|
|
Watersportvereniging VADA ’t Taftje
|
|
|
Visie 2019 Elke Taftist lekker roeiend op de Rijn met plezier
|
|
|
Het jaarplan 2018 was bijzonder ambitieus. We hadden het daarin over Quick wins, Laaghangend fruit, een Task force, iedereen Aligned, met hetzelfde Target. We zouden elkaar Feedback geven, het zou gaan om Transparantie en vooral Focus. En …….. we omarmden het Lean gedachtengoed, Out-of-the-box denken, en roeien zien als Holistische beweging.
In 2018 hebben we volledig voldaan aan onze doelstellingen. Het Target was duidelijk en iedereen was Aligned. Alles wat we deden was een Quick win. We hebben veel Laaghangend fruit geplukt. We hadden zowaar 2 Task forces (Amsterdam en Zeeland). We waren uiterst Transparant zonder verborgen agenda’s. Taftisten zijn uiterst kundig in het geven van Feedback. Dat werd vooral gedaan tijdens de Nazit, want de regel is dat je in de boot je kop dicht houdt. En je zag dat er bij elke Nazit veel Out-of-the-box werd gedacht. En ook nog…..’t Taftje is bijzonder Lean. Wij doen alléén datgene waarvan we denken dat het goed voor ons is en wat zinvol is. En alle onzin daar omheen, daar doen we niet meer aan mee.
Dus …… we zijn tevreden over 2018.
Nu gaan we het hebben over 2019. Wat wordt onze ‘Visie’?
In ieder geval, we gaan weer Back to Earth. 2019 zetten we weer helemaal in het teken van “lekker roeien”. De een wil zo hard mogelijk, de ander gaat puur voor de techniek, en weer een ander wil gewoon lekker varen op de rivier. Het kan allemaal!!
En zeiden we in 2018 nog ‘lekker en succesvol roeien is een Keuze!’. Dat is natuurlijk Onzin. Flauwekul. Niets van waar. Lekker roeien vergt oefenen, oefenen, oefenen, elke keer weer. En dat moeten we permanent blijven doen. En je doet het met elkaar! Het gaat om team-spirit. Het gaat om enthousiasme. Het gaat om inzet. En bovenal….het gaat om plezier!
Dus ook het komende jaar blijven we werken aan techniek, lichaamshouding, balans, gelijkheid, ritme. Allemaal facetten die het roeien zo mooi maken. We helpen elkaar. We stimuleren elkaar. We roeien met elkaar en we roeien met plezier!
Opkomst. Die was in 2018 beslist niet slecht. Maar het kan beter. Er werd door sommigen meer nagezeten dan geroeid. Dus voor 2019 spreken we af dat we éérst gaan roeien, en pas daarna kunnen we nazitten.
De acht. Ja, ’t Taftje zit weer in de acht en 2019 wordt weer het jaar van de Head. Na een paar jaar rust, werden sommige Taftisten toch weer onrustig. Het Head virus stak weer de kop op, en heeft daarna ook anderen weer aangestoken. Op 16/17 maart dendert de goed geoliede Taftje-acht weer over de Amstel, op weg van Amsterdam naar Ouderkerk ….. of andersom. En je ziet, dit is wat we nodig hebben……. Een doel en een stuk spektakel. 30 minuten lang vol op de benen en de boot vooruit stuwen. We kijken er reikhalzend naar uit. De team spirit is weer helemaal terug in de ploeg.
En het allerbelangrijkste…….. we blijven genieten van die prachtige Rijn, met zijn golven, met zijn kribben, met zijn uiterwaarden, met zijn Hollandse luchten, zijn stroming, zijn stranden…. Dat doen we in een C4, een C3 of een C2. Of in die lekkere brede Dorus Rijkers. Of in een gladde 2, een mooie ongestuurde 4, en uiteraard in de 8.
2019 gaat een geweldig mooi roei-jaar worden. En onze Visie 2019 is dan ook samen te vatten met:
Elke Taftist lekker roeiend op de Rijn met plezier |
|
|
Jan Terlouw – Gedichte gedachten Heel licht aangepaste versie
Rijn
Uren kan ik kijken, in gedachten vaar ik mee. Eeuwig draagt de Rijn levend water naar de zee. Altijd in beweging, van de bergen tot de kust. In een hectisch leven brengt de Rijn zoveel rust. Ik geef toe, rivieren, stuk voor stuk wonderschoon. Maar toch, onze Rijn, spant voor mij met stip de kroon.
Kijken naar de Rijn. Naar de ader van het leven, die ons door de eeuwen zoveel welvaart heeft gegeven. Die ons in contact met andere landen heeft gebracht. Drager van het vrachtschip, en ook van de roeiboot en het luxe jacht. Biotoop van veel, van zoveel planten, zoveel vissen. Voor geen geld zou ik mijn mooie Rijn willen missen.
Altijd zoveel mensen, onophoudelijk bewegen. Overal gepraat, wat is stilte dan een zegen. Even wat te veel, ik breek er even uit. ’t Kabbelen van de Rijn, da’s pas echt een superieur geluid. Als je me dus vraagt: ‘Waaraan beleef je echt plezier? Wie is je grote liefde?’ dan wint uiteindelijk mijn rivier.
|