Uitgever:Winning Moves Auteur: Franz-Benno Delonge Aantal spelers:2 tot 6 Vanaf 8 jaar Review door Frank

TransAmerica

De beoordeling (kies een onderwerp): TOTAAL

Amerika in de 19e eeuw; de aanleg van spoorwegen is "booming". Het zijn hoogtij dagen voor pioniers met een vooruitziende blik. Iedereen wil het snelste zijn met de uitbreiding van zijn spoorwegnet dwars door alle staten. Wie lukt het als eerst al zijn steden met elkaar te verbinden.

Doel van dit spel is om je eigen 5 steden door middel van treinrails met elkaar te verbinden. Zodra dir een speler is gelukt, eindigt een spelronde. De overige spelers scoren dan verliespunten. Winnaar van het spel is degene die na een aantal ronden de minste verliespunten heeft.

De opzet is simpel: elke speler heeft 5 bestemmingskaarten in zijn hand, waarbij er vijf willekeurige bestemming uit 5 Amerikaanse regio's zijn getrokken. Over de Amerikaanse kaart heen is een driehoekig route-schema afgedrukt. Aan het beging van het spel plaatst iedere speler beurtelings zijn beginstation. Vanaf dit station mag de speler, wanneer hij aan de beurt is, twee spoortjes neerleggen op het spelbord, startend bij zijn station. Wanneer bergen of rivieren gepasseerd worden mag slechts één spoortje worden neergelegd.
Wanneer de spoorlijk van één speler de spoorlijn van de ander raakt in de loop van het spel, dan mogen deze beide spelers voortborduren op elkaars spoorwegen. Wie als eerste zijn 5 steden en zijn station via één spoorlijn met elkaar weet te verbinden, wint direkt het spel. De anderen krijgen strafpunten, en wel in de vorm van de afstand in spoortjes die zij nog naar de eigen 5 steden moeten neerleggen!

Mijn worp=
Arno's worp=
-----------------------------
Eindworp =
Allereerst wil ik even starten met het uiterlijk van de doos en de kwaliteit van de speelmaterialen: deze zijn beide namelijk heel erg goed. De doos slaat met de vormgeving de spijker op zijn kop, het spelbord is mooi en voor zo'n klein doosje verrassend groot. Ook de speelstukjes zijn goed van kwaliteit en goed van elkaar te onderscheiden. De handleiding is qua verhaal duidelijk, qua lay-out wat druk en daardoor onoverzichtelijk: de makers hebben zichtbaar gedacht dat bij een klein vlot spel een kleine vlotte handleiding hoort, maar ik had het de ontwerpers niet kwalijk genomen als zij meer de ruimte hadden genomen voor de speluitleg.
TransAmerica is een spel met een hoge geluksfaktor: allereerst de kaartjes, als je pech hebt heb je soms alle uithoeken van Amerika, en dan bedoel ik ook letterlijk de hoeken, en heb je op voorhand al weinig kans om de overwinning te pakken. Ook het afhankelijk zijn van de spoornetwerken van de anderen brengt een hoge geluksfaktor met zich mee.
Maar toch....vind ik TransAmerica een leuk spel. Het is vlot uit te leggen aan zowel beginners als gevorderden , en het is vrijwel direkt goed te spelen, in tegenstelling tot diepere strategische spellen, waarbij één of meerdere "wenpotjes" nodig zijn. Er is een hoge mate van spanning, zeker wanneer je bijna je netwerk kompleet hebt en je hoopt je slag te kunnen slaan. Ook de verslagenheid, wanneer een speler wint terwijl de anderen het gevoel nog maar net met hun netwerk begonnen te zijn, is hilarisch.
TransAmerica is geen topspel, maar biedt een onderhoudend partijtje waarbij je de hoge kansfaktor voor lief neemt vanwege de direktheid en de gezelligheid van het spelen. Het duurt ook niet te lang en is derhalve een leuk tussendoortje.