de bevalling   !!!

 

De hele zwangerschap is perfect verlopen. zelfs zo perfect dat ik nog geen zin had om te komen kijken in de wereld. Mijn eerste kamertje was zo lekker warm.

Mama was al 10 dagen overtijd en de verloskundige wilden een c.t.g. in het ziekenhuis laten maken,om te zien hoe mijn conditie was. Donderdag 13 juli om 10.00 uur bij de gynecoloog zijn en er werdt eerst een c.t.g. gedaan. Er was op te zien dat er al lichte weeen actief waren,maar daar had mama niet veel last van. Dit waren net als voorweeen en daar liep mama al 2 weken mee. Het vreemde was dat ,wanneer er een wee kwam mijn hartje afzakte. Gem. is de hartslag in de buik van een baby tussen de 120-180 slagen per minuut. Mijn hartje was tijdens de weeen nu 80 per minuut. Trok wel bij als de wee weg was,maar het hoort natuurlijk niet. Na even afgewacht te hebben besloot de gynecoloog:

Mevrouw u wordt ingeleid!! Helaas, daar was mama al bang voor. Dit, ingeleid worden, was al bij mijn zus Jamy gebeurd en viel toen iets tegen. Maar goed we gingen er weer voor.Om 12.00 uur werdt mama opgenomen en in de inleidingskamer gebracht.Toucheren en er was 2 cm. ontsluiting.Naar de verloskamer door en even bekomen, want ja, overvallen werden we wel.

Om 14.00 was er 3cm.ontsluiting en er was besloten om infuus te geven om de weeen te actieveren. Zo schoot het niet op natuurlijk. Hoe heviger de weeen werden,hoe lager mijn hartslag was. Het beangstigde iedereen, en daarom moest het infuus omhoog. Om 15.30 uur was er krap 4 cm, nee dat kon sneller. Ze overwogen zelfs om in te grijpen, want om 16.45 was er net geen 5 cm. Ondertussen werden de weeen heviger en mijn hartje daalde zelfs tot 60 slagen per minuut.

Direct werdt het infuus zodanig opgeschroefd en mama moest op haar linkerzij gaan liggen. Alles ging als in een flits zo snel.Ineens waren er persweeen en de zuster geloofde dat bijna niet. Snel haalde ze de gynecoloog erbij en ja hoor!! Yes, we mochten gaan persen, en toen om 17.16 uur werdt er een prachtig mooi jongetje geboren.

HOERA !!!!!! EEN ZOON !!!

 

Ons mannetje had alleen een hele moeilijke start. Swen was 17 dagen te laat {zeker} melde de arts en had meconium houdend {ontlasting} vruchtwater, de placenta was al niet optimaal,waardoor hij al was afgevallen in mijn buik. Van het geheel waren we nogal geschrokken,en niet verwacht dat Swen nog in het ziekenhuis moest blijven. Wel verstuurde we geb. kaartjes,want wij dachten hem met een paar dagen thuis te hebben, maar dat duurde een week!! Voor ons was dit best een tegenslag,maar we beseften heel goed dat we erg veel geluk hebben gehad en dat Swen nu dus toch nog in ons midden mocht blijven.