Zondag
31 mei 1998
Baarn, Plantage 42
Het is zondag, 1e Pinksterdag met stralend weer. Thuis hebben we alles een beetje opgeruimd. Bastogne heeft mijn stuurtas nat gezeken, dus die moest nog even schoongemaakt worden en in de zon drogen. Gelukkig zaten er nog geen spullen in. Ik maak nog een laatste foto van de tuin, om die te kunnen vergelijken met 3 weken later. Jeroen, onze buurman gaat nog een foto van ons maken met de bepakte fietsen voor het huis.
Vertrek voor onze riante woning
Joke, de buurvrouw komt ook nog even kijken en kan zo ook eens kennis maken met Jeroen. Rond 11.30 uur dan maar eens op de fiets gestapt, langs Cissy aan de Torenlaan.
Peter, Cissy en Heleen zorgen resp. voor gras, planten & post, Bastogne.
Zonder routebeschrijving fietsen we richting Arnhem, kopje koffie gedronken bij De Treek (Han met appelgebak) met mooi uitzicht over het meertje en de ganzen.
Vervolgens via Woudenberg en Scherpenzeel naar Wageningen. Gelunched op een bankje bij de Grebbelinie in de buurt van " De Batterijen" . Langs Wageningen onderlangs met mooie woningen met uitzicht over de uiterwaarden en de Rijn.
Via Renkum heuvel op, heuvel af, over het Italiaanse weggetje dat natuurlijk heel toepasselijk is. Door Oosterbeek de bekende route van vroeger, toen we zo vaak van Delft naar Arnhem fietsten, tot aan de Schelmseweg. In de Voermanstraat bij John en Margreet Michielse langs. John lag prinsheerlijk in zijn schommelstoel onder een primitief getimmerd afdakje.
Om 17.00 uur moeten we toch maar eens door naar de Braamweg. We bekijken de prachtige tuin en Han leert weer de nodige onderhoudsaspecten van een tuin kennen. 's Avonds echt Hollands gegeten. Tiemen en Laura waren er ook weer, dit keer in verband met de Pinkstervakantie. Han slaapt slecht vanwege de sterke koffie en het slappe bed.
Maandag
1 juni
Arnhem, Braamweg
Na een niet erg smakelijk ontbijt van goedkoop brood met een vies smeerseltje en namaakhagelslag toch voldoende energie opgedaan om richting Nijmegen te vertrekken. Daar begint de route van Hans Reitsma immers.
Er worden nog wat foto's gemaakt o.a. door
buurvrouw Lidy en na aandrang van Ernst vertrekken we om
9.15 uur.
Rond 10:00 uur zijn we in Arnhem-zuid en ik ontdek vlak bij John Segers in de buurt te zijn en we bellen dus aan bij de Sittardstraat 48. Niemand thuis, ze zitten in Biddinghuizen ik weet niet wat te doen. Nu ja, het was toch nog te vroeg voor koffie.
Vlak voor de Reitsma route, richting Ooypolder
Met mooi weer fietsen we door de Ooypolder. We gaan bij Zyflich de Duitse grens over alvorens, zittend op een bankje een ooievaarsnest bewonderd te hebben. Na Zyflich de eerste weg rechts gaat niet goed, omdat dit weer het dorp inleidt. We moeten de tweede weg rechts hebben, die door een vlak landschap leidt met akkers en bosjes. Heel even op een pleintje in Kranenburg gezeten, al typisch Duits en daarna door het Reichswald over een autovrij weggetje. Na het Reichswald komen we al snel in Gennep aan, dus weer terug in Limburg.
Lekker lunchen op het marktplein in Gennep
Na de lunch weer verder, maar oh rampspoed, bij een pleintje met spelende kinderen niet opgelet en toen Hanneke plotseling afremde, reed ik tegen haar op. Ik kom te vallen en schaaf hierbij elleboog, kniëen en been. Na van de schrik bekomen te zijn, bleek alles nog al mee te vallen, gelukkig niets gebroken. Jodium gebruikt, het verbogen stuur weer rechtgebogen en maar weer verder.
Verder in de sfeer van een typische vrije dag (2e Pinksterdag), over Limburgse weggetjes, voor een groot deel over de LF3a. Leuk coulissenlandschap, asperges, rozenkwekerijen, paarden, kapelletjes en verder toch nog redelijk rustig. Aan het einde van de middag, na het pontje bij Lottum door naar het dorpje Velden aan de oostkant van de Maas.
Wachten op het pontje bij Lottum om naar de Oost-oever te komen
Geïnformeerd bij café-hotel de Bascule. Boven een kamer bekeken, maar het lawaai vanuit het café lijkt ons toch wat te veel. Daarom maar een kamer geboekt in het andere hotel in het dorp aan een rustig plein, hotel-restaurant Van den Hombergh. 's Avonds nog wel heerlijk friet met zigeunerschnitzel gegeten bij de Bascule op het terras. Daarna zelfs nog naar de oefenwedstrijd Nederland-Paraguay gekeken op een grootbeeldscherm in het café.
Dinsdag
2 juni
Velden, Limburg
De volgende ochtend bleek het restaurant bij ons hotel om 8.00 uur nog gesloten te zijn !
Dan maar even wachten op het terras buiten. Na een kwartier kwam er een dame in een werksterachtige uitdossing aan om de deur te openen. We werden naar het restaurantgedeelte geleid, waar vervolgens de koffie en broodjes geserveerd werden.
Na het ontbijt de fietsen (die hadden die nacht in de keuken gestaan) bepakt en in een licht druilerig regentje op de fiets gestapt. Wat ons over Venlo verteld was door de eigenaar van het hotel klopte.
Aan het begin van de stad staan de zwerfverslaafden langs de kade van de Maas zich te vervelen. In Venlo gaan we de Maasbrug over en via een mooie buitenwijk, waar ik mijn achterband weer moet oppompen, zien we aan de rand van Venlo nog een biddende torenvalk. Dan door richting Roermond. In Kessel naar de bakker en even rondgekeken in dit, oppervlakkig beschouwd, mooie forensendorpje. Ook de restanten van een kasteel bekeken. Daarna de pont over de Maas genomen. We komen langs Beesel, waar we ooit "Sint Joris en de draak" hebben gezien. Saaie weg richting Roermond. Vlak voor Swalmen moesten we rechtsaf, maar Toine Konings indachtig, hebben we de route maar even verlaten om een bezoek aan dit stadje te brengen. Een grote gerstsilo aan de rand van het dorp, een spoorlijn, stationnetje en een saai dorpsplein, waar we op de trap van de kerk een stukje taart eten. Ja, vergeleken met Kessel een armzalig dorp. Bij Albert Heijn onze laatste inkopen in Nederland gedaan en koffie gedronken.
Bij Asselt gaan we langs een heel oud Romaans kerkje rechts van de weg en vervolgens fietsen we langs een echt grindgat aan de Maas.
Grindgat aan de Maas voorbij Swalmen
Daar doemt Roermond op met zijn grote papierfabriek. Door het drukke centrum en vervolgens richting Vlodrop, waar we aan de grens met Duitsland op de parkeerplaats van het het laatste Nederlandse huis lunchen. Een man in rolstoel komt langs om de grenspaal te repareren. Het is een vrij nieuwe paal, die er moet blijven vanwege de bewoners van het huis, om doorgaand verkeer te weren. Maar vandalen slopen dit ding nog wel eens omdat hij normaal gesproken gesloten en op slot zit.
Al vrij snel nadat we in Duitsland fietsen, rijden we verkeerd, namelijk over een bruggetje over de Rur dat op dat moment werd gerepareerd en waar je nauwelijks met de fiets over heen kunt. We hadden voor de brug links af moeten gaan. Nou ja, toen ik de fout besefte zijn we via een ander weggetje weer terug gegaan naar de Rur (over Kempen) brug over en gelijk rechtsaf weer op de route.
Leuk weggetje, inderdaad onverhard, maar heerlijk rustig. Wisselvallig weer maar wel droog.
Via Linnich (bij een supermarkt een grote fles Fanta gekocht, het was even heel erg warm) naar Jülich, waar ik de flappentap bezoek. Typisch Duits stadje met een groot plein en moderne winkels. Waarschijnlijk ook plat gebombardeerd geweest in de oorlog. Het verlaten van Jülich gaat niet helemaal goed, omdat er op de route een chemisch-industrieel complex is verrezen. Er kan echter wel goed omheen gefietst worden en we komen eigenlijk automatisch weer op de route terecht.
Vervolgens door richting Düren. Het weer betrekt nogal en we moeten zelfs onderweg schuilen voor de regen onder een brug. Ja, dit hoort nu eenmaal bij fietsvakanties !
Na een half uur gaan we maar weer verder. De fietsen worden behoorlijk vies door het zompige pad, maar we worden gelukkig beloond door de kortstondige aanblik van een vos die zich snel uit de voeten maakt. We hebben trouwens regelmatig borden "Naturschutzgebiet" gezien en zo ziet het er ook wel uit. Ook de zwaan die we op een eilandje in de Rur zien, verdient het vermelden. Dit was ongeveer op een punt waar de routebeschrijving niet meer klopte, omdat de RUR (Rur-Ufer-Fahrradweg) inmiddels dichter bij de Rur liep dan volgens de beschrijving.
Zwaan langs de Rur
Kortom : een gebied om nog eens terug te komen !
Toen ik de vos zag moest ik natuurlijk stoppen. Hanneke fietste door en maakte zich waarschijnlijk al zorgen om een overnachtingsmogelijkheid. Vlak voor Düren bezoeken we het in de beschrijving genoemde Hotel Restaurant "Jonens Eck". Als we binnenkomen worden we als buitenaardse bezoekers door een zaal met mensen aangegaapt. Er is nog slechts één kamer vrij. Na deze kamer bezichtigd te hebben (90 Mark) besluiten we om toch maar door te fietsen, ook omdat Jonens Eck op een vreselijke plek ligt, langs een drukke verkeersweg.
Even later komen we in Düren aan. We fietsen een heel eind vanaf de Rur richting centrum. Het is een drukke stad en in het centrum zie je weer de karakteristieke Duitse pleinen en saaie winkels.
Na aandringen van Hanneke, vraag ik maar eens aan een tweetal terrasbezoekers naar een hotel in de buurt. We krijgen een hotel in het centrum aanbevolen waar je heel goed kunt eten. Nou ja, daar gaan we maar eens kijken. Het is inderdaad een groot hotel in het centrum, hotel Germania. Veel te duur eigenlijk, maar Hanneke wil niet verder kijken, dus met de fietsen via een zij-ingang in een hotelzaal, betrekken we een kamer van 140 Mark met televisie en telefoon.
's-Avonds eten we inderdaad heerlijk. Onze eerste Duitse maaltijd bestaande uit schol met stukjes spek en brood. Salade van de salade-bar. Hanneke eet ook een lekkere vegetarische groenteschotel. We zitten naast elkaar tegen de muur, uitkijkend op een Duits gezin met dochters, schoondochters en kleinkind. En het is heel warm binnen.
Naar deel 2, door Midden-Duitsland