De brug is de levensader tussen twee stadsdelen, de oude oosterse buurten en het nieuwe Westen. Het is een markt, een café, een stad op zich, altijd vol passanten, venters, hengelaars, gokkers en gauwdieven. Iedere stoeprand is een stuk geschiedenis, ieder detail vertelt over het vergeten imperium, maar alles wordt overweldigd door de zorgen van de dag: brood, logies, een bord soep, de kinderen.
Geert Mak schreef een reisverslag over 750 meter. Over de waanzinnige geschiedenissen van stad en brug. Over de lotenverkoopster, de sigarettenjongens en de beste zakkenrollers van Europa. Over de trots van de zolenman, de heimwee van de theeventer en de fles Hondendoder die hen ’s avonds troost. Over de parapluverkoper die Engeland een proces wil aandoen. Over de vrouwenstrijd van de onderwijzeres, en over haar zuster die ‘onder de lakens’ ging. Over familie en godsdienst. Over eer, als je zo arm bent als een kerkrat. Over gezond verstand en de verleidingen van fundamentalisme en geweld. Over leven in moed der wanhoop.