terug naar het washblog

Een politiek weekend: vrijdagavond het Tweede Debat bekeken op een groot scherm in een kroeg vol studenten in Adams Morgan, het Bohemia van Washington. Washington is overwegend democratisch, en die studenten zijn dat ook. Bush werd flink uitgejoeld. Wij vonden dat nogal makkelijk.
Zaterdag: Op het National Book Festival op de Mall, gehost door de Library of Congress en Laura Bush, sprak Azar Nafisi, de schrijfster van Reading Lolita in Tehran. Ze was zeer strijdbaar en geestig: Madame Bovary werd in Iran verboden omdat het je maar op het idee zou brengen om overspel te plegen. Het idee, het arme mens ging dood, net als Anna Karenina! Dat was toch een heel andere boodschap. We kregen het advies om haar niet achterna te gaan. Ze ging terug naar Iran en trof daar oorlog tegen Irak en censuur. Nu woont ze in Amerika en treft daar, inderdaad, oorlog tegen Irak en censuur. Maar niemand kan je je cultuur afnemen, die neem je mee in je hoofd. <<

back to the washblog

a political weekend: Friday evening we watched the Second Debate on a large screen in a student cafe en Adams Morgan, Washington's Bohemia. Washington is largely democratic, and so are these students. Bush was heckled. Wew thought that was a little easy.
Saturday: at the National Book Festival, hosted by the Library of Congress and Laura Bush, one of the speakers was Azar Nafisi, author of Reading Lolita in Tehran. She was quite militant and witty: Madame Bovary was banned in Iran because it could give you the idea to commit adultery. The idea, the poor woman died, just like Anna Karenina! That was a copmpletely different message. She advised us not to come after her. She went back to Iran and encountered was against Iraq and censorship. Now she lives in America, and encounters, indeed, was against Iraq and censorship. But no one can take your culture away from you, you carry it in your head. <<

Zondag fietsen we eerst naar de Eastern Market, de vlooien- en antiekmarkt van Washington en daarna langs het South West Waterfront. Daar ontdekken we de vismarkt die hier al sinds mensenheugenis zit. Op de voorgrond onze fietsen, achterin de kramen met gekookte krabben, vissoep en oesters (Raw Bar).<<

 

 Sunday: first we cycle to the Eastern Market, DC's flea and antique market, and the along the South West Waterfront. We discover the fish market which has been here since time immemorial. Front: our bicycles, back: the stalls with boiled crabs, fish chowder and oysters from the Raw Bar. <<

brandalarm bij de achterburen: de studenten uit de ontruimde flat met brand werken, spelen of chatten gewoon door op hun laptops met draadloos netwerkkaartje. het viel erg mee met de brand.

 

 fire alarm for the neighbors: the students from the apartmentblock work, play or chat on as if nothing happened, on their laptops with wireless networking card. the fire turned out to be no big deal.
Woensdagavond: Het Beslissende Debat. We gaan naar Capitol Hill, op zoek naar Bush-aanhang om het debat mee te bekijken. In het cafe kijken we eerst naar een honkbalwedstrijd om het kampioenschap in de American League tussen de Boston Red Sox en de New York Yankees. Op 1 scherm gaat die wedstrijd gewoon door terwijl het debat begint op het andere scherm. Het debat brengt weinig nieuws, en het kroegpubliek reageert mat. Bush wint, met de zin: I am asking for your vote. De Yankees winnen ook, met 3-0. Wednesday evening: we watch the Last Debate in a pub on Capitol Hill, in search of Bush supporters. We first watch a game in the playoffs for the championship of the American League between the Boston Red Sox and the New York Yankees. The game stays on on one screen while the debate starts on the other one. The debate has little news, and the pub audience's reception is lukewarm. Bush wins, with this sentence: I am asking for your vote. The Yankees win as well, 3 to 0.
zondag: op jacht naar de foliage, het verkleuren van de blaadjes. de blaadjes verkleuren het mooist wanneer het warm en droog is, en niet te veel waait; eigenlijk is de herfst niet zo'n goed moment dus. Het is eigenlijk nog te vroeg, maar hier en daar is in Shenandoah National Park al wat mooi rood te zien. onze reflectie in de koplamp is nog wel zo leuk. <<  
weekend in New York: wim gaat naar de fotobeurs en dory komt vrijdagavond ook met de trein naar de Grote Stad. Zaterdag wandelen we door Lower Manhattan. In Wall Street Rising zien we een prachtige tentoonstelling. Daarna gaan we eindelijk kijken naar Ground Zero. Het gat is kleiner dan we verwacht hadden, maar het blijft een flink gat. Lunch op zaterdag bij de tent met de meeste pindakaas op het menu. Deze tent heeft de Time Out New York award voor best one-trick pony restaurant gewonnen.  
Op de foto de de peanut butter sampler: vanaf links met de klok mee dark en white chocolate, crunchy, hot, smooth en cinnamon and raisin peanut butter met vervoermiddel in de vorm van stukjes appel, wortel. melbatoast en selderie. De andere kant van de tafel had een Elvis sandwich: peanut butter met banaan, gebakken spek en honing, het lievelingseten van je weet wel.De volgende dag ploften we nog!  
Het is verkiezingstijd, en voor Kerry en Edwards is het alle hens aan dek. Zelfs junior hier, die ook even een boterham met pindakaas kwam halen, plakt affiches.  
 

Dan is het tijd voor de 23rd Street tweedehands kleren-goot. Achter elkaar zitten hier de thrift shop van de New York City Opera met luxe couture (bijna een jas), Goodwill Industries (twee truitjes) en de Salvation Army (al dicht want te lang geteut in de vorige twee). Volgens Time Out New York is de beste value for money qua eten Kitchen 22 op 22nd street. We zijn er vlak bij. Inderdaad. Alleen zit al die pindakaas nog erg in de weg.

Op zondag wilden we naar het Cooper-Hewitt museum. Maar op minder dan halverwege werd onze aandacht getrokken door een splinternieuw gebouw: Time Warner Building op Columbus Circle. Een winkelcentrum, op verdieping 35 en hoger een peperduur hotel, en CNN. We hebben de Inside CNNtour gedaan, en zagen Wolf Blitzer - die normaal ook in Washington zit - live een uitzending maken. Foto's maken was hier erg verboden. Na nog een ommetje door Central Park tenslotte met de trein weer naar Washington. <<

    
Deze week was heel interessant. Wel een stuk of vijf goeie lezingen of andere presentaties, de opdracht om mee te doen in het Sri Lanka team voor automatisering van de gerechten. De benoeming van de nieuwe Chief Counsel voor mijn groep nadert haar ontknoping. Ze willen volgende week beslissen.
De verkiezingskoorts loopt op. Bij de Bank merk ik daar nog niet veel van. Nu de Boston Red Sox voor het eerst sinds 1918 de World Series baseball gewonnen hebben kijken we weer naar andere dingen op tv. De jongens en meisjes van de tv maken het erg spannend: major swing states, minor swing states, rechtszaken, er komen waarnemers uit het buitenland ("pottenkijkers"), het is allemaal smullen voor verkiezingsjunks zoals wij. <<		 Het Museum of American History heeft op de begane grond de stemmachines tentoongesteld. Dit is de machine uit Florida van de pregnant chad.  

Op mijn vrije vrijdag een rondje rennen over de Mall en rond het Tidal Basin. Een monumentenrondje:

* eerst Vietnam, erg mooi; ik hoorde laatst een mevrouw daar aan haar krullebolletje uitleggen over die mensen op die zwarte granieten platen: these people, it's why we are free now". even vergeten dat die oorlog verloren is. <<

  

* dan WOII: mijn collega Klaus Decker zei daarvan dat je geen Duitser hoeft te zijn om te zien dat het een fascistisch monument is. Het is ingewijd in mei, en WOII werd in de toespraken op 1 lijn gesteld met Irak. Wij waren verbijsterd. Wim heeft wel mooie foto's van het monument bij avond gemaakt.<<

*

 
dan aan het eind van het Basin het Jefferson Monument in de vorm van een Griekse tempel,
  
vervolgens het Franklin D. Roosevelt Monument dat Four Freedoms heet en helemaal van rood graniet is. Erg mooi vormgegeven, beetje veel boodschap. Daar zijn ook toiletten, wat op dat punt meestal goed van pas komt.  
Dan kom ik langs het Korea-monument, grote bronzen mannen die zo te zien in de modder aan het zakken zijn.  
* En tenslotte het Lincoln Monument waar Martin Luther King in 1964, nu precies veertig jaar geleden "I have a dream" uitsprak.
Opmerkelijk: er komen voortdurend mensen naar die monumenten toe om het een of ander te herdenken. Bij WOII zijn het vaak tachtigers in rolstoelen, en de reunie-achtige taferelen zijn erg leuk om te zien. De bomen worden hier nu prachtig rood. <<		  
Het laatste weekend van oktober hadden wij Magda met haar zusje Petra op bezoek. Petra is makelaar in Miami. Magda was journalist bij Het Parool. Ze hebben gelogeerd in het State Plaza Hotel, een blok bij ons vandaan.  We hebben ze twee dagen Washington laten zien. Op zaterdag Kennedy Center (lunch), het Lincoln Monument, het Vietnam Memorial, het WOII Memorial, de beeldentuin van het Hirschhorn Museum, de tuin van het Smithsonian (thee). <<

vlnr: hotel, wij, de Bank, het Witte Huis

  

Op zondag de champagne brunch met gospelkoor in de Corcoran Gallery en het National Museum of American History voor de jurken van de First Ladies (deze is van Laura Bush) en de keuken van Julia Child de televisiekok.
<<

  

De column voor Novum ging over de verkiezingen:

Bush vs. Kerry

Don’t you judge me! stond er op het bordje van de vrouw voor me. Eind april liep ik mee in de March on Women’s Lives op de National Mall in Washington . Meer dan een miljoen mensen demonstreerden voor het behoud van Roe vs. Wade. In 1973 legaliseerde het U.S. Supreme Court in deze zaak abortus met 7 tegen 2 stemmen. Dit jaar was het vijftig jaar geleden dat het Supreme Court in Brown vs. Board of Education scheiding van openbaar onderwijs in wit en zwart verbood.

  
En volgens sommigen is de huidige president George W. Bush gekozen door [een beslissing van] het Supreme Court. Elke politieke controverse belandt hier uiteindelijk bij de rechter, schreef Alexis de Tocqueville in 1830. Omgekeerd speelt partijpolitiek een rol in bijna alle belangrijke rechterlijke beslissingen. In deze verkiezingsstrijd is de samenstelling van het Supreme Court zelf een controverse geworden. Acht van de Rehnquist Nine zijn ouder dan 65 jaar. Leden van het SC worden voorgedragen door de president. Degene die de komende vier jaar president zal zijn kan door nieuwe voordrachten een flink stempel op het SC drukken. Stem op Kerry! roepen de Democraten, want de Republikeinen willen Roe vs. Wade terugdraaien en de macht van de federatie en de rechten van homo’s beperken. De Democraten steunen volgens de Republikeinen activistische rechtspraak en radikaal individualisme, dus stem op Bush! <<  Maakt het wat uit? De Founding Fathers leenden niet alleen de machtenscheiding van Montesquieu, maar ze ontwierpen ook het systeem van de checks and balances. De president draagt weliswaar voor, maar die voordracht moet worden bevestigd door de Senaat. De verkiezingen kunnen de Democraten weer aan een meerderheid in de Senaat helpen. Maar ook een minderheid kan nog invloed aanwenden. Filibustering, het gebruik van blokkeringstaktiek en “Borking”, veel aandacht voor prive-narigheid en voor details zoals met Nixon-nominee Robert Bork in 1987. Soms wordt een uitgesproken kandidaat voorgedragen, en na de nodige filibustering teruggetrokken en vervangen door een “Stealth candidate” die wat minder opvalt. En dan: je weet het toch niet. Reagan nominee en Stealth candidate David Souter bleek veel liberaler dan verwacht. Een Bush nominee zal daarom waarschijnlijk verdacht veel lijken op een Kerrykandidaat.

 

 

Groeten uit Washington!