Het overlijden

  
Heel vaak wordt de vraag gesteld hoe men omgaat met kwestie's als geboorte en dood. Zijn er rituelen , kent men naam-sanskaar , wat is de relatie met Grah , zijn er ook ongustige tijdstippen voor geboorte (moel , grah) en dood (pitar pak , panchak) ?

Algemeen:
De leer van Kabir spreekt niet over rituelen of (on)gunstige tijdstippen. Bij overlijden moet het lichaam aan de natuur worden teruggegeven. Men kan het begraven of cremeren al naar gelang de wens van overledene of de nabestaanden. 

    "  Atam Satya hai Atam Bramha hai, atam roop soedre awinasi,  
                Atam Satya Kabir kahawat, atam Raam sab ghat wasi. 
                       Atam dev Guru sheesh aur swami, atam das kahawat dasi. 
                            Jagan aap lakhe bada bhaag jo, Guru daya kare soekhrasi  "

Praktijk:
Kabir verwerpt in zijn woorden de rituelen. Hij spreekt zich fel uit tegen "Karm-kaand". In Nederland en Suriname geeft men de familie enkele dagen de kans om afscheid te nemen in de mortuarium en wordt uiteindelijk het lichaam gecremeerd. Op de dag van crematie wordt het lichaam door de nabestaanden mala's (krans) omgedaan. Met enkele spreuken wordt de atma bedankt voor diens daden en  geadviseerd nimmer meer terug te keren. Een mahant of sadhoe spreekt vervolgens soortgelijke woorden en wordt het lichaam aan het vuur toevertrouwd.

Het wordt als een eer gezien als bij een crematie of begrafenis Sadhoe's en Sants aanwezig zijn die tijdens de plechtigheden bhajans ten gehore brengen. Zij geven namelijk uitleg over het leven en dood om de nabestaanden te steunen. Tevens fungeren ze met hun Bhajans als een baken voor de ziel op weg naar het hiernamaals.

  " Jinde baap ko koi nahin pooje , Murda baap pujawaye , 
                        Muthhi bhar chawal le kar ke , kauwwe ko baap banaye. "

  "  Levend wordt een vader  zelden geprezen , eenmaal overleden wordt zijn geest vereerd.
                                Voor een handje vol rijst , maakt men vogels tot vader. "

Context van bovenstaande doha: In leven is een vader slechts een vader en niet veel bijzonders. Bij overlijden wordt hij geëerd als nimmer te voren en haalt men een priester erbij. De priester laat rijst offeren en men gelooft dat de geest van de vader de rijst tot zich neemt,  terwijl het  vogels zijn die het wegpikken.
In de praktijk wordt enkele dagen (geen vast periode) na de crematie , een Bailaas Gaddi gehouden. Dit is meer bedoeld om de achtergebleven familie emotioneel afscheid te doen nemen. Deze pooja draagt niet meer bij tot de Karma van de overledene noch heeft het enig effect als men het achterwege laat. Het is wel een goed moment om samen met de familie naar wijze woorden van Sadhoe's te luisteren en even stil te staan bij wat de enige zekerheid is in dit leven ,  namelijk : de dood.

                                          " Chaar daag se SatGuru nyara , Jo ki ajar amar shareer.
                                Koi gare koi agni jarawe
                      Koi pawan koi neer
               Bhajo re bhai Saheb naam Kabir "


 "Jaat Paat Na Poochche Koyee, Hari Ke Bhaje So Hari Ke Hoyee"
         Vraag niet naar mijn kaste of geloof, Wie God als De Vader ziet,
                                                                       is waarlijk een kind van God