Wie hier woonde was dus altijd omringd door de dood. Dag in. Dag uit. Alle dagen dood. En het bekendste symbool daarvan is het skelet. Men is daar aan gewend geraakt. En dat is terug te vinden in de Mexicaanse kunst (sculpturen en schilderijen). De dood was als een goede vriend, iemand die regelmatig op bezoek kwam. En zoals men foto's heeft van vrienden zo vindt men symbolen van de dood in Mexicaanse huizen. Dat verandert langzaam met de verwestersing van de Mexicaanse cultuur en mentaliteit. Maar voor de meeste Mexicanen is er niets macabers of naargeestigs aan de symbolen van de dood zoals schedels en skeletten. Ontwerpen van ringen en oorbellen worden er mee opgesierd en die zijn niet per se bedoeld voor heavymetal fans. Het ontwerp van deze site is dus een afspiegeling van mijn afkomst en niet (alleen) van mijn stemming. Ik ben trots op mijn afkomst en dat wil ik ook uitstralen. Ook als menig westerling daar (even) raar van opkijkt.
