GEMEENTENIEUWS IN APRIL 2002


DAGJE UIT NAAR KALENBERG e.o.


Het is sinds mensenheugenis dat wij als Gemeente eens een dagje uit zijn geweest. Dit jaar zal het dan weer gebeuren!

Margreet van Dijk en Hannah Schipper hebben ons een bezoek aan Kalenberg en omstreken zeer aanbevolen. Zij zullen ons ontvangen in hotel-restaurant 'De Rietlanden' waarin zij werken.
Mevr. Van Vliet en enkele gemeenteleden hebben overleg gevoerd. Zij hebben het volgende voorstel:

Op zaterdag 13 juli of 20 juli zullen wij naar Kalenberg reizen. Wij doen dat in twee kleine busjes: negen personen kunnen in zo'n busje plaatsnemen.

 

Komen er meer dan achttien deelnemers, dan wordt bezien of er nog een busje moet worden gehuurd of een personenauto meerijdt.

Het programma zal er als volgt uit komen te zien:
- 's ochtends ontvangst met koffie en gebak in het restaurant
- rondvaart in een fluisterboot door de vennen
- lunch (met soep) in het restaurant
- korte rondrit in de omgeving, en, voorzover de tijd het toelaat, thee drinken op de terugweg.
De kosten worden geschat op € 30,00 per persoon.

Nadere inlichtingen bij mevr. Van Vliet. Geeft u zich zo spoedig mogelijk op? Hoe sneller het aantal deelnemers bekend is, des te beter kan deze dag georganiseerd worden.



VERSLAG VAN EEN THEMADAG VAN DE NEDERLANDSE LUTHERSE VROUWEN-BOND

Op de stralende zaterdag van 16 febr. jl. togen mw E. Pobuda en mijn persoontje naar Utrecht om de studiedag van de Lutherse vrouwenbond bij te wonen in de Lutherse kerk aldaar.

H
et thema was 'In elke knoop zit een verhaal.'

Sommige indianenstammen hebben de traditie om een kind bij de geboorte symbolisch een levensdraad mee te geven. Elke keer, dat er iets belangrijks in het leven gebeurt, komt er een knoop in de draad als een herinneringsteken. In elke knoop zit een verhaal. Dit beeld zou ons de gehele dag begeleiden, te kijken naar ons eigen levensdraad.
De ochtend werd ingeleid door ds. Cornelia Hübner. Daarna kwam de gastspreekster mevr. Irina Darkatsch aan het woord die een aantal jaren als biografisch consulente levensverhalen begeleid heeft en nu werkzaam is als priesteres van de Christengemeente 'Het Gooi'.
De biografie is een ontwikkelingsweg van de ziel. Het ontdekken van het levensthema, het verborgene wordt onthuld. Zij omschreef de ontwikkeling als een bol wol, die ontwikkeld dient te worden, om uiteraard de kern te vinden: wie ben ik, wat is mijn ware kern.

Na de boeiende lezing kozen wij ieder symbolisch een levensdraad, om er deze dag eventuele knopen in te leggen. Daarna vertelden wij twee aan twee onze levensverhalen. Opdracht was om terug te keren naar onze puberteit, een heel belangrijke periode in een mensenleven. Welke idealen, verwachtingen hadden wij, wat is daarvan terecht gekomen? Fijne soms diepe en confronterende gesprekken.
Na de lunch vormden wij kleine werkgroepen om te werken met levensverhalen en levensdraden in dans, levensverhalen schrijven, levensbomen tekenen, symbolisch bloemschikken. Al deze uitgewerkte facetten namen wij tenslotte mee in de eindviering, om deze te delen met elkaar. Verbondenheid, vriendschap en warmte kenmerkten deze dag.

mw. G.A. van Vliet en mw. E. Pobuda



BIJ HET GEDICHT 'PAAS - FEEST'

Hannah Schipper heeft in 'De Brief' van de Nederlandse Lutherse Vrouwen-Bond een gedicht laten opnemen.
U vindt het door op deze woorden te klikken. Aardig is, dat het in de 'dordtse omgeving' is ontstaan. Hannah's toelichting hieronder.

Ja voor even. Wat is dat toch met het menszijn? Ervaringen van lief de, ruimte, verwondering over eenheid, heelheid, zakken diep weg; en we gaan weer over tot de 'orde' van de dag.
Als in diepe wateren verblijven die ervaringen, als mooie vissen die alleen in die diepte zijn te ontmoeten. Als je ze wilt bezitten en eruit vissen, gaan ze dood.

De beschreven ervaring had ik vorig jaar na het maken van een altaar-bloemstuk voor Pasen. Teruglopend naar huis, dwars door een mensenmassa die gehaast, geprikkeld, inkopen deed - ineens die stilte, ruimte, liefde. Niet langer een individu, maar onderdeel van, een met allen om mij heen. Een feest.
Paasfeest....even.

Nu pas, nu deze herinnering omhoog komt, besef ik dat Pasen door mij toen niet in de kerk is gevierd, in een anderhalf uur durende eredienst, maar daar, middenin het drukke winkelhart van Dordrecht. Een viering van lief de en vrijheid, in een moment, zonder liturgie, zonder woorden.

Feestelijk, vrolijk Pasen!