Otter
Klasse: Mammalia
(zoogdieren) |
|
Kenmerken | Zoogdier met kleine oren, een lang lichaam, een krachtige, spits toelopende staart en korte, sterke poten met zwemvliezen tussen de tenen. De vacht is donkerbruin met lichtbruine tot grijze wangen, keel, borst- en buikzijde. |
Biotoop |
Otters leven bij afgelegen meren, rivieren en moerassen met dichtbegroeide oevers en veel dekking |
Verspreidingsgebied |
Europa en Azié. |
Maten, gewicht en leeftijd | Lengte: 60 - 85 cm; staartlengte: 30 - 55 cm; gewicht: 6 - 15 kg; worden 9 - 10 jaar oud |
Voortplanting | Hele jaar. Draagtijd duurt circa 62 dagen. De twee tot vijf -jongen worden blind en zonder tanden geboren. Na 3 maanden krijgen ze een volwassen uiterlijk en na 18 maanden zijn ze geslachtsrijp. |
Leefgewoonte |
Spelen en jagen `s nachts, in en langs het water en hebben een eigen territorium (10 vierkante km). |
Voedsel | Vooral vis, maar ook eieren, kikkers, vogels, muizen en ratten. |
De otter is een
schuw, terughoudend en solitair levend dier dat vooral 's nachts actief is.
Meestal jaagt hij in langzaam stromend water of in overstromingsgebieden. Soms
is hij in een nacht kilometers ver weg op zoek naar voedsel. Zijn sporen zijn in
de modderige oevers van beekjes en rivieren te vinden. Daar is hij ook het meest
kwetsbaar, en raakt hij soms in een val die voor een ander dier werd opgezet.
Zijn solitaire levenswijze maakt dat de otter een groot territorium nodig heeft.
De otter controleert het gebied regelmatig en markeert het territorium op
verschillende plaatsen met zijn ontlasting. Vrouwtjes met jongen bezitten een
kleiner territorium binnen dat van het mannetje. Het territorium van een
ottermannetje moet minstens 16 kilometer schone en ongestoorde oeverkanten
omvatten
Snel en lenig
De otter eet voornamelijk vis (vandaar dat hij ook wel visotter genoemd wordt). Hij is bij de jacht niet erg kieskeurig, maar kiest het liefst voor een buit die hij tamelijk makkelijk kan vangen. De otter schijnt het liefst paling te eten. Daarnaast eet de otter ook wel kreeftjes en waterinsekten als die voorhanden zijn, alsook watervogels, kikkers en zelfs jonge konijntjes. Otters die dichtbij de kust leven, voeden zich verder ook met krabben, grondels en allerlei andere daar levende zeedieren. De otter is onder water uitgesproken behendig. Hij vangt vissen na een achtervolging, waarbij hij zijn prooi vaak op sterk begroeide plekjes in het nauw drijft, ze van onder aanvalt en met zijn scherpe tanden en krachtige kaken grijpt. Een volwassen otter heeft per dag ongeveer 20% van zijn lichaamsgewicht aan voedsel nodig, ongeveer 2,5 kg. |
|
verspreidingsgebied |
Paringsbereid
Otters zijn het hele jaar paringsbereid. Binnen het territorium
van een mannetje leven in de regel twee of meer vrouwtjes. Zodra zij
paringsbereid zijn, zoekt het mannetje hen afwisselend gedurende enkele dagen op
in hun hol.
De jongen worden geboren in een hol onder de grond, dat bijvoorbeeld onder de
wortels van een grote boom dichtbij het water gegraven is.
De jongen zijn de eerste zes weken van hun leven volkomen hulpeloos. Ze leven
van de moedermelk.
De jongen krijgen hun eerste vaste voedsel na
een zoogtijd van 7-8 weken. Na 2-3 maanden gaan ze voor het eerst mee op jacht.
Ze leren
met een week of twaalf zwemmen zodra ze hun eerste waterdichte vacht hebben.
De jongen blijven tot een jaar bij de moeder.
Na twaalf
maanden zijn de jonge otters volledig zelfstandig en na 18 maanden
geslachtsrijp.
volwassen dier |
jonge otter |
Speels
De lange en
stijve haren van de ottervacht zijn vettig, zodat water ervan afglijdt. Ze
beschermen het dier inderdaad zo goed, dat de huid nooit nat wordt.
Een otter kan minstens 400 meter onder water zwemmen zonder adem te hoeven
happen; daarbij kan hij zwemmend een snelheid halen van 11-14 km per uur.
Meestal blijft de otter minder dan 1 minuut onder water, maar hij kan het
4 minuten volhouden.
Hij staat vaak op de achterpoten, met de staart als steuntje,
op de uitkijk.
Otters zijn speelse dieren. Ze jagen graag achter elkaar aan en houden
schijngevechten, waarbij ze een scherp fluitend geluid maken. Een steile,
besneeuwde of modderige oever gebruiken Otters graag als glijbaan. Op hun buik
glijden de dieren het water in - een spelletje dat ze steeds weer herhalen.
Bedreigd of niet?
De visotter
werd vroeger voor zijn pels bejaagd en soms ook uit zijn territorium verjaagd
door vissers die hem als een concurrent zagen.
Toch bleef de otterpopulatie vrijwel op niveau. In de late jaren '50 kwam daar
plotseling verandering in toen ook het leefgebied van de otter door met
pesticiden vervuild water ernstig bedreigd werd. De toxische stoffen verzamelden
zich in de zoetwatervissen, die op hun beurt de otters weer vergiftigden.
Op diverse plaatsen worden pogingen ondernomen om tot otterreservaten te
komen. Het ontbreken van voor de otters geschikte verbindingen tussen de grote
territoria vormt echter een bijna onoverkomelijk probleem.