Hoofdstuk:- Laatste hand - 
Link terug
Om de 2 componenten Polyurethane coating aan te brengen ( DD lak) is het dragen van een erg goed gasmasker op basis van actieve koolstof een must. Deze lucht is dermate sterk dat je het zonder dit hulpstuk niet uit houdt. Ik kan mijn garage beluchten door de deuren iets open te zetten, maar dan nog. Een hommel komt binnen vliegen en na 10 minuten is het beestje buitenwesten. De lak breng ik aan met de kwast en het komt nog al eens voor dat er een haartje uit de kwast achter blijft. De 3 kwasten voor .99 cent gekocht bij de Kwantum blijken nog de beste kwasten te zijn die nog het minste ontharen. Door het ophangen van de boot aan 2 balken die ik door het luik heb gestoken, heb ik de mogelijkheid de boot rond om in eens te coaten. De buitentemperatuur werkt mee na 3 maanden kou deze winter. Uit de polyurethane coating verdamp eerst het oplosmiddel. Dit oplosmiddel heeft tot taak de chemische reactie tussen de 2 componenten te blokkeren. Na verdamping komt de definieve chemische reactie op gang en wordt de lak gevormd. Een foto van de voorzijde wachtend op droging en uitharding. Ook dit is toch nog meer werk dan gedacht hoewel het alleen maar monteren is. De lak heeft een week nodig voor uitharden en ik moet wat voorzichtig zijn. De laag mag dan krasvast zijn, maar nu nog niet. Passen op de dakdrager van de auto. Het past. Voor het eerst echt naar buiten bij de kanovereniging de Futen voor de maiden vaart. Hier ligt een goed steigertje en kunnen we ons in de kantine omkleden in ons wetsuit. De boot blijft drijven en het Palm spatzeil past uitstekend. De kniesteunen zijn goed geplaatst en het zitje lijkt lekker te zitten. Dit leer je pas waarderen bij lange tochten als je uren in de boot zit. De eerste vaart. De boot is fijn stabiel en gedraagd zich uitstekend. De skeg laat zich makkelijk bedienen en werkt als een zonnetje. Opkanten kan die uitstekend. Ook kan ik er goed mee draaien. Waar ik aan wennen moet is de lage voorpunt. Zo op de eerste vaart lijkt dit een makkelijk en goed voort te bewegen ontwerp te zijn. Op het grotere water van het meer spoelen de kleine golven al snel over het dek en worden de luiken getest op waterdichtheid. Als we terug zijn bij het Futennest blijkt het voorluik nog voor enige verbetering vatbaar te zijn. Ik test de boot tegen de wind in, voor de wind, wind van opzij en alles wat er tussen in zit en het werkt allemaal perfect. Het is heerlijk dat ik er een skeg in gebouwd heb. Uit zichzelf loeft de boot iets op en zo hoort het ook. Het is heerlijk om op deze wijze op het water te verblijven. Nu afwachten hoe de boot reageert bij windkracht 6. Deze dag hebben we een windkacht 3 en dat is precies goed om de eerste ervaringen mee op te doen. Druppels op het dek. Een mooi plaatje om de site mee te sluiten. Ik weet het nu zeker, er komt een volgend schip aan. Mijn dank gaat uit naar Maria mijn vrouw voor het geduld, werk en de adviezen gedurende de 14 maanden dat ik er mee bezig ben geweest. Ook mijn dank gaat uit naar Valerie Welch uit Amersfoort en Dick Bolhuis uit Zeijen voor hun wel gemeende goede adviezen en alle anderen die mij geadviseerd hebben.  
Link terug