De eerste openbare discussies

Al op zeer jonge leeftijd trok Kabir de aandacht van z'n omgeving. Kabir begon zijn visie op de Waarheid, eendracht, geweldloosheid en Monotheisme in het openbaar te verkondigen. Hij sprak steeds over de weg van de liefde. Zijn woorden maakten diepe indruk op de massa. Steeds meer en meer mensen begonnen zijn dagelijkse lezingen te volgen. De discussies en gesprekken gingen steeds over de waarheid (Satya). Hij vertelde de mensen dat de Heer van een ieder houdt, ongeacht de kaste of religie. Wij zijn allemaal kinderen van God. Er bestaat geen hierarchie in Zijn ogen. Waarom worden de pandits niet geinitieerd geboren als God hen in die kaste had willen sturen ? En waarom werden de moslims niet besneden geboren ? Iedereen wordt als kind van God geboren. Onbesneden en ongeinitieerd. 

De pandits en mullah's wisten geen antwoord op deze vragen en voelden zich in hun waarde aangetast. Ze werden jaloers om Kabir z'n populariteit en wilden van hem af. Hij zou de mensen wel eens kunnen doen ontwaken !Toen ze van Kabir niet konden winnen in de openbare discussies, begonnen de pandits en mullah negatieve berichten te verspreiden over Kabir. Ze hielden de mensen voor dat Kabir geen Guru heeft en dus geen discipel is. Volgens de geestelijken zou hij daarom geen recht hebben om over godsdienstige onderwerpen te spreken.
Kabir had de kennis al in zich en had geen behoefte aan een Guru. Maar om de traditie, geaccepteerd door z'n aanhoorders, in ere te houden besloot Hij om geinitieerd te worden door een prominente Guru. Als descipel van zo'n iemand zou hij het recht van spreken krijgen.