ZOEA 41 MADEIRA 8, LEVADAS 30SEP97
Beste allemaal,
Levadas zijn gekanaliseerde irrigatie stroompjes. Langs deze Levadas zijn paden aangelegd en voor wie van klimmen en klauteren houdt en geen hoogtevrees heeft zijn het prachtige wandelingen. De weg stikt van de schoenlappersplant en elephant ear, een pijlvormig blad dat ook veel in de West-Indies voorkomt en waar een prima soepje van te maken is. In een flits zien we nog en forellenkwekerij. Het is al rond de klok van 5 en als we voor donker thuis willen zijn moeten we doorrijden. Via POISO - ROMEIROS en MONTE keren we terug naar FUNCHAL. Het laatsgenoemde plaatsje ligt hoog boven Funchal verheven en kijkt uit op haar baai. Nog gauw even een shot. Langs deze rotswanden groeit de hedera weelderig. Nog niet op een andere plek ontdekt. De mooie strelitzia , papagaaienbek in de volksmond, bloeit over het gehele eiland en wordt vaak gebruikt in bloemenbakken. Over bloembakken gesproken. De bewoners van dit eiland houden echt van bloemen, want hun huizen zijn versierd met bakken vol geraniums, vlijtig liesje en fuchsias. Op elke tree van hun trap en pot met een plant erin. Wat we eigenlijk niet
gezien hebben en waar Madeira om bekend staat zijn de orchideeen. Misschien moeten we daarvoor naar de oostkust? Wel plumeria's en niet te vergeten de hibiscus (chineze roos), maar die groeit hier op elke hoek van de straat en valt eigenlijk niet eens meer op. Een andere boom waarvan ik de naam niet weet bloeit nu ook in zijn volle glorie. Oranje bloemen, kelkjes die omhooggericht samen een krans vormen. Misschien weet u het? Deze tocht zullen we van ons leven niet meer vergeten. Madeira is echt de moeite waard om te bezoeken als je tenminste een natuurliefhebber bent. Een dagje strand is er niet bij of je moet naar het zustereiland met de PORTO SANTO ferry. MADEIRA, lieflijk en vol bloemen, een stralende schoonheid wat hebben we van je genoten.
Einde deel 5.

ZOEA 42 MADEIRA 9, PHILANDENDRO 01-10-97
Beste allemaal,
Als we de kant opgaan worden we aangehouden door de "Guardia Fiscal". "You're from the yacht ZOEA?" We moeten nog inklaren. Eerst even naar de "Ferreiteria", eigenlijk een plaatwerkerij op zoek naar een ankerketting voor Siem. Helaas bestaat het hij uit twee delen en is van Engels fabrikaat. Op naar de overdekte markt. Wauw! Ik heb nog nooit zoveel fruit en groentes bij elkaar gezien. Veel tropische vruchten zoals bij ons op de zwarte markt. Men verkoopt hier ook de "stamper" van de Aronskelk (Cala). Deze vrucht heet "Philandendro". Hij wordt groen geplukt en na een dag of 3 barst hij open en het witte vruchtvlees komt tevoorschijn. Heerlijk in een vruchtensalade met mango en b.v. passievrucht. In het midden van de markt bevindt zich een soort pergola. Natuurlijk bekleedt met de overbekende tegeltjes. Daaroverheen slingert zich een fel rode bouganville. Rondom dit middelpunt bevinden zich de stalletjes die er stuk voor stuk heel verzorgd uitzien. Alles is op een prachtige manier geëtaleerd. Ronde manden met daarop de diverse fruitsoorten in waaiervorm neergelegd. Een lust voor het oog. Op de eerste verdieping dus het exotische fruit, waar men aan agressieve verkoop doet. Dat is jammer, want dat belet je om beter te kijken. In een hoekje de "droog" afdeling. Allerlei soorten bloemen en kruiden in bosjes gebonden. Veel tamme kastanjes en bergen met knoflook. De rode pepertjes zijn als kettingen aan
elkaar geregen en hangen onder de luifels. De visafdeling bevindt zich in het zuidelijke gedeelte. Lange smalle vissen liggen uitgestald en we zien een homp vis met een doorsnede van zeker 80cm. Een supertonijn? Rondom het gebouw bevinden zich de slagers.Vanaf binnen zowel als van buiten bereikbaar. Ook hier alles even proper. Oh ja, men verkoopt hier ook veel bloemen en de bollen en knollen van de gewassen die op 't eiland groeien. De vrouwen in klederdracht. Een rok met rood/wit en zwarte strepen, een witte bloes met daarover een vest of rode cape. Een soort alpinopet op je kop met een omhoogstaand staartje. Een grappig gezicht. Korte wijde laarsjes waardoor je nog een stuk been ziet. De rokken zijn vlgs. mij van een dikke stof. Vreemd eigenlijk die warme kledij, terwijl zomer en winter toch maar 4 graden verschilt. Groetjes vanaf de ZOEA van Glen en Margriet. De PA3HDE.

ZOEA 43 MADEIRA 10 - ACIDO CHUMBO / 3 OKTOBER 1997
Beste allemaal,
Accuzuur betekent Acido-chumbo. Dat heb ik uit het tientalen scheepswoordenboek kunnen halen. Onze in Lagos gekochte accu is lui. Na wat navraag bij andere zeilers besluiten we het "oude" zuur te verwijderen en te vervangen voor nieuw. Glen heeft gisteren de hele dag in Funchal rondgesnuffeld en heeft een werfje gevonden waar ze het karweitje kunnen klaren. De accu moet dus eerst uit de boot. Een heel gesleep. We hebben gelukkig een bijboot met vaste bodem anders was het niet gelukt. De marina in Funchal is overvol met locals. Het vreemdenlegioen ligt 6 dik aan de kade, dus dat is ook geen optie. Als we met de accu over de werf lopen, er is geen karretje te vinden, breekt het lullige hengsel. Gelukkig kunnen we hem ontvangen, maar hij schampt wel langs mijn knie. Het enige wat ik daarvan overhoud is een blauwe plek. Met mijn kussentjes van mijn vingers is het slechter gesteld. Het bloed komt tevoorschijn en de rest van de dag zijn ze opgezet, maar ook dat is van tijdelijke aard. Leuk he, zo'n bootje varen. Wat wel leuk is dat we 's-avonds buiten de deur eten en wel in een gezellig restaurantje ver verwijderd van de eettenten aan de haven, waar je niet langs kan lopen zonder dat je bijna naar binnen wordt getrokken. Ook hier hebben ze wel een ober buiten staan met een vlotte babbel, maar het is veel gemoedelijker. We zitten op een balkon en kunnen de lokale markt en het pleintje waar de vissers hun spelletje kaart spelen overzien. De mannen nemen een T-bone en Melanie een rib-eye. Ik wil die lange slanke zwarte vis die in de vishal op de toonbank werd uitgestald wel eens proberen. ESPADA. Deze vis leeft op zeer grote diepte in een watertemperatuur van niet meer dan 7 graden. Espada in Madeirasaus. Het smaakte voortreffelijk. Als toetje een enorme exotische fruitsalade met o.a cactusvijg, verse ananas, aardbei, mango, meloen en een soort passievrucht, langwerpig, oranje-geel van kleur en vruchtvlees vol met pitjes. Om van te watertanden nietwaar.
Groetjes van Glen en Margriet aan boord van de ZOEA. De PA3HDE

ZOEA 44 MADEIRA 11 - ZOUT / 4,5 EN 6 OKTOBER
"Kristaliseer je eten toch niet zo" zei ik altijd tegen Glen. Ik ben helaas niet zo'n zoutmens, maar hier in de warmte verlies je veel vocht en heb je toch wel wat van die mineralen nodig. Vooral als je bloeddruk aan de lage kant is. Hoofdpijn en vermoeidheid en misselijkeheid bij inspanning zijn het gevolg van zoutgebrek. Mijn gekregen zouttabletten kan ik op deze volgepakte 14 bij 4 m niet meer vinden. Ik dus naar de apotheek. Het bestellen van simpele zouttabletten, die in deze omgeving toch als snoepjes op de toonbank moeten liggen, valt nog niet mee. Voordat ze eindelijk begrijpen wat ik bedoel vragen ze; "en waarom dan zouttabletten?" "Omdat ik teveel vocht verlies. Zout houdt vocht vast nietwaar?", is mijn antwoord, waarop de apotheker zegt: "dan moet je gewoon meer drinken!" en daarmee is het gesprek ten einde. Geen tabletten dus! Ook ik begin dus mijn eten te voorzien van een laagje zout, maar ik moet er wel aan wennen. De dagen vliegen voorbij. De accu is inmiddels weer aan boord, maar het is nog steeds geen succes. Glen klust een beetje bij andere zeilers en krijgt een aggregaat weer aan de praat. We denken erover om naar een klein verlaten eilandje te gaan zo'n 21 mijl verderop. Ilha grande Deserta maar we keren weer terug naar Funchal. De baai "Carga da Lapa", een ankerplekje dat alleen met daglicht te bezoeken is, ligt met deze wind onbeschermd. Doorvaren naar Graciosa het kleine eilandje boven Lanzarote heeft geen zin met de wind op de kop. We maken er zondag maar een rustdag van en zien wel of we maandag na het ophalen van een weatherfaxbericht gunstige wind zullen krijgen voor de oversteek naar de Canarische Eilanden. Groeten van Glen en Margriet aan boord van de ZOEA. De PA3HDE.

ZOEA 45, HAMRADIO dinsdag 7-10-97 Madeira-Graciosa
Beste allemaal,
We zijn vertrokken. Wederom geen noemenswaardige wind. In de loop van de nacht komt hij zelfs uit het zuidoosten. We lezen de Telegraaf van zaterdag en de prachtige Nederlandse uitvinding trekt onze aandacht. Reiniging met vochtige lucht die onder druk gebracht is, levert een waterbesparing op van zeker de helft. Ook de blunder van Netanjahoe komt aan bod en de A.W.W. uitkering krijgt een nieuwe naam en daar kleven weer heel haken en ogen aan. Het wordt er niet beter op in Nederland. Wij genieten op het moment. We zien wel of wij ooit nog in aanmerking zullen komen voor onze A.O.W. als het zover is. Gisteren en vandaag hebben we contact gehad met het British Maritime Mobile Net van Bruce G4YSH en Rudy G4FTO. Zij begeleiden de zeiljachten op de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. Het transatlantic Net wordt door Trudy 8P6QM uit Barbados gedaan. Je checkt in met je call-sign, je naam, de naam van de boot en je geeft vervolgens je positie en planning door. Wij zijn ditmaal erg vroeg maar we hebben nu eenmaal veel lol in die verbindingen. Het is DE manier om als je onderweg bent te communiceren met andere mensen. Bovendien heeft het behalve een sociaal ook een veilig aspect. Je checkt elke dag in. Men weet dus waar je zit en ze geven je een weerbericht voor het gebied waar je op dat moment bent. Het is een stukje navelstreng met het vasteland. Daarom vinden we het ook zo leuk om contact te onderhouden met onze vrienden in Nederland. Voor de anderen die contact met ons willen houden via briefwisseling hier het volgende postadres tot 7NOV97.
Groetjes van Glen en Margriet. De PA3HDE.

ZOEA 46 REIS DOOR HET BLAUW / 8 OKT 97 MADEIRA-GRACIOSA
Beste allemaal,
Onze eerste nacht weer op zee. 00.10 zulu. De zee is als een spiegel zo vlak. Een donkere hemel vol sterren. Over bakboord zelfs zo laag alsof het lijkt dat ze het water raken. Of zijn het de lichtjes van schepen. Het lijkt wel gezichtsbedrog. De wat hogere sterren geven een weerspiegeling in de zee. Over stuurboord wat donkere wolken in het maanlicht die als slierten wegzweven. Als ze het water zouden raken lijkt het net op land. Een adembenemend gezicht dat een half uurtje later, als ik mijn hoofd weer uit het luik steek, weer verdwenen is en heeft plaats gemaakt voor een pikzwarte nacht met hier en daar een dof lichtje. Wat een verschil. Ik heb net het boek "IJs" van Tristan Jones gelezen. Hierin vertelt hij over zijn tocht naar de Noordpool. Meer dan een jaar zit hij gevangen in het ijs. Tijdens zijn avontuurlijke reis met zijn trouwe eenogige labrador met 3 poten "Nelson". De angstaanjagende ontmoeting met een ijsbeer. Hij raakt verdwaald in een verblindende sneeuwstorm. Daarmee vergeleken is ons reisje een peuleschil. In de middag vangt Glen een tonijntje, maar als ik hem de handschoen aanreikt flipt hij net van de haak. Daarna meldt Melanie dat zij een "dorade" aan de lijn hebben. Eigenlijk wel erg noordelijk voor deze grote vis die op vliegende vissen jaagt. Het is een mooi exemplaar. De rug is blauw-groen en zijn buik geel. Na het vangen verliest hij snel zijn kleur. In moten gaat hij de koelkast in zodat we morgen een lekker maaltje op de barbecue hebben. We zien al geruime tijd bolletjes boven water. We dachten eerst een "porcupinefish" (koffervis). Deze blazen zich op bij gevaar en drijven aan de oppervlakte. Als we de koers verleggen en dichterbij komen blijken het kleine schidpadjes te zijn die liggen te luieren in de zon. Ze duiken onder water maar we kunnen ze nog redelijk volgen in het heldere water. "We maken een reis door het blauw" zegt Glen. De lucht is lichtblauw met hier en daar een wolkje, de zee heeft een donkerder tint. Wat kan het leven toch mooi zijn als je weet te genieten.
Groetjes Glen en Margriet vanaf de ZOEA. De PA3HDE.

ZOEA 47 AANKOMST GRACIOSA / 9-10-97
Beste allemaal,
Om nog even terug te komen op de Hamradio. Gisterenmiddag wilde ik even inchecken bij Bruce G4YSH toen we een PAN PAN bericht hoorden. Daar wordt onmiddelijk op gereageerd. Een schip in nood. MAYDAY MAYDAY is ook een noodsignaal maar dat is een graadje erger. Men moet dan het schip verlaten om welke reden dan ook. Er wordt naar hun positie gevraagd en de omstandigheden aan boord, de soort schade en hoeveel personen aan boord. Bovendien meldt Bruce het bij de Kustwacht. Indien Bruce het niet goed kan nemen is er direct een ander station voor een relay. Zo zie je maar. Hamradio is niet alleen leuk, maar in dit geval van levensbelang. Overal ter wereld zijn zendamateurs die uitluisteren dus jouw noodsignaal wordt altijd opgepikt! Er komt een beetje wind opzetten. We vervangen de kleine genua voor een groter doek van 80m2. In het begin 2 tot 3 knopen, maar in de loop van de avond moeten we zelfs een rif in het grootzeil steken en de genua wordt een stuk opgerold. In de nacht zien we de lichtjes al van een dorpje op Lanzarote en in het ochtendgloren komt de kust langzaam tevoorschijn uit de donkere wolken. We ronden het eiland aan de zuidzijde en gooien het anker in het glasheldere water van "Bahia del Salado". Groetjes Glen en Margriet. De PA3HDE.

ZOEA 48 CANARIAS 1, DUIZEND VULKANEN
12 OKTOBER 1997 GRACIOSA - LANZAROTE
Beste allemaal,
Graciosa, met een oppervlakte van 27,6 km2 ligt ten noorden van Lanzarote. We liggen afgemeerd in Baia Salado, dat zoutachig, gepekeld of grappig betekent. Aan de overzijde op Lanzarote bevinden zich zoutpannen en als je even op je JOZO zoutpot kijkt zie je daar ook het woord "sal" staan dus zo moeilijk is die Spaanse taal niet. De nauwe zeestrook "El Rio" scheidt deze twee eilanden en zorgt voor het zogeheten tunneleffect waardoor onze windgenerator overuren maakt. Alle kapen van deze eilandengroep staan er om berucht en het is dan ook speciaal in de pilot vermeld. Nu varen we zuidwaarts naar Playa Blanca. Lanzarote is heel anders dan de andere eilanden. Vrij recente vulkaanuitbarstingen (18e en 19e eeuw), o.a. de "Timanfaya" die 5 jaar duurde, hebben het eiland veranderd in een maanlandschap. Men zegt ook wel het eiland van de duizend vulkanen. Bij gebrek aan vruchtbare grond graven de landbouwers een soort kratertjes totdat ze aan agrarische grond komen. Omdat het weinig regent en de zon zeer sterk is maken de boeren gebruik van lavagruis "picon" om het vocht in de grond vast te houden. Men beschermt het gewas door om iedere plant een half rond of vierkant muurtje te bouwen. Een wonderbaarlijke en heel primitieve manier om de druiven voor de bekende malverijwijn te verbouwen.
Groetjes vanaf de ZOEA, voor anker bij een prachtig strandje in mooi helder water waar je je anker op de bodem kan zien liggen. Glen en Margriet.

ZOEA 49 PUNTA PAPAGAYO 12 T/M 15 OKTOBER
Beste allemaal,
Een lekker zeiltochtje naar Playa Blanca. De zon begint door te breken. De witte dorpjes liggen verspreid op de hellingen van zwarte lava. Na zo'n 5 tot 6 uurtjes zijn we op de plaats van bestemming. Punta Papagayo - Papegaaienpunt. Je moet wel veel fantasie hebben om dat eruit te halen. Het is in ieder geval een perfekt plekje met een aantal door de rotsen gevormde inhammen. Mooie witte strandjes en voor Glen een dagtaak om alles met verrekijker te begluren. Toch is er werk aan de winkel. In de ankerbak heeft een pot antifouling gelekt dus het is een puinhoop. Het restant kan ook in de container, want er hangt al een aardige baard aan het onderwaterschip. Dit visserijspul is te zacht en ook niet geschikt voor WARM zout water. Foutje! De winterwaterlijn is het meest gevoelige plekje. Wel het blauwe scheidingsbandje schoongepoetst maar de rest laten we lekker zitten. Als je eenmaal aan het onderwaterschip begint moet je er elke week onderdoor en is het met die selfpolishing een kwestie van 4 tot 6 weken voordat de gehele laag verdwenen is. Ook wordt het "super"slot van de bb-motor gerepareerd. Na jaren trouwe dienst is het aluminium uitgesleten. Een M8 erin getapt en aan de andere kant een M8-boutje erop gelast. Zo dat functioneert ook weer. Op zoek naar EL CORREOS. Alleen van 09.30 tot 11.30 uur open. Dat hadden we al ondervonden. EL CORREOS. Ik schrijf het maar in hoofdletters want het was niet meer dan mijn extra kamertje in de Scheldestraat. De inkomende post aan stuurboordzijde in dozen en de uitgaande over bakboord op een houten stelling. Een bureautje met een weegschaal en in een laadje wat postzegels. Maar het werkt wel, want alles is aangekomen!
Tot de volgende keer. Groeten Glen en Margriet a/b ZOEA. de PA3HDE.

ZOEA 50 GOUD - 15 t/m 19 oktober
Beste allemaal,
Voor de boodschappen varen we met de ZOEA naar Playa Blanca. Voor het strand gooien we het schip voor anker en met de bijboot naar de wal. Het marinaatje zelf is voor de locals, de ferry en wat charterboten. De toerist wordt hier wel vermaakt. Een octopus die de onderwaterflora en fauna besnuffelt. Een piratenboot die elke dag dezelfde act opvoert en daarna met veel tam-tam gekielhaald wordt. Er gaat een fles champagne overboord en de beste duiker heeft wat te vieren. Kortom een prachtig plekje om te zwemmen en te snorkelen. Dit keer niet voor mij weggelegd want ik heb al zo'n 5 dagen buikloop. Een kou, verkeerd water, of salmonella? De maagkrampen zijn in ieder geval grotendeels verdwenen en een kuurtje "B" zal hopelijk uitkomst bieden anders moet ik terug naar water en brood. Wel een goede gelegenheid om te stoppen met roken en het alcoholpromilage is gedaald tot 0,0. Zuidenwind. We liggen aan lager wal en dat is met de deining die nu binnenkomt knap vervelend. Als je anker los slaat lig je zo op de rotsen. Het wordt tijd om te vertrekken. Zondag varen we door de zeestraat van Lanzarote en Fuerteventura richting Gran Canaria. Met al die windversnellingen gaan de eerste 6 mijl perfekt. Halve wind, 20 knopen. Even voorbij de noordelijke punt van Fuerteventura is de wind van het ene op 't andere moment op. De meter zakt terug naar 3-4 en tolt daarna het hele klokje rond om even later weer op te lopen naar 10-15 knots, maar dan uit de verkeerde hoek. Recht op de kop. Een knobbelige zee zorgt ervoor dat we met moeite vooruit komen en na een uurtje van martelen gaan we terug naar Lanzarote. Tot de volgende keer. Glen en Margriet. De PA3HDE