Het is heel gemakkelijk voor mij om te zeggen: 'begin er niet aan'. Ik ben er tenslotte nooit aan begonnen. En wat voor roken geldt is ook waar voor drugs: wie niet begint hoeft ook nooit te stoppen. Niet dat het me nooit werd aangeboden (er is altijd wel iemand in de buurt die gebruikt). Het heeft me gewoon nooit geboeid. Ik ging er per definitie vanuit dat ik als een junk zou eindigen ook al hoeft het niet zo te lopen. Niet iedereen eindigd als junk, helaas! Of moet ik zeggen gelukkig niet want er zijn er zovelen die het proberen. Je zou geen vrienden meer overhouden. Ik heb ook één van mijn beste vriendinnen daaraan tenonder zien gaan en dat is de beste afschrikker. Je wenst het niemand toe wat zij allemaal heeft meegemaakt. Dochter van een (ex-)verslaafde prostituee/ madam en een Portugeze schizofreen zwierf zij al vanaf haar 14de op straat. Haar kind werd verslaafd geboren en leeft nu in een tehuis. En zijzelf zit nu al 10 jaar in een uitzichtloze ellende.
