeggen! ASO! Dus nu hebben we een deuk in onze auto, vanavond maar even naar onze verhuurder. Waarschijnlijk moet zij alle kosten betalen, tja eigen schuld, ze had ook gedronken. We zijn gisteravond even naar haar toegegaan, als wij dat niet gedaan hadden was er helemaal niets gebeurd volgens mij, dan was ze niet eens naar ons toe gekomen.

Nu ist weer Maandag en zitten we weer heeeeerlijk op het werk! Nu moet ik weer een hele week, is wel balen na een weekje beetje vakantie. Vorige week hebben we nog een presentatie gegeven aan alle afdelingshoofden van de Civiele Dienst. Dit was de presentatie die we gemaakt hebben voor alle medewerkers en nieuwe medewerkers m.b.t. de beveiliging.

Over twee weken gaan we al naar Venezuela, ben benieuwd. De vliegmaatschappij waar we mee zouden vliegen is failliet! Maar waarschijnlijk kan de reis wel gewoon doorgaan.
We hebben inmiddels ook een prik gehaald tegen de gele koorts.

Vinden jullie de site niet mooi die Thijs voor mij gemaakt heeft?? Nou ik geloof dat ik jullie nu wel weer aardig op de hoogte heb gebracht. Over vier weekjes komt Eveline en dat neem ik ook lekker vakantieeeee!!

Wens ik iedereen werkze, studeerze, FUTze, genietze enz enzz……

Ayo
Jorieke

Naar boven

7 Oktober 2003

Hallo allemaal,
Hoe staat het leven in het koude en regenachtige Nederland? Ja dat werd nu ook wel es tijd voor Nederland he!
Hier gaat alles nog steeds lekker. Lekker weer, veel zon, veel strand, veel rosetjes, veel muziek, veel bruinigheid, en ga zo nog maar ff door.
Het is geloof ik alweer een tijdje geleden dat ik weer gemailt heb naar iedereen. Ik weet ook niet meer wat ik nu naar wie heb gestuurd, dus als er dubbele info. In staat sorry.
Op dit moment is het hier uit de wind volgens mij wel 40 graden ofzo. Maar gelukkig bestaat er een AIRCO! Dus, hier op het werk kunnen we in een koel kantoor onze tijd uitzitten! Meneer Fun vertelde net dat als het zo warm is dat er kans is op slecht weer; een wervelstorm waarbij hoogstens een huis zijn dak verliest (hij hoopt dat dat die van hem is, hij had toch een nieuwe nodig!). Dus nouja we zullen zien.
Afgelopen woensdag mocht ik weer drinken, ben van de antibiotica af en mijn oor is bijna helemaal over! Dus, woensdag gingen we stappen en ik heb ook de schade van het niet drinken goed ingehaald. Eerst naar de Paddock (DE kroeg voor de Nederlandse stagiaires) daarna nog even lekker wezen zingen in de karaoke bar. Toen met de taxi naar huis en om 4.30 ging het licht uit, en om 6.30 ging mijn wekker weer. Ik had wel wat medelijden met mezelf: de kranen waren afgesloten dus douchen zat er ook niet in, toen maar even in het zwembad “gedoucht”! DRAMA!
Maar goed, toen konden we weer “lekker” aan het werk. Hadden we net die dag drie vergaderingetjes, maar we hebben ons goed staande gehouden.
Vrijdag zijn we ook nog ff wezen stappen. Zaterdag lekker gebakt op het strand (volgens mij staat dat iedere keer in mijn mailtjes dus ik zal het niet meer zeggen) en ’s avonds weer naar de karaokebar, weer zingen, ik kom helemaal met zangtalent terug joh!
En zondag…….. ja………… juist.
Gisteravond lekker op tijd gaan slapen en vandaag is het echt weer zo’n maandag dag.
We gaan trouwens het eerste weekend van november met z’n 7-en een weekendje naar Venezuela. Dit hebben we geregeld via een Nederlandse man die nu al 17 jaar in Venezuela woont. Hij komt ons ophalen op het vliegveld van Venezuela en leidt ons de jungle rond. Ik ben benieuwd!

Onze stage-opdracht is nog steeds niet echt op gang gekomen. Inmiddels hebben onze presentatie voor alle medewerkers af, deze gaan we binnenkort presenteren aan het management. Verder hebben we een logboek opgesteld voor het registreren van incidenten. Ook hebben we heel veel ingelezen in bestaande stukken. Een keer per week hebben we vergadering met de beveiligingscommissie, maar hier komt niet echt veel uit. Meneer Fun heeft er ook een beetje de balen in maar nu is het eigenlijk de bedoeling dat Sjanneke en ik het samen met dhr. Fun gaan uitvoeren. Vanochtend hadden we vergadering met hem, maar hij had het stuk nog niet gelezen dus had het nog niet veel zin (DA’S ARUBA!). Dus, vanmiddag hebben we nog een keer een afspraak.
Zelf actie ondernemen is ook lastig want de Arubanen vinden je dan al snel een eigenwijze witkop! ‘Gelukkig’ hebben we ontzettend leuke (!!!)opdrachten voor school, dus houden we ons daar mee bezig.
Toch kan dit niet echt een half jaar lang zo doorgaan. We hebben ons voorgenomen om maar gewoon zelf dingen te verzinnen en na overleg met dhr. Fun dit uit te werken. Dan zijn we maar eigenwijze witkoppen!
Vrijdag moeten we afscheid nemen van onze geweldige rammeljeepje, dan gaan we met z’n 5-en een auto huren, dat scheelt in de kosten en dan hebben we een betere auto; een Deawoo GT racer (???) zegt mij nix maar het moet wel een mooie auto zijn. Het jammere is dan wel dat we iets afhankelijker zijn met de auto maarja Aruba is niet zo groot dus dat zal ook wel los lopen.
Morgenavond wordt de nieuwe karaokebar geopend, dus dan gaan we daar ff kijke! Verder heb ik eigenlijk niet zo veel te melden, het gaat hier allemaal lekker en het is een relaxed leventje hier. Geen afspraken, geen verplichtingen lekker doen waar je zin in hebt! Ons motto is dan ook: “We zien wel!”. Het woordje ‘plannen’ komt hier bij mij niet voor! Lekker he!

Nou ik ga er weer vantussen, de groetjes!

Ayo!
PS: de muggen zoemen hier gelukkig niet maar ik heb wel op 1 been 4 muggebulten en WAT voor bulten! Maar dat kan de pret niet drukken! haha


Naar boven

23 September 2003

Bon Dia!

Hoe is het met iedereen? Ik hoorde dat jullie ook een lekkere nazomer gehad hebben! Lekker hoor! Maar nu regent het toch? Ik zal weer ff een korte update geven van mijn afgelopen week. Ik zal beginnen met het niet leuke:
Ik ben inmiddels alweer twee keer bij de dokter geweest voor mijn oor. Heb weer nieuwe antibiotica gekregen, tja, alles gaat hier langzaam dus mijn oor geneest ook langzaam! Maarja ondanks dat heb ik het nog steeds ontzettend naar mijn zin hier! Vervelen doe je hier niet, alleen op stage!
Blue Village is net een klein Nederlands dorpje waar iedereen elkaar kent. Lijkt wel een beetje op Rutten.
Op dit moment zitten we op onze nieuwe ‘eigen’ werkplek. Echt werken kan je hier niet want we zitten bij de telefonie met de muziek aan, telefoons die contstant rinkelen en arubaanse kletskoppen! De airco staat hier op z’n koudst volgens mij, ik heb slippers aan maar dat doe ik nu dus ook niet meer! Mijn tenen zijn inmiddels bevroren.

Afgelopen weekend: was gezellig! Vrijdag hebben we een ‘klein’ kroegentochtje gehouden in Oranjestad. Ik ging natuurlijk rijden want ik mag nog steeds niet drinken!Eerst cocktails (ik jusd’orange) gedronken in de Mambo Jambo. Er werden in de Carlos en Charlies allerlei acts gehouden, waaronder limbo dansen. Echt onvoorstelbaar, hij (een Colombiaan) ging gewoon plat over de grond onder het vuur door! Wel gaaf hoor! Toen nog naar de Bahia, hele vage tent. Op het laatst zijn we naar de Paddock gegaan, maarja dat is zo Nederlands, dan heb je echt het gevoel dat je gewoon in Nederland bent. Maar is wel leuk als eindpunt!
Zaterdag heb ik ff lekker geshopt in Oranjestad (alleen maar een shirtje gekocht, maar toch) en ‘s middags naar het strand met nog een paar. Sjanneke was Zaterdag aan het duiken voor de tweede keer, as. Weekend heft ze al examen. Ik denk dat ik over een maandje ofzo ga duiken, eerst moet mijn oor over zijn.
Zaterdagavond hadden we verjaardag van Thijs, lekker geBBQT bij Blue Village. ‘s avonds wilden we nog ff gaan stappen maar het was zo gezellig dat we gewoon lekker daar zijn gebleven. Ik weer aan de Red Bull.
Zondag was het bewolkt: EN HET HEEFT GEREGED! Heerlijk, ik heb ff lekker in de regen gestaan. Toen zijn we es ff gaan touren, weten we ook een beetje waar we eigenlijk zijn. Ik wist alleen nog maar de weg naar het strand, de kroeg en het ziekenhuis! We zijn naar het oostelijkste puntje van Aruba gereden. Onderweg kwamen we bij het bootje dat naar Palm Island gaat (Eef en Lies, daar wil ik met jullie ook heen!!!). Toen zijn we weer doorgereden en kwamen langs een paar dorpjes en vervolgens een hele steile berg, helemaal naar boven gereden, en toen hadden we een uitzicht!! Aan de ene kant ‘droog’ Aruba en aan de andere kant de superdepuper blauwe Caribische zee! Erg mooi. Fotootjes gemaakt.
We zijn weer richting Oranjestad gereden, inmiddels was ik helemaal gehobbeld, de wegen zijn zo slecht!!
‘ s Avonds zijn we naar de Palm Pier geweest bij Palm Beach, daar lekker wat gegeten met live muziek erbij. Was zoooo relaxed, perfect temperatuurtje en we hebben het laatste stukje zon nog zien ondergaan romantisch hoor!
Ja, en toen was het weer Maandag, weer heeeeerlijk aan eht werk. Nog steeds niet veel te doen op stage. Maarja, wie weet komt dat nog!
Vandaag is het Dinsdag en zitten we op onze nieuwe werkplek, hier hou ik het niet lang vol, dus hopen dat we wat anders kunnen regelen met mister Funnie!!
Goed, ik ga er weer vantussen, ff kopje thee drinken!!
Tot mails!!!
- Iedereen bedankt voro alle leuke mailtjes!
- Toob, ik heb tot nu toe nog niet veel foto’s gemaakt, dat vergeet ik steeds, stom he! Maar ja daar heb ik nog tijd zat voor!
- Eef, heb je mijn mailtje ontvangen?
- Muziekpeoples: jullie hebben nog 8 vrijdagen!Komt helemaal goed!
- Maaike, Plien en Gemma, hoe bevalt het bij Jan Vroom mode?
- Ka, ik heb je adres toch wel!
- Johanna, mag ik jou Emmeloord adres? Die ben ik kwijt! Ja ik weet het slecht!Ik stuur de mailtjes gewoon naar je werk ok?
- Do, we kunnen al op intranet! Hoe ist op je stage?
- Sanne A. doe jij wel aan AL?
- Heeft er al iemand een afstudeerstage?
- Ik ga een cursus Papiaments volgen!! Leuk he!
- Nou dat was het wel volgens mij!
- Doei Doei!!

Naar boven

17 September 2003

Hallo allemaaal!
Hier weer ff een berichtje uit het zonovergoten Aruba! Ik zit nu op stage dit lekker allemaal te typen want hard werken kennen ze hier niet, dus dan doen wij dat ook niet he! Verder is het hier in het ziekenhuis goed vertoeven hoor! stressen is hier in ieder geval niet aan de orde, ik sta er echt verstelt van hoe rustig iedereen is! en die mensen izjn ook allemaal zo gezellig en vriendelijk! Onze opdracht wordt heeel langzaam wat duidelijker, tot nu toe hebben we nog niet veel gedaan: inlezen, presentatie gemaakt en een opdrachtje voor school gedaan. De beveiliging is hier 1 groot troepje genoeg te doen dus! Hiervoor hebben we een beveiligingscommissie samengesteld en zo kunnen we het projectmatig aanpakken. Maarja voordat de eerste vergadering er is kunnen we denk ik nog wel weer een weekje wachten, net zoals onze werkplek dat laat ook nog op zich wachten haha! ik maak me hier nergens druk om ik laat alles lekker op me af komen.Het tempo went hier trouwens wel snel, het is ook veels te warm om je druk te maken! Ik liep van de week hier door de gangen in mijn "eigen" tempo (snel voor arubaanse begrippen) hoor ik ineens achter me: "relaxed man, this is Aruba!!" ojaaaa
Gisteravond zijn we naar een tennisborrel geweest, was wel ff gezellig. Was speciaal georganiseerd voor de nederlandse stagiaires. Weet niet meer wat ik nou allemaal wel en niet verteld heb hoor dus sorry als ik dubbele dingen vertel! maar dan moet je daar maar ff doorheenkijken!
We zijn net even op een vlooienmarkt hier in het ziekenhuis geweest, wat een gekkehuis, iedereen staat hutjemutje op elkaar in die hitte! hih
dus daar waren we snel weer vertrokken.
Gelukkig ben ik herstellende van mijn oorpijn, dus wie weet, volgende keer meer spannende verhalen. De omgeving is hier trouwens niet echt mooi ofzo alles is zooo droog, maar de stranden zijn natuurlijk helemaal geweldig! echte blauwe zee en wit zand! Vanmorgen toen we naar het werk reden had ik toch echt een vakantie gevoel; langs die mooie stranden en palmboompies!
O ik heb trouwens wat leuks!
Je kan mij bellen voor maar 15 eurocent per minuut! hoe werkt het?
je belt 0900 1533, volg de instructies op en draai/toets mijn nummer: ******
mail mij ook hier als u het telefoonnummer wilt weten
en dan krijg je mij aan the phone dat is leuk! haha
Goed, ik ga er weer vantussen!
Hoe gaat het bij iedereen op de stages???
Intro mensen; hoorde van DO dat de afterintro niet zo druk was? wat is dat nou weer voor gekkigheid! wel leuk dat jullie nog even voor mij geklapt hebben!
Michiel, je kan mijn matras wel weggooien hoor
Eva, heb je een cdrommetje met foto's voor mij achter gehouden?
Leonie, hoe ist in Antwerpen ben je al belgs?
Ellis hoe is het met je bestuurtje?
nou jaaa aa zo kan ik nog wel ff doorgaan maar dat doe ik niet! nog 20 minuutjes 'werken' en dan lekker naar het zwembad!
toedels!
Veel liefs JO

Naar boven

7 September 2003

Halloootjes
daar ben ik weer ff! Nu is het helemaal top hier! Gister met een hele groep van Blue Village naar het mooiste strand van Aruba geweest: Baby beach. Lekker met de jeep van de jongens naar de andere kant van het eiland gescheurd (ja want dat doen de arubanen wel!).
Ben inmiddels al lichtelijk verbrand en zelf mijn gezicht is een beetje bruin geworden!Gisteravond zouden we gaan stappen maar ik was in sslaap gevallen echt beetje jammer! (maarja is ook niet gek als je om 5u s ochtends al op was!) Maar goed genoeg tijd om hier te stappen. Het is echt gezellig,het is net alsof je iedereen hier al weken kent!
Sjanneke en ik gaan waarschijnlijk vanaf morgen een auto huren want je kan hier niet fietsen want er lopen allemaal wilde honden, lopen is ook geen optie want dat is te ver. Dus nu gaan we met nog twee anderen een auto huren.
En waarvoor ik nu eigenlijk mail: ik heb een telefoon!!! Zo lekker , ben ik ook weer mobiel. gisteren hebben we er maar eentje gekocht, een hele mooie Ericsson. Da's een telefoon die iedereen hier koopt dus heel BLue VIllage loopt nu met dezelfde telefoon!
Vandaag gaan we nog ff lekker chillen en morgen gaat het leven beginnen: we gaan stage lopen! maaar daar heb ik ook wel zin in! ben benieuwd.
Goed ik ga er weer vantussen want eigenlijk ging ik ff snel een mailtje sturen om mijn adres en telefoon nummer door te mailen. Komt het:

Mocht er iemand deze informatie willen hebben, dan kunt u contact met mij (Thijs) opnemen door me te mailen

Naar boven

6 September 2003

Hallo allemaaaaaal!
Hoe is het daar in het regenachtige Nederland? hier is het zonnig, af en toe een paar wolkjes maar dat is dan ook wel weer aangenaam.
Ik zal even een klein verslagje typen van tot nu toe. Negen uur vliegen is toch best lang vind ik maar achteraf gezien viel het allemaal wel mee. Aangekomen op Aruba werden we opgewacht door een lekkere arubaan met een hond die onze tassen ging besnuffelen. (Ik moet zeggen ik heb al heel veel gezienm aar de paradijselijke strandenvan Aruba heb ik nog niet gezien! allesis hier zooo droog!) Vervolgens nog een paar loketjes langs en toen stond meneer FUn (onze stagebegeleider van het ziekenhuis) ons al op te wachten. Buiten werden we gelijk geconfronteerd met een MUUR van hitte Meneer Fun is echt een lief mannetje, hij had een pakketje voor ons met brood en drinken voor de eerste dag en hij heeft ons naar ons appartement gebracht, ook heeft ie nog onze koffers naar binnen gesjouwd! Goed, en toen zaten we daar, helemaal LEEG en het appartement leek eerst maar nix, een kaal WIThok met stinkbeddegoed. Ik zag in een keer alles heel somber in, ik dacht wat doe ik hier!! Nouja ff lekker potje gejankt voor het slapen gaan ( het was inmiddels 4u Nederlandse tijd) en toen werd ik vanochtend om 5u wakker en toen was ik ook echt wakker!!! Enbikvoelde me een stuk lekkerder. Vandaag lekker alle lieve en leuke foto's en kaartjes van jullie allemaal opgehangen en het ziet er alweer een stuk gezelliger uit.
Nu bleek ook dat onze muren niet kil wit waren maar gezellig zacht geel. Kan je zien hoe je ziet als je je klote voelt!! (snappenjullie?).
Nadeel is dat we ver van de stad, het strand en het ziekenhuis afzitten. Tenminste voor zover we nu ontdekt hebben. maargoed, ik kannu eigenlijk nogniet zoveel zeggen want wezitten nog in de "orientatiefase".!
Ik weet wel dat ik er in tegenstelling tot gisteravond weer zin in heb en ik 'ruik' dat dit een TOPTIJD gaat worden! Nouja ff sorry voor dit nietinhoudelijke verhaal maarjaik heb nou eenmaal nog niet zoveel beleefd! Er zitten hier 600 nederlandse studenten op aruba dus die zal ik nog wel tegenkomen!
Hoe is het metjullie allemaal op de stages?? op het werk enzo??/

Goed wij gaan zo weer ff chillen en de volgende keer beloof ik een spannender verhaal!!!
Doei doei!!
xxx Jorieke

PS; Eef en Janette, bedanktvoor jullie geweldige 'muziek' kado! echt gaaf!
iedereen ontzettend bedankt voor alle leuke kaartjes en foto's!!!!!!!!!!!!!!!
muziekmensen: ik was 20.00 vergeten maar heb nog wel aanjullie gedacht hoor!
nouja, volgensmijn had ik nog veel meer mensen wat te vertellenmaar weet het nu ff niet meer!

Naar boven