Je bent, en je bent permanent,
sinds je gekomen bent, de zachte,
door niemand als door mij gekend,
de achtergrond van mijn gedachten.
Je bent, zolang het licht me schendt,
de dagen door, achter mijn jachten,
de tent waar zich mijn ziel naar wendt,
de verre grond voor als 't zal nachten.
En donkert dan het firmament,
je bent, o droomschoot van mijn krachten,
de aan-weer-gloeiende oriënt
de lent van morgen en nieuw trachten
Je bent, en je bent permanent,
sinds je gekomen bent, present,
o achtergrond van mijn gedachten!
Op alles, als ik 't ommewend,
vind ik je wenkend beeld geprent.
Je bent mijn aards èn hemels wachten -
Je bent vervulling zonder end!...
Johan Daisne