GM5655 Oscilloscoop

Deze eenvoudige oscilloscoop is bedoeld voor laagfrequent signalen. Toen ik deze in 2013 kreeg werkte deze wel, maar bij een horizontale streep bleek deze niet precies in het midden te liggen en ook kon deze niet goed gefocussed worden.

Verder zat de knop voor de fijnafstelling voor de frequentie muurvast.

Ik besloot de scoop mee te nemen naar de reparatieavond. Piet van Dort slaagde erin de knop weer werkend te maken, wat mij, ondanks flinke hoeveelheden kruipolie niet was gelukt. Nauwkeurig gedoseerd geweld bleek de oplossing te zijn. Dat wil zeggen met een flinke tang de as van de potmeter langzaam maar zeker heen en weer wrikken. Net zolang die weer soepel bewoog.

Hiervoor moest de potmeter wel uitgebouwd worden. Een klusje waar ik voor terugdeinsde, maar met behulp van Piet lukte dat goed.

De oorzaak van niet goed kunnen focussen en dat het streepje onder het midden lag, was nog niet opgelost. Het idee was dat de fout lag in de verticale versterker. Aangezien er mosterdkleurige polyester condensatoren zijn toegepast, leek het niet waarschijnlijk dat die stuk zouden zijn. Daarom vermoedelijk enkele verlopen weerstanden. Dat ging ik thuis verder uitzoeken.

Klik op schema voor vergroting

Vanuit de PDF-documenten die ik had gedownload heb ik het schema iets aangepast (dat wil zeggen aangevuld met voor mij relevante gegevens).

Thuis ontdekte ik, dat als ik een sinussignaal aanvoerde via bussen bu8 en bu9 er wel een keurig dun streepje precies in het midden ontstond. Door banaanstekkers in bu8 en bu9 te steken schakel je de verticale versterker uit. Dat klopte met de redenatie dat de fout in de verticale versterker zou kunnen zijn.

Maar daar kon ik geen fouten ontdekken. Alle componenten die ik controleerde bleken nog goed te zijn. Maar verder redenerend bedacht ik me dat als C43 en/of C44 lek zouden zijn, dat er dan een verkeerde hoogspanning op de deflectieplaten van de beeldbuis terecht zou terechtkomen.

Helaas bleken die condensatoren erg lastig bereikbaar te zijn. De halve scoop moest daarvoor gesloopt worden.

Ik besloot de scoop mee te nemen naar de reparatiedag in Ede. Ed Plevier was het wel eens met mijn constatering en vond dat ik de scoop dan maar verder uit elkaar moest halen. Met hulp van Piet van Dort heb ik dat klusje uitgevoerd en het bleek toch wel mee te vallen. Het was een kwestie van een plaatje losschroeven. Er bleek genoeg ruimte te zijn om het plaatje om te klappen, zonder alle draden los te hoeven maken.

Zo kwam ik bij C43 en C44. Dat bleken teercondensatoren te zijn en een test met de condensatortester wees uit dat beide zo lek als een mandje waren. Ik heb ze vervangen door moderne exemplaren.