Doha's

 
Doha's zijn twee-regelige verzen met op het eerste oog een eenvoudige
maatschappelijke boodschap. Een van de bekendste is zonder twijfel:

                "Chalti Chakki Dekh Kar Jiya Kabira Rooy ,
                        Do Patan Ke Beech Mein Sabit Bacha Na Kooy"

                 "Kijkend naar de draaiende maalstenen, raakt Kabir bedroeft.
       De vernietigende kracht van de stenen blijft geen enkel graankorrel bespaart."

Wie de filosofie van Kabir kent weet dat hier meer achter zit !
Want wat is de werkelijke betekenis van deze doha ?

               "Kabir aanschouwt de essentie van het bestaan met een bedroefd hart: 
                         tussen de hemel en aarde wordt uiteindelijk alles en
                                       iedereen vermalen tot stof.
                         Van stof wordt men geschapen en tot stof keert men weder, 
                wie raakt van de cyclus van Karma verlost ?"

Wat is de diepere betekenis van deze doha ?
Zij die tussen de maalstenen weten te glippen blijven de noodlot bespaard.
Wie zijn het die uit de handen van Karma weten te blijven ?
Zuivere zielen , Sadhoe's en Sants met het zuiverste hart , zonder enig
smet noch bloed weten te ontsnappen.

Kabir Saheb heeft ons een erfenis nagelaten van onschatbare waarde !
De hele mensheid is zijn erfgenaam. De sleutel ligt in onze handen, initiatief moet van onze zijde komen. Wie de nectar van goedheid wil proeven, hoeft niet naar de heilige
plaatsen af te reizen. (Teeraths)
Ook hoeft men niet afgezonderd van familie naar de bergtoppen voor
Tapasya. Noch hoeft men zichzelf te martelen met pijnlijke Yoga.
Hij die de Waarheid wil zoeken, zal het eerder vinden dan men verwacht !
Als men de betekenis van Ahinsa (geweldloosheid), Manawta (menselijkheid),
Daya (medelijden), Khsama (vergiffenis) kent is er bijna ...........

Kabir heeft getracht het spritualisme nader tot de gewone mens te brengen. Hij heeft daarbij geen gebruik gemaakt van het Sanskrit of Shudh Hindi, maar van de taal gesproken door de gewone man.

 

Sanskrit was het domein van de hindoe geestelijken en vrijwel elke streek had z'n eigen dialect van het hindi. Het sarnami hindi zoals wij die kennen als een variant op het Bhojpuri, is de taal waar Kabir Saheb voornamelijk in heeft gesproken.

 

De voorouders van de Surinaamse Hindoestanen waren over het algemeen landbewerkers en dat was nu juist een van de doelgroepen van Kabir Saheb.

 

Geen lange verhalen of moeilijke concepten. Nee, Kabir wilde vooral eenvoud.

 

Zijn doha's en Chauwpai's (vier regelige verzen) zijn algemeen bekend.

In de huidige maatschappij slaan vele van zijn gezegden de spijker op de kop, maar als de achtergrond en filosofie van Kabir ernaast wordt gelegd, krijgt het een nog diepere theologische betekenis.

 

Het verdient zeker de aanbeveling om de boeken over Kabir en de Kabir Panthi's nader te bestuderen. Het zal niet alleen een literaire, maar ook een spirituele speurtocht naar het innerlijke kunnen ontketenen.