In het Lukas-evangelie, hfst. 13, horen we dat Jezus het bericht kreeg, dat de Romeinse landvoogd Pilatus een aantal Galileeërs had laten afslachten. Blijkbaar riep dit de vraag op, of deze Galileeërs dat aan hun zonden te danken hadden. We horen dan Jezus antwoorden:

(2) ... Meent u, dat deze Galileeërs groter zondaars waren dan alle andere Galileeërs, omdat zij dit lot hebben ondergaan?
(3) Neen, zeg Ik u, maar als u zich niet bekeert, zult u allen evenzo omkomen.
(4) Of meent u, dat die achttien, op wie de toren bij Siloam viel en die erdoor gedood werden, schuldiger waren dan alle andere mensen die in Jeruzalem wonen?
(5) Neen, zeg Ik u, maar als u zich niet bekeert, zult u allen evenzo omkomen.


Deze woorden van Jezus zijn op het eerste gehoor heel wat zwakker dan de inhoud van de Evangelielezing van de zondag. In die vaste lezing gaat het over oorlogen en geruchten van oorlogen, hongersnoden en aardbevingen, wreedheden en vervolgingen die over de Gemeente van Christus komen, en zo meer.
Daarbij vergeleken is de inhoud van de kanselteksten heel wat tammer. 't Gaat immers over klein aantal mensen?
En toch moeten we er zo niet over denken.

Natuurlijk schrikken we van de omvang van een catastrofe op wereldschaal, of een ramp die stadsdelen treft, zoals op 11 september in New York en Washington. Maar als er, bij uw afwezigheid, op uw huis een stuk van een vliegtuig valt? Bent u terug en komt u tot de ontdekking dat er van thuiskomen geen sprake meer is... Zoiets blijft nog taaier in uw geheugen vasthaken dan die aanslagen op 11 september doen.

Waarschijnlijk gaat Jezus daarom door op die boodschap over de vermoorde Galileeërs. Verder betrekt hij er bij de 18 slachtoffers van het omvallen van een Jeruzalemse toren.

In geen geval wil Jezus toegeven aan het diepgewortelde vooroordeel, dat zij zondaren geweest zijn die om hun eigen schuld gestraft zijn. Maar, dáár hebben wij wel vrede mee; we vinden het een prima standpunt van Jezus.

Een probleem wordt het pas, wanneer we horen hoe Jezus verder gaat. Hij zegt tot de omstanders: "Nee, maar als u zich niet bekeert, dan zult u op soortgelijke manier omkomen!"
Nou, dát is wat! Is dit wel de Jezus zoals wij hem kennen? Of moeten we ons idee van Jezus bijstellen, en erkennen dat hij heel hard kon zijn?
Mij dunkt, dit is teveel een poging om Jezus te integreren, op te nemen en te verwerken in ónze mentaliteit. Beter is het, te kijken naar de wortels waarop Jezus gestoeld was, de traditie van waaruit hij leefde.

Jezus spreekt hier profetisch. Profeten in Israël zijn geen toekomstvoorspellers, maar zij verkondigen het Woord van God. Zij roepen op tot bekering en doen dat scherp. Begrijpend luisterende pastors zijn zij niet. Zij zijn confronterend, dan wil zeggen: zij houden hun hoorders hun daden van machtsbegeerte en machtsmisbruik voor, zij laten hun pijnlijk voelen, hoever zij zijn afgedwaald van de Heere-God van Israël.
Profeten zijn scherp, en schromen niet om zeer dreigende taal te gebruiken. Maar die is niet bedoeld als toekomstvoorspelling. Die dreigende taal moet de hoorders aan het schrikken brengen en tot nadenken stemmen. Vorig jaar heb ik u uitgelegd, dat de profetie niet moet uitkomen, maar wel moet aankomen. Het moet de hoorders ráken... .

Dit wetend kunnen we Jezus volgen wanneer hij aanleiding neemt uit de slachting van de Galileeërs en het omkomen van 18 mensen onder een toren.
Dit gebruikt hij als voorbeelden, niet als voorspellingen. Daarom is het slecht bijbelgebruik van enkele evangelisten op en rondom het eiland van Dordrecht, evangelisten die de aanslagen van 11 september herleiden op Gods straf over de zonden van de westerse mensen. Van dit bijbelgebruik is Jezus niet te betichten. Wat overigens niet ontkent dat het hard overkomt wat Jezus zegt: 'U zult op soortgelijke manier omkomen wanneer u zich niet bekeert.'

Jezus neemt als het ware het risico van een schok die hij teweegbrengt bij zijn hoorders. Maar zijn boodschap is vanuit de profetische traditie van Israël wel duidelijk: 'U hoeft het zover niet te laten komen! Bekeert u tot de God van uw vaderen, de God van gerechtigheid en barmhartigheid.'

Die boodschap, die oproep tot bekering, blijft actueel en klemmend. Een oproep, belangrijker dan de vraag of God het was die de vliegtuigen op 11 september heeft laten invliegen op de wolkenkrabbers in New York en op het Pentagon in Washington.