Nieuwsbrief: “Durkje Dei”  nr. 27, december 2021

 

Iedere keer als ik in december weer begin met het maken van een  nieuwsbrief kan ik me bijna niet voorstellen dat er alweer een jaar voorbij is. Datzelfde gevoel zullen velen van ons waarschijnlijk ook hebben. Maar toch: de kalender liegt niet, het is waar!

Vorig jaar maart, bij het begin van de pandemie, had ook niemand kunnen bedenken dat we nu, bijna 2 jaar later, daar nog middenin zouden zitten. Voor bijna iedereen een toch wel vervelende tijd met de nodige beperkingen die het  natuurlijk niet gezelliger maken. Verjaardagen en andere feestjes moesten vaak uitgesteld worden of konden helemaal niet doorgaan. Contact hebben met anderen, waar ieder mens behoefte aan heeft, was vaak moeilijk.

In de periode augustus-oktober, toen de corona regels tijdelijk wat soepeler waren, hebben velen toch nog weer even kunnen genieten van een feestje, een uitje, of vakantiereisje e.d. Maar op dit moment hebben we helaas weer te maken met de nodige beperkingen. Ook voor Kerst lijkt het niet heel positief.

Ook de familiereünie die gepland stond voor maart 2021 kon om die reden niet doorgaan. We hebben toen besloten om deze een jaar uit te stellen, maar ook maart 2022 lijkt nu al niet meer mogelijk. Wij horen, vanwege onze leeftijd, allemaal tot de risicogroep en ik vind dat we daarin dan ook voorzichtig moeten zijn. We hopen natuurlijk allemaal snel op betere tijden.

Ook deze keer moeten we de nieuwsbrief helaas weer beginnen met een  “in memoriam“.                 

In Memoriam      

Henricus Pieter Maria (Harry) Kingma (31-12-1940 - 11-12-2020).                                     

Harry werd geboren in Jutphaas, maar op 10 jarige leeftijd werd er verhuisd naar Hilversum. Harry is daar zijn hele leven blijven wonen.

Na de lagere en middelbare school vervulde hij eerst zijn dienstplicht. Na zijn diensttijd heeft hij eerst een poosje gewerkt bij een banketbakker, maar al gauw kwam zijn creativiteit om de hoek kijken. Hij volgde een opleiding en na verloop van tijd werd hij zelfstandig etaleur waarbij zijn creativiteit natuurlijk alle kans kreeg. In 1963 ontmoet hij Henny en ze trouwen in 1966.

Er worden 3 kinderen geboren: Harry, Ronald en Babette. Later komen de schoondochters Marjolein en Alice en schoonzoon Alwin het gezin compleet maken. Harry en Henny werden later opa en oma van 7 kleinkinderen: 6 meisjes en 1 jongen.

Zoals gezegd was hij heel creatief. Met zijn grote handen herstelde en maakte hij Kerstgroepen maar ook andere beelden. Ook kon hij mooi schilderen.

Harry was niet alleen heel creatief, maar ook heel handig. Er is nooit een elektriciën, loodgieter of metselaar bij hen in huis geweest om een klus te doen. Hij klaarde dat allemaal zelf.                                               

Hij was erg (soms te) bezorgd over Henny, kinderen en kleinkinderen, maar thuis zorgde hij ook voor veel gezelligheid. Hun huis was voor de (klein)kinderen een fijne plek om te zijn. Hij zette dan vaak de lekkerste dingen op tafel (waarschijnlijk nog een overblijfsel uit zijn banketbakkerstijd).                                           

Met broer Peet had hij een sterke (ook humoristische) band. Daar is wat afgelachen. Maar ook met de andere broers en zussen was er een heel goede band. De laatste jaren werd er ook één keer per jaar een broer- en zussen dag georganiseerd om dat te vieren.                      

Jopie schrijft nog: “We missen hem, een fijne broer. Begin december (2020) kregen we nog een berichtje van zoon Ronald met de vraag of wij een filmpje wilden maken voor Harry zijn tachtigste verjaardag op 31 december 2020, we konden dat immers niet vieren met zo veel mensen i.v.m. corona. Harry heeft dat helaas niet meer mogen meemaken”

Persoonlijk heb ik ook nog een mooie herinnering aan Harry. Het zal in 1954 of 1955 zijn geweest dat Peet en Harry een paar dagen in Dronryp waren te logeren (ik meen bij oom Otte en tante Tjitske). Omdat daar geen kinderen van hun leeftijd meer waren, kwamen ze  overdag veel bij ons. Ik trok dan veel met hen op. Ik herinner me dat als heel leuke dagen met een vrolijke Harry, altijd met een aanstekelijke lach op zijn gezicht, met de ogen dan half dichtgeknepen (ik zag dat ook weer op de foto op de bedankkaart na zijn overlijden). Ik weet ook nog dat we toen, samen met nog wat andere kinderen, ook aan hardlopen hebben gedaan. Het waren een paar heel mooie dagen met Harry en Peet. Al is het lang geleden, ik kan me het nog goed herinneren. Ook Peet weet zich dat vast nog wel te herinneren.          

Harry overleed geheel onverwacht op 11 december 2020.    

De afscheidsmis was op 18 december in de St.Vituskerk in Hilversum, waarna de crematie plaatsvond in het Crematorium te Laren.

(Nog een opmerking hierbij: Harry is overleden in december 2020, dus al een jaar geleden. De nieuwsbrief van december 2020 was toen echter al verzonden, daarom zijn “in memoriam“ nu in deze nieuwsbrief).

 

Feikje Zwanenburg-Kingma.  (19-08-1952 - 21-11-2021).

Feikje, was de oudste dochter van Piet en Marieke Kingma.                         

Geboren  op 19 augustus 1952 te Baaium (dorpje vlakbij Dronryp).                          

Ze trouwde in 1970 met Klaas Zwanenburg.      

Klaas overleed echter al op jonge leeftijd (52 jaar), Feikje was nog geen 50.          

Ze is  altijd in Dronryp blijven wonen.      

Ze overleed na een paar moeilijke laatste maanden op 21 november.             

Ze werd 69 jaar. Feikje is begraven op het r.k. kerkhof in Dronryp.

 

Piet Veldman. (09-08-1956 - 29-11-2021)

Piet was de oudste zoon van Herrie en Alie Veldman. Geboren in Roodhuis (vlakbij Sneek), daarna verhuisd naar Franeker. Na zijn huwelijk met Monique Platvoet zijn ze gaan wonen in Haren.                

Op 61 jarige leeftijd werd bij hem de ziekte Alzheimer vastgesteld.   

Na een aantal heel moeilijke en verdrietige jaren overleed hij op 29 november.                 

De Eucharistieviering was op 3 december in de St.Nicolaaskerk  in Haren. De crematie vond plaats op 7 december in het Groninger crematorium.

 

Binnen onze familie zijn er een aantal corona besmettingen geweest. Soms met langdurige ziekenhuisopname.      

 Binnen de familie van Jan de Vries waren de gevolgen nog ernstiger. Twee zussen van Jan, wel met onderliggende ziektes, zijn in het afgelopen jaar aan de gevolgen van corona overleden.

 

Even terug in de tijd

Zo af en toe plaatsen we ook nog wel eens een tekst waarin de grondlegster van Durkjedei een rol speelt. Ook om de herinnering aan haar levend te houden, doen we dat ook deze keer.              

Het is een bijdrage van Greet Dusseldorp, die tussen haar 12e en haar huwelijk nogal eens te hulp sprong bij tante Durkje op de Maliebaan als het  druk was i.v.m. bijeenkomsten van bisschoppen daar.                        

Tante Durkje van Maliebaan naar Huis ter Duin.   

Greet schrijft daarover:    

In een biografie van kardinaal Alfrink wordt tante Durkje regelmatig genoemd onder de naam Dora zoals ze daar  genoemd werd. Ze was bekend bij veel geestelijken, en ze heeft op de Maliebaan talloze gasten uit binnen- en buitenland ontvangen.

Ze kon soms smakelijke verhalen vertellen en had zeker haar voorkeuren bij de H.H. geestelijken.

In 1977 verhuisde de kardinaal van de Maliebaan naar Huis ter Heide waar een bungalow werd betrokken. Tante Durkje (Dora) verhuisde mee.  

Op de uitnodiging van de kardinaal om, bij het middageten bij hem aan tafel te komen zitten, is ze nooit ingegaan. Ze wilde blijkbaar toch wat vrijheid behouden.

Ook in Huis ter Heide viel ze op.

Het volgende verhaaltje is geciteerd uit de biografie van kardinaal Alfrink, geschreven door Ton van Schaik, over het leven in de bungalow en de inrichting daarvan.De zitkamer van de kardinaal was blijkbaar nogal vol.     

Citaat over Dora:     

Een glazen wand maakte vanuit de hal het zicht op de zitkamer mogelijk en omgekeerd. Een voorziening die Dora de gelegenheid gaf om door opzichtig heen en weer te lopen aan te geven dat het voor de gasten tijd was om te vertrekken.

Het huis kreeg trouwens al gauw een paar bijnamen die naar de medebewoonster verwezen. Zelf zei de kardinaal daarover: “Ze zullen het wel de doos van Pandora noemen” maar een geestig iemand vond een christelijker benaming: “Dora et Labora” (inplaats van Ora et Labora) aldus Ton van Schaik.

Tot zover Greet.

 

Familienieuws

Familie Draaisma

In de periode augustus-oktober werden de coronaregels versoepeld en konden we weer genieten van wat meer vrijheid. Dat gaf de familie Draaisma de gelegenheid om hun jaarlijkse familiedag toch te houden. Vanaf zaterdag 18 tot maandag 20 september hebben ze genoten van het prachtige Gaasterland in Z.W. Friesland. Als verblijfplaats hadden ze Rijs uitgekozen, een dorpje te midden van de bossen en ook gelegen aan het IJsselmeer. Het werd een heel geslaagd weekend.

Ook enkele verjaardagen:  Maria (van Lykele) vierde op 16 januari haar 85e verjaardag, evenals Cor dat deed op 11 april.

Anneke (van Otto) werd op 2 april 75. Otto en Anneke waren op 5 augustus tevens 55 jaar getrouwd.

In een mooi gesprek dat ik deze week met Lies van der Zee-Draaisma had vertelde ze o.a. het verdrietige nieuws dat het met zus Jannie In Australië niet goed gaat. Na jaren van afnemende gezondheid is ze sinds kort opgenomen in een hospice.

Familie Veldman

Ook hier een verjaardag: Sien werd op 27 augustus 90 jaar         

Een tweetal verhuizingen: Herrie is op zijn 93e  verhuisd naar verzorgingshuis Theresia, Zuiderkade 37, Kamer 007, 8801 MK  Franeker.         

Lies gaat in januari verhuizen naar “Nij Drenninge”, Hearewei 99, 9035 EK Dronryp. 

Hierbij valt nog te vermelden dat Lies begin dit jaar op de fiets is aangereden door een auto die haar geen voorrang verleende. Na een poos ziekenhuis en revalidatiecentrum kon ze weer naar huis. Problemen met haar rug zijn echter blijvend, zodat het lopen moeilijk blijft en hulp van een rollator nodig is. Fietsen lukt beter. Dit alles heeft ook meegespeeld in haar beslissing om te kiezen voor Nij Drenninge. Dit is het vroegere Drenningahof waar oom Arie en tante Lena, mijn ouders en tante Durkje ook hebben gewoond. Dus voor velen een bekende plaats. Het heeft  binnen een flinke opknapbeurt en renovatie ondergaan.

Familie Hans Kingma.          

Een tweetal verjaardagen van 75 jaar:                            

Jopie werd dat in oktober. De coronaregels waren toen versoepeld dus kon ze een feestje geven in het parochiehuis.

Ook Frans ( van Jeannette) werd op 1 april 75.   

Daarnaast ook een tweetal verhuizingen:             

Peet verhuisde naar een appartement. Zijn nieuw adres: op de Ree 30,      3752 GT Bunschoten.

Ook Jeannette en Frans zijn verhuisd. Jeannette schrijft daarover:    

Wij zijn in het voorjaar verhuisd van ons huis aan de Wouden, een split-level woning, naar een geschakelde bungalow. We wonen nu aan het van der Waalspad nr.9,  9406 CJ in Assen. Alles gelijkvloers, heerlijk. Het lijkt net een vakantiehuisje. We zitten op een hoek met een mooie grote garage en carport. En we zijn blij met een hele mooie tuin rondom. De hele dag de zon en kijken uit op het bos. Aan de achterkant van ons huis kijk ik uit op ons ouderlijk huis aan de Zeemanstraat. Het voelt dus als thuiskomen. Verder wonen hier in het wijkje op nog geen 300 m van elkaar: Jopie, Lidwina en Marijke. Dat is natuurlijk heel gezellig en handig. 

Tot zover Jeannette. Van mijn kant voeg ik daar graag aan toe: Jeannette bedankt voor de hele mooie beschrijving van jullie nieuwe stek. Ik hoef niet te vragen of jullie het daar ook naar de zin hebben, dat is wel heel duidelijk.    

Nog de volgende opmerking: Alle verhuizingen, en dus ook de nieuwe adressen staan ook in de bij deze nieuwsbrief gevoegde nieuwe adressenlijst. Die lijst is weer helemaal bijgewerkt. 

Familie Arie Kingma.     

Arie en Anneke waren op 19 maart 50 jaar getrouwd. Omdat ze dit i.v.m. corona niet groot konden vieren hebben ze in de herfstvakantie, samen met kinderen en kleinkinderen, een week doorgebracht in een zomerhuis in Epe op de Veluwe (de coronaregels waren toen immers wat soepeler geworden). Het werd een zeer geslaagde week in een verder natuurlijk heel vervelende corona tijd.   

Ook een aantal verjaardagen van toevallig allemaal 80 jarigen:  

8 februari: Joke Bloem-Kingma                        

2 november: Mieke Kingma-van der Laan (van Piet)

en tenslotte op 14 december: Gert Otto (van Trees).  

Ook werd de jaarlijkse broer- en zussen dag gevierd deze keer georganiseerd door Leny en Henk en Mary en Johan. Ze hebben de dag, al wandelend door de stad Groningen, doorgebracht met o.a. een lunch in het Noorder Plantsoen, aansluitend een bezoek aan het voormalig ouderlijk huis in de Tuinbouwstraat7 (bij enkelen van ons waarschijnlijk nog wel bekend)  waar alle kinderen, behalve Mary en Trees, enkele jaren van hun jeugd hebben doorgebracht. De dag werd afgesloten met een bezichtiging van het Prinsenhof met afsluitend daar een diner. Zeker een zeer geslaagde dag! 

Verder is nog vermeldenswaard de 60e verjaardag op 6 november van de tweeling Helen en Anita, dochters van Jan en Annie Koersen. Helen en Anita zijn de oudste kleinkinderen van Arie en Lena Kingma.

 

Familie Frans Kingma 

Als eerste een bijdrage van Ron en Ankie Minke:          

Na 7 prachtige jaren in ons geliefde dorp Dronryp te hebben gewoond, zijn we nu weer terug in Almere. De laatste jaren begon onze heimwee naar de kinderen, en vooral ons kleinkind, (allemaal woonachtig in Almere) zodanige vormen aan te nemen dat we het gevoel niet meer konden negeren. En inmiddels is er halverwege het jaar op 3 juni ook nog een kleinzoon geboren: Noah Joshua, zoon van Thomas Minke en Andrea Caro.  \

Maar ja, Friesland is zo’n prachtige plek om in te wonen en te verblijven, ga je daar nu weer weg naar die drukke randstad? We hebben heel lang gedubd, gewikt en gewogen en uiteindelijk een besluit genomen.

Op zoek dus naar woonruimte in Almere. Een prachtige kans kwam voor ons veel te snel voorbij. We wilden toch eerst “ontwennen” van 7 prachtige jaren tussen familie in Friesland? We hebben die kans toch maar gepakt en zijn terug verhuisd naar een stukje Almere waar we al eerder hadden gewoond. Een bijzondere plek die nu pas na bijna een jaar er gewoond te hebben aanvoelt als “thuis”. 

Uiteindelijk is Friesland voor ons binnen anderhalf uur te bereiken en kunnen we daar weer de krenten uit de pap opzoeken. Dat zijn we ook zeker weer van plan. We zijn blij dat corona ons tot nu toe bespaard is gebleven, dat willen we graag zo houden, zodat we op een later moment weer volop kunnen genieten van de bezoekjes aan Friesland. Ron en Ankie Minke. 

Burgerlijke Stand.

Familie Hans Kingma.      

Geboren op 24 september: Sophie Nicole, dochter van Lisette en Edgar, dus kleinkind van Lidwien.

Familie Frans Kingma.                           

Op 3 juni geboren: Noah Joshua, zoon van Thomas Minke en Andrea Caro,  dus kleinkind van Ron en Ankie.

Zoals we al een aantal keren vastgesteld hebben, wordt de rubriek “Burgerlijke Stand” steeds kleiner.                  

Wat wel toeneemt zijn de berichtjes over het krijgen van een achterkleinkind. Ik merk ook dat daarvoor belangstelling is van andere familieleden. Dit heeft natuurlijk te maken met het steeds ouder worden van ons allemaal. Het lijkt me daarom een goed idee om in de volgende nieuwsbrief  een overzichtje  te geven van allen die dat al meegemaakt hebben. Ik vermeld deze keer alleen de namen van hen van wie ik een berichtje daarover heb gekregen. Voor een  algemeen overzicht was het nu te kort dag om  daar nog achter te komen. Dat komt dus de volgende keer.   

Burgerlijke stand: achterkleinkinderen (van wie ik een berichtje heb gehad).

Bij de familie Draaisma:

Lies van der Zee- Draaisma (net 92 geworden) heeft 2 achter- kleinkinderen. Toen ik haar via de telefoon zei dat ze daardoor dus overgrootmoeder was geworden, zei ze meteen : bij dat woord “over”grootmoeder klinkt het net alsof het allemaal over en voorbij is, maar dat ben ik nog niet van plan hoor! Ik noem mij daarom: groot-oma. Eigenlijk best een mooi nieuw woord vind ik.

Bij de familie Hans Kingma is Peet, om de woorden van Lies te gebruiken, al 2x groot-opa.   

Bij de familie Veldman zijn er een aantal met achterkleinkinderen: Herrie: 6,  Joke: 2,  Hiko: 1 en Lies: 2. 

In de volgende nieuwsbrief komen dus alle families aan bod waar dit speelt.   De familie groeit weer!

 

Website Durkjedei

Zoals gebruikelijk vermelden we ook altijd weer even het webadres voor iedereen die eens een kijkje wil nemen bij foto’s, oude nieuwsbrieven en wetenswaardigheden. Wees wel heel precies met het intoetsen van het juiste adres:

 http://home.kpn.nl/~ka-gre/durkjedei/start.htm   

Ook gewoon met Google zoeken naar Nieuwsbrief Durkje Dei geeft resultaat!

Karel Dusseldorp zorgt er altijd voor dat de website weer bijgewerkt wordt. Veel dank daarvoor Karel!

Zoals eerder genoemd, is er ook deze keer weer een adressenlijst bijgevoegd. Er waren een aantal verhuizingen. De oude lijst dus verwijderen, dat voorkomt verwarring. Ook nogmaals de tip: bewaar deze lijst! Wij worden soms toch nog gebeld voor een adres.

Evenals vorig jaar zal corona wel weer een rol blijven spelen tijdens de Kerstdagen. Dat betekent misschien voor sommigen: Kerst vieren in een kleinere kring dan je gewend bent.  

Toch hopen en wensen we dat we er allemaal weer iets moois van kunnen maken.

We wensen jullie een voorspoedig, goed, maar vooral nu

Een gezond 2022!!!

Pas goed op jezelf, maar ook op de ander !!!

 

Een hartelijke groet,

Johan en Adrie Veldman