Anton Pieck werd op 19 april 1895 geboren in Den Helder. Al op jonge leeftijd kreeg hij tekenles:

‘toen hij zes jaar was ging hij samen met zijn tweelingbroer Henri in de leer bij J.B. Mulders in

Den Helder. De tekenlessen wierpen snel vruchten af: Anton Pieck won in 1906 -

 hij was toen tien - een prijs op een tentoonstelling van huisvlijt. Als beloning voor zijn stilleven ontving

hij vijf tubes waterverf en een fixeerspuitje.

In 1906 verhuisde het gezin naar Den Haag en werd het tekenonderwijs daar voortgezet.

 Toen Anton Pieck 14 was, behaalde hij zijn eerste acte, op 17-jarige leeftijd zijn tweede.

 Daarna was hij leraar tekenen. Hij ging lesgeven aan het instituut waar hij zelf in de leer was geweest:

 Bik en Vaandrager.Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Anton Pieck als sergeant gelegerd in Amersfoort en

Den Haag. De Amersfoortse tijd heeft diepe sporen nagelaten in het werk van de tekenaar.

Hij heeft het oude stadje in zijn vrije uren doorkruist en goed leren kennen. Vele tekeningen en etsen uit die

tijd zijn daarvan de stille getuigen. In de laatste stad gaf hij tekenlessen aan soldaten. In 1920 werd hij

tekenleraar aan het Kennemer Lyceum te Overveen. Naast zijn werk op school maakte hij in de tijd die hem

overbleef zijn eigen werk. Hij zou daar tot zijn pensionering in 1960 blijven. In 1922 trouwde Pieck met Jo

van Poelvoorde. Uit hun huwelijk werden drie kinderen geboren, n.l. Elsa, Anneke en Max.

Zijn echtgenote overleed in 1983, hun zoon Max drie jaar later. Bij zijn pensionering in 1960 werd Pieck

benoemd tot Ridder in de orde van Oranje Nassau en twintig jaar later volgde zijn bevordering tot Officier.

Pas toen hij  stopte met werken kon hij zijn tijd weer zelf indelen. De vrijheid die hij toen kreeg vierde hij met

 het schilderen van twee bokkingen op een tinnen bord. Hij heeft nog 27 jaar van zijn vrijheid kunnen

genieten. Een basisschool werd - evenals een hofje en een draaiorgel - naar hem vernoemd.

Met medewerking  en steun van vele vrienden en bewonderaars werd in 1983 in zijn woonplaats Overveen

een borstbeeld onthuld, gemaakt door Kees Verkade. Na een werkzaam leven overleed Anton Pieck op 25

november 1987 op 92-jarige leeftijd in Overveen. Het verleden, vooral de 19^e eeuw, inspireerde Anton Pieck.

Met de wereld waarin hij leefde heeft hij zich nooit ingelaten; als een romantische eenling in een jachtige

samenleving stond hij buiten zijn tijd. Enerzijds kenmerkt zijn werk zich door een geïdealiseerd verleden,

anderzijds leefde hij zich uit in de wereld van sagen en sprookjes. Zijn werk zit vol humor; romantische ironie

en humoristische taferelen leken Pieck op het lijf geschreven. Hij bezat een onuitputtelijke bron van ideeën

en had oog voor detail en nuances. Het is indrukwekkend om te zien hoeveel werken de sympathieke

kunstenaar heeft nagelaten. Vrije weekenden waren dan ook schaars. Pieck werkte zeven dagen per week,

 's morgens, 's middags en 's avonds. Voor krant, radio en televisie had hij nauwelijks aandacht. Waarschijnlijk

 ligt de belangrijkste oorzaak van de algemene waardering voor Anton Pieck in de sfeer van zijn werken.

Een antwoord op een romantisch verlangen dat bij veel mensen aanwezig is. Hoewel hij zijn hele leven

tekende en schilderde en een grote variëteit aan werken produceerde, kenmerkt zijn werk zich toch door zijn

voorliefde voor de 19^e eeuw; het stempel van een romantisch tekenaar is dan ook altijd aan zijn naam blijven

kleven. Dat heeft invloed gehad op de waardering, die hij in de kunstwereld kreeg. Zelf heeft hij hierover

gezegd: "De vraag wat kunst is en voor wie en voor wat men kunst 'maakt' houdt mij niet bezig. Ik vind het

best als men argumenteert: dit is géén kunst, dat is wél kunst, maar het doet mij persoonlijk niets. Ik wil mijn

 kunst best anders noemen. Met grote bewondering heb ik het ambacht bij anderen leren zien, laat mij dan

maar zo'n ambacht beoefenen, maar dan wel met vakmanschap en liefde voor het werk!"Hoewel Anton Pieck

vanuit zijn bescheidenheid zichzelf ambachtsman noemde vanwege het vakmanschap en de liefde voor het

werk, maakt het museum duidelijk, dat het niveau van het werk van Anton Pieck van hoge kwaliteit is; en dat

er door hem een persoonlijk en herkenbaar stempel op het werk is gedrukt. keuze en de uitbeelding van de

onderwerpen getuigen van een maatschappelijke  betrokkenheid. De kwalificatie ambachtsman is weliswaar

zeker van toepassing op hem, maar dat is niet toereikend. Anton Pieck gaf een extra dimensie aan zijn werk,

waardoor het zeker kunst genoemd mag worden.