Onze dameskring (3) gebruik
de schuifbalk om vorige afleveringen te lezen
In
de notulenboeken staan drie soorten verslagen. De notulen van de middagbijeenkomsten
waarop werd gehandwerkt, de notulen van de bestuursvergaderingen en de
verslagen van de bijzondere gebeurtenissen: het jaarlijkse reisje, de
jaarvergadering en de kerstwijding. De beroeping van de predikant kreeg aparte aandacht. Bij de verslagen
zijn krantenknipsels ingeplakt die melding maken van beroeping en intrede.
Ter gelegenheid van de intrede van ds Grabandt schreef de notuliste: ‘Dit
was voor vele een grote blijdschap, want een Kerk zonder Ds is geen Kerk.’ De nieuwberoepen predikant, ds J. Blase, deed in hetzelfde jaar al intrede.
Er was ook een bestuurswisseling: mevr. Rijsdijk droeg de voorzittershamer
over aan mevr. D. Franken, die al jaren secretaresse en notuliste was. Ds Blase liet zich graag uitnodigen voor het houden van een spreekbeurt.
De dames vonden het heel leerzaam en de vragen die zij hem stelden waren
niet mis! Of er een hel bestond, en of mensen zonder geloof een moeilijker
sterfbed hadden dan de gelovigen. |
Onze dameskring (4) gebruik
de schuifbalk om vorige afleveringen te lezen
Met
mevr. B. Huisman sinds 1966 als voorzitter (de notulen bezigen de vrouwelijke
vorm voorzitster) gaat de lutherse dameskring voortvarend verder. Het
notulenboek is nog completer: financiële overzichten, ledenlijsten,
lijsten van aangevraagde excursies, ingekomen stukken, verstuurde brieven
en kaarten, geschenkjes en attenties. De dames willen bij de tijd blijven, en vragen daarom sprekers voor actuele
onderwerpen. De Kerstwijding in 1966 begint noodgedwongen op trieste wijze: mevr. Huisman ‘houdt een korte rede over het verscheiden van Domina Monsees.’ Velen wisten nog niet van dit plotselinge overlijden. Onder grote verslagenheid en met een minuut stilte ‘namen wij afscheid van, voor ons een geliefde predikant’. 1967 begint met 31 leden. Enkele leden zijn niet luthers maar hervormd. Het lijkt in de verslagen, of gezelligheid, reisjes en lekker eten in
het Wantijpaviljoen de hoogtepunten zijn. Toch worden bijbelse inleidingen
gehouden, worden predikanten te spreken uitgenodigd en worden de wijdingsbijeenkomsten
zorgvuldig voorbereid. Op 12 januari 1968 bestaat de dameskring 20 jaar. Maar besloten wordt,
pas een jubileumviering te houden wanneer de 25 jaren bereikt zijn. Dit
vind ik een staaltje van vertrouwen! |
Onze dameskring (5) gebruik
de schuifbalk om vorige afleveringen te lezen
Het
jaar 1969 bracht het vertrek van ds Blase. Het gezin Blase was inmiddels
zo groot geworden, dat een nog ruimere pastorie wenselijk was. In Utrecht
was zo’n huis, en daar was meer schoolkeuze voor de opgroeiende
kinderen. Toen het jaar 1970 aanbrak, telde de dameskring 29 leden! De bijeenkomsten werden ‘vromer’: zelfs een sinterklaasmiddag werd met gebed geopend. Sommige verslagen eindigden gebedsgewijs. Bijvoorbeeld: Heb dank voor al het goede dat Gij ons schonk en wil ons in het jaar 1969 weer bijstaan. Wij vragen dit in Uw Naam.’ Op 15 maart 1970 werd een nieuwe predikant geïnstalleerd. Ds J.J.W.
Gunning, die in Indonesië had gewerkt. Dat werk was natuurlijk een
dankbaar gespreksonderwerp wanneer mevrouw Gunning op de dameskring verscheen.
Ook de dominee kwam af en toe; dan was van te voren hem een serie moeilijke
vragen voorgeschoteld. In 1971 was het ledental op 29 blijven staan, in 1972 was het 32 ! Enkelen
waren niet luthers, of werden het later alsnog. De dames spaarden al sinds
1970 voor de viering van het 25 jarig bestaan: op 25 januari 1973. De kwaliteit van de gedichten die in het notulenboek zijn opgenomen,
wisselt. Toch was mevr. Huisman zondermeer taalbegaafd. Een hoogtepunt
van haar hand is een
ballade met over elke dame één grappige strofe. De lengte
is aanzienlijk, vandaar dat ik deze ballade op de website zet, als een
hommage aan mevr. Huisman en de andere dames die zoveel hebben gewerkt
in - en voor de lutherse kerk in Dordrecht. (slot volgt) |