Met het verstrekken van WVG voorzieningen wordt beoogd de belemmeringen die men ondervindt in de woning en bij het zich verplaatsen op te heffen of te doen verminderen.

De Wet voorzieningen gehandicapten is een raamwet. Dat betekent dat de gemeenten binnen de wettelijke grenzen zelf mogen bepalen hoe zij het vervoer voor mensen met een handicap organiseren. Gemeenten mogen verder gaan dan de wet vereist, maar moeten altijd voldoen aan wat de WVG vereist omdat gemeenten op grond van de WVG een zorgplicht hebben. Dat betekent dat de Wet hen verplicht tot het verstrekken van de volgende leefvoorzieningen aan mensen met lichamelijke beperkingen:

• Vervoersvoorzieningen
  
  Dit zijn voorzieningen die uitsluitend bedoeld zijn voor buitenvervoer zoals scootermobielen, gesloten buitenwagens (Canta, Arola) en in uitzonderlijke gevallen zelfs bruikleenauto's. Daarnaast vallen ook collectieve vervoerssystemen (servicetaxi) en tegemoetkomingen of vergoedingen in de vervoerskosten voor eigen auto of taxi onder de vervoersvoorzieningen
  
  
• Woonvoorzieningen
  
  Onder woonvoorzieningen vallen aanpassingen aan de woning en losse woonvoorzieningen (b.v. een til-lift). In plaats van deze voorzieningen kan in sommige gevallen ook een tegemoetkoming in de kosten van verhuizing en herinrichting worden verstrekt. Uitgangspunt bij woningaanpassingen is dat er sprake moet zijn van ergonomische belemmeringen die het normale gebruik van de woning in de weg staat. Hierbij wordt met normaal gebruik van de woning bedoeld het gebruik van die ruimten waar de normale elementaire woonfuncties zoals slapen, eten en lichaamsreiniging plaatsvinden (dit betekent dus dat een aanpassing aan een hobby- of werkruimte niet vergoed wordt).
  
  
• Rolstoelen
  
  Een rolstoel krijgt u meestal in bruikleen van de gemeente. Dit kan een elektrische of handbewogen rolstoel zijn. Welke rolstoel u krijgt verschilt per gemeente, vaak wordt meteen gekozen voor een elektrisch type.

Welke voorzieningen worden vergoed?

Omdat de WVG slechts een raamwet is, verschilt de invulling van de wet per gemeente. Wat uw gemeente vergoedt, kunt u lezen in de gemeentelijke verordening WVG en het gemeentelijk verstrekkingen beleid inzake WVG. De meeste gemeente hebben een helpdesk WVG waar u voor vragen terecht kunt.

Als vuistregel geldt dat een voorziening wordt vergoed, als het aan de volgende criteria voldoet:

• de voorziening moet in overwegende mate voor u alleen bedoeld zijn.
  
• een voorziening wordt slechts verstrekt wanneer deze geschikt en langdurig noodzakelijk is om de beperkingen op te heffen of te verminderen.
• de belemmeringen moeten worden veroorzaakt door ziekte of gebrek.
  
• de verstrekkingen moeten niet algemeen gebruikelijk zijn (in andere woorden iets wat je niet zomaar kunt kopen en wat de meeste mensen niet in huis zullen hebben).
• de voorziening moet zo goedkoop en adequaat mogelijk zijn. Dure voorzieningen krijgt u dus alleen als u ze echt nodig heeft.