Voor het laatst bijgewerkt op: 7 november 2004
Mexico verwestert, een trent die bijna de hele wereld volgt. Dat zie je terug in de grote van het gezin die nu gemiddeld net geen 4 kinderen telt. De tijden van 8 á 10 kinderen per gezin zijn ook hier verdwenen en 2 á 5 is nu de norm. Ook hier is het zo dat de beter opgeleiden (met hoger inkomen) een kleiner gezin hebben. Helaas zijn het dus juist de laagstopgeleiden (laagst betaalden) die de kinderrijke gezinnen hebben. Hier leeft nog het idee dat als je veel kinderen hebt dat je dan later verzekert bent van een goede oudedagsvoorziening. De terugkerende armoede werkt dat idee in de hand en zo ontstaat een vicieuze cirkel die generatie op generatie in armoede gevangen houdt.
Het minimumloon is te weinig om van rond te komen eigenlijk is het dubbele pas 'acceptabel'. Men wordt uit noodzaak gedwongen om 6 dagen in de week te werken en af en toe extra uren te maken om maar voldoende te verdienen. Minimaal moet er 500 peso pm aan huur betaald worden voor een klein huisje of een éénkamerappartement. Werken voor minder dan 400 peso per week zet dus geen zoden aan de dijk. Je leeft dan niet maar overleefd weer een week in de hoop op beter en meer volgende week. Het leven is hard in Mexico: wie niet werkt heeft geen eten. Er zijn nauwelijks sociale zekerheden. In moeilijke tijden moet je rekenen / hopen op steun van je buren, je vrienden en vooral je familie.
start- en indexpagina
vorige
Reizen
meer over Mexico