|
Het binnenste is een kruis, geheel in zwart;
het staat in een hart, dat zijn natuurlijke kleur heeft
- om mijzelf steeds in herinnering te brengen
dat het geloof in de gekruisigde ons zalig maakt.
Want wie van harte gelooft, wordt gerechtvaardigd.
Al is het een zwart kruis, dat doet afsterven en pijn moet
doen,
toch laat 't dat hart zijn kleur behouden,
het verderft de natuur niet dat is, het maakt ons niet dood,
maar behoudt ons ten leven.
De rechtvaardige leeft immers door zijn geloof,
maar alleen door zijn geloof in de gekruisigde.
Zulk een hart nu moet midden in een witte roos staan
om aan te duiden dat het geloof vreugde, troost en vrede geeft,
en ons zonder meer in een witte vreugdevolle roos zet.
Dit is een andere vreugde en vrede dan de wereld geeft,
daarom moet de roos ook wit en niet rood zijn,
want wit is de kleur van de geesten en van alle engelen.
Zo'n roos staat in een hemelsblauw veld
om duidelijk te maken dat we in de geest en in het geloof
reeds nu deel hebben aan de komende hemelse vreugde:
we zijn er reeds in, levende in de hoop,
al is het nog niet openbaar.
En om dat blauwe veld een gouden ring,
waarmee gezegd wordt dat die zaligheid in de hemel
eeuwig duurt en geen einde heeft
en zoveel kostelijker is dan alle aardse vreugde en genot,
als het goud schoner en kostbaarder is
dan alle andere metalen.
Maarten Luther 1530 (in een brief aan Justus Jonas)
Lees het uitgebreide artikel van J.K. Schendelaar:
'De
lutherrroos en zijn achtergronden'
Er zijn talloze uitvoeringen van de lutherroos.
Bezoek een fraaie
pagina op de website van de
ELG Stadskanaal
|
