|
De basis van de ritmegroep voor een blaasorkest (harmonie, fanfare, brassband, etc)
is de blaasbas of tuba omdat dit instrument de laagste tonen kan spelen. Ook de tuba is een instrument dat van de romeinse signaalhoorn
afstamt, hoewel het instrument pas kote tijd deel uitmaakt van de familie van koperblaasinstrumenten.
De eerste ontwerpen van dit instrument is van de instrumentbouwers Moritz en Wieprecht en
stammen uit 1835. De voorloper van de blaasbas was de ophicleïde, een gelijk instrument,
met kleppen uitgerust. De in 1835 ontworpen blaasbas heeft ventielen om om hele en halve
noten te kunnen spelen. Deze ventielen kunnen schuif-
(zie ook de trompet) dan wel draaiventielen
(zie ook de hoorn) zijn.
Evenals de hoorn en het euphonium is de lange buis
van de blaasbas opgerold, hetgeen goed is te zien op de figuur hiernaast.
|