Het J.C.J. van Speijk vliegerfeest(je) 2003

Sinds een aantal jaren is het traditie om op Nieuwjaarsdag met een aantal vliegervrienden naar een lokale bult in het landschap, de Kolleberg genaamd, te trekken om daar een vliegertje op te laten en elkaar gelukkig nieuwjaar te wensen. Om onduidelijke redenen is dat het J.C.J. van Speijk vliegerfeest gaan heten. Waarschijnlijk is die naam er aan gegeven omdat het voor iedereen (het is en blijft tenslotte nieuwjaarsdag...) het makkelijkste was om met de simpelste en goedkoopste vlieger ter plekke te verschijnen....
Meer over eerdere edities van het JCJvS-feest, en over hoe die naam aan die specifieke vlieger is gekoppeld, vind je in de link hieronder.
Maar deze plek is gereserveerd voor het verslag van editie 2003, dat je daar (nog) niet zult vinden.

Dat komt zo: de aanstichter van het geheel, J., die deze traditie al jaren in ere houdt en de rest van ons er mee heeft aangestoken, liet dit jaar verstek gaan. Hij zat tijdens de jaarwisseling in het hoge noorden, en kon niet aanwezig zijn. F. en schrijver dezes namen het op zich om de traditie toch doorgang te laten vinden.
Boi schreef een uitnodiging per email aan allen waarvan verwacht werd dat ze interesse hadden te komen. Daar werden echter wel een aantal regels in uitgelegd. In tegenstelling tot J., bijvoorbeeld, hadden noch F. noch Boi zin om vanaf 12.00h te staan vernikkelen op de berg, afwachtend of er wel dan niet iemand zou verschijnen. J. hield het vorig jaar nog vier uur vol; dat zagen F. en Boi niet zo blinken.... Wie NIET tussen 12.00h en 13.30h zou verschijnen, zou voor niks komen, werd afgesproken.
Verder: bij regen zou het geheel niet doorgaan, dan wel (veel) korter duren.
Dat waren nog eens duidelijke afspraken!
"Ahum..." zei de waard, "volgens mij rekenen jullie buiten mij." Dat bleek wel op de dag zelf...

Om 11.30h belde F. zoals afgesproken naar Boi om te kijken of het de moeite was om de berg op te gaan. Het was droog, en er leek een windje te staan, dus ja, het gaat door! Maar F. kon vanwege familieperikelen niet op de afgesproken tijd aanwezig zijn. Dat was verder geen probleem, Boi zou de eerste hordes wel opvangen.
Nou, dat bleek! Boi zat nog niet goed en wel op de brommer, of het begon te druppelen. Onderweg ging dat druppelen over in regenen, en vanaf dat moment hebben van allerlei soorten druppels, in alle hoeken ten opzichte van de horizon, hun opwachting gemaakt...
Boi heeft een half uur op de berg gestaan, alleen, met een kopje thee. Zonder vlieger. Nee, Boi had geen zin om voor die drie verdwaalde wandelaars de geschiedenis in te gaan als die gek/zielepiet/niet-helemaal-frisse die op nieuwjaarsdag in zijn eentje een heel goedkoop vliegertje gaat oplaten.
Na een half uur hield Boi het voor gezien. De regen had alle hoeken ten opzichte van de horizon inmiddels gehad, dus veel nieuws viel er niet meer te ontdekken. F. zou, mocht hij nog komen, wel snappen dat het dit jaar verloren moeite was.


De Kolleberg bij regen

"Ahum." Dat was de waard. Want wat bleek? Onderweg naar huis op de brommer hoorde Boi een claxon. M., M. en T., op weg naar het JCJvS-feestje. Een kort overleg leerde dat ook zij wel inzagen dat het niks meer zou worden. Maar toch nog de beste wensen kunnen uitdelen, vanuit het auto-raampje en de helm.
Terug thuis vertelde de eega van Boi meteen dat F. gebeld had. Die stond inmiddels op de berg, te vliegeren. En het was droog....
Dat kon Boi niet over zijn kant laten gaan. Onder het aantrekken van een partij droge kleren belde hij M. om te vertellen dat het toch doorging.
Eenmaal weer op de plek van afspraak zag Boi dat F. niet gelogen had: hij was aan het vliegeren. En waarempel: ook Boi heeft nog even een vliegertje opgelaten.


Boi en F.                                                                                    Boi en F.


"Ik ben het blauwe bolletje, en JIJ bent het groene bolletje!" 

Vrij kort daarna verschenen ook M., M., en T. ten tonele. Zonder vliegers. Nou ja, M. en T. hadden wel degelijk vliegers bij zich, ze waren alleen een beetje slecht getoomd:


M. en T. met verkeerd getoomde vliegers 

Ook M. kreeg nog even de kans om een vlieger vast te houden:


F. en M. in aktie 
En zo was het toch nog even leuk. Want het was van korte duur. Die twee vliegers op de achtergrond werden niet voor niks tegen de wind gehouden... Het begon opnieuw te hozen.
Beschut door de plu's van M. en T. hebben we toch nog even leuk kunnen kletsen. Enkele gespreksonderwerpen die ter sprake kwamen:
- een volk in Verweggistan dat een enorm zelfmoordquotient had als gevolg van de geluidsoverlast van de voortdurende wind (ja, hoe we daar op kwamen...)
- de regen (...vraag het me niet)
- andere geluidsoverlast die eerder tot moordneigingen zou kunnen leiden (OK, T.! :-) )
- de stad F., ook in Verweggistan, en hoe daar te komen ;-)

Tegen 14.00h (was het toch nog zo laat geworden) vond Boi het welletjes geweest. Na het maken van een laatste groepsfoto hup! op de brommer, naar de vrouw en de warme chocomel.



M., T., F., M. en Boi 
En dat was het dan weer voor JCJvS editie 2003.
Het was koud, het was errug nat, maar het was toch weer even leuk. We hadden in ieder geval weer wat te vertellen op de borrel bij d'r Pap en de Mam....

Tot volgend jaar!


Hier kun je nog meer lezen over de volgende editie van JCJvS-feestjes in 2003. Jawel, we hebben de smaak goed te pakken!
Ook kun je kijken naar verslagen van eerdere edities van J.C.J. van Speijk vliegerfeest(je)

<home>