Wat is de EC?
Een simpele vraag, met een simpel antwoord.
Toch heel belangrijk, omdat veel mensen denken dat je alleen bij de EC kan als je een balletje bent,
of als je alles over elektronica weet. Dat laatste is natuurlijk mooi meegenomen,
MAAR HET HOEFT NIET!
Al weet je niets van elektriciteit, je leert het gaandeweg toch wel.
Maar wat doe je nou bij de EC?
Dat hangt er helemaal vanaf wat je wilt.
Maar het komt toch altijd neer op iets bouwen of repareren (uiteraard iets elektronisch).
Kijk maar eens bij de voorbeelden, het zijn allemaal dingen die wij hebben gemaakt.
Ook hebben we heel veel schema's in huis voor andere dingen. Stel: ik wil iets maken, maar weet niet wat.
Dan blader ik de verschillende mappen met schema's door: er zit bijna altijd wel wat bij.
Anders zoek ik op internet of ik daar een schema kan vinden.
Ook kan je op deze site (over een tijdje) veel schema's vinden.
En als je ergens een schema van wilt, maar je kunt het nergens vinden,
dan kun je altijd een mailtje sturen met wat je wil maken, dan kan ik een schema opzoeken bij de EC.
Geert Folkertsma
Sinds de eerste (3,5 jaar alweer) "lid" van de EC.
Geschiedenis van de elektronicaclub van het Meander
|
In het najaar van 1976, toen er al flink gebouwd werd aan het nieuwe Meander College, kwam er een probleem.
De overheid zei: elk gebouw moet toegankelijk zijn voor gehandicapten. En dan waren er in het Meander 2 liften nodig
(vanwege de structuur van het gebouw).
Maar, zegt dezelfde overheid: wìj betalen maar 1 lift!
We hadden op dat moment 1 leerling permanent in de rolstoel en 2 tijdelijk. Als school zeiden we: dat kan niet, wij gaan zelf zorgen voor de tweede lift. Dat kostte dan 115.000 gulden. Dan waren ook andere voorzieningen in orde: toegang tot de sportzalen en een invalidentoilet. De leraar economie (van der Veer) ging alles coördineren. De leraren zouden een eigen bijdrage leveren, evenals de ouders. Van de leerlingen werd gevraagd een bijdrage van minimaal 30 gulden te leveren. Daar had je een half jaar voor. De leerlingen gingen tuinen opruimen, auto's wassen, bollen verkopen, kerstbomen verkopen, kerstbakjes maken enz. |  |
Een paar jongens uit klas 4 kwamen bij meneer Haan vragen: we kunnen wel apparaten repareren en daarmee onze bijdrage verdienen.
Maar we weten niet alles en hebben niet zoveel apparatuur, kunt u ons daarbij helpen?
Dat was goed en de school stemde in met het gebruik van ruimte en apparatuur. En zo begon het.
Ook de amanuensis (tegenwoordig TOA -GF) heeft geholpen, want hij wist veel van radiobuizen en Haan en de leerlingen niet.
De jongens verdienden snel en ruimschoots de streefwaarde van 30 gulden.
Toen de actie afgesloten werd, zeiden ze: dit was toch wel erg leuk, jammer om te stoppen.
Zullen we doorgaan en nu voor onszelf verdienen? Dat was een goed idee: voortzetting of de start van de club?
Wat er nu aan geld binnenkwam werd gebruikt voor de aanschaf van soldeerbouten, soldeer en
een set van 100 weerstanden van 60 verschillende waarden (voor de helft van de prijs in de winkel) enz.
Zo hadden we altijd weerstanden onder bereik die goed te solderen waren, in plaats van oudjes die uit de sloop kwamen.
Op dit moment (december 2003) bestaat de club dus ca. 27 jaar en hebben we ons altijd zelf kunnen bedruipen
(bedoelt hij mee dat we geen extra geld van de school nodig hebben -GF).
De school heeft bijgedragen door een ruimte beschikbaar te stellen en een aardlekinstallatie aan te brengen (voor de veiligheid dus).
En voorlopig gaan we gewoon verder!
M. Haan
(nog altijd de fanatieke (bege)leider van de EC.- GF)
terug