Kleine rupsendoder

De kleine rupsendoder is beroemd geworden door de bijzondere zorg voor het broedsel. Deze wesp komt vooral voor in heidelandschappen en behoort tot de graafwespen. In tegenstelling tot de statenvormende wespen, bijen en mieren leven deze insecten alleen.

Tegen de broedtijd legt het vrouwtje maximaal 5 cm lange, schuin naar beneden lopende gang aan. Deze leidt naar een broedholletje. Dit sluit ze eerst af met kleine steentjes zodat eventuele indringers niet naar binnen kunnen. Nu gaat ze op zoek naar een geschikte prooi als voorraad voor haar kroost.

Wanneer ze een rups heeft ontdekt dan verlamt ze hem volledig door hem meerdere malen in het bewegingscentrum te steken. Dan sleept en trekt ze de rups het broedholletje in. Ze legt een ei op de rupsen nadat ze het nest nog een keer geïnspecteerd heeft en sluit ze het opnieuw af. In de omgeving worden alle sporen uitgewist zodat niemand het nest kan vinden.

Na enkele dagen (afhankelijk van de temperatuur) opent de wesp het hol om het te controleren. Als de larve inmiddels is uitgekomen brengt ze hem vers voedsel. Dit proces herhaalt zich na enige tijd nogmaals. Nu wordt er gelijk een grote levende voorraad gebracht.

Het nest blijft vanaf nu afgesloten. De larve is volgroeid en verandert in een pop. Dit proces geschiedt niet slechts met één ei. Een kleine rupsendoder verzorgt tegelijkertijd wel 9 van dergelijke broedplaatsen. Ze controleert ze instinctief en ze voorziet de larven van voedsel.

Meestal duurt het tot de volgende zomer voordat de wespen zich uit hun poppenomhulsel hebben bevrijd en het nest verlaten.