Hemelvaart

 
Was het leven van Kabir en z'n boodschap al bijzonder, zijn "dood" is dat allerminst.

Volgens diverse bronnen was Kabir 120 jaar geworden. Toen hij na een eerbaar leven z'n leerlingen vertelde over zijn voorgenomen vertrek van het aardse, brak er een discussie uit tussen z'n mohammedaanse en hindoeleerlingen.

De hindoes wilden hem cremeren en de mohammedanen wilden hem begraven volgens de gangbare rituelen. Kabir wilde z'n leerlingen nog een lesje leren over het lichaam en wat er mee gedaan moet worden na de dood.

Hij ging liggen en trok een laken over zich heen als teken dat hij heen gegaan was. De leerlingen waren er nog niet uit wat te doen en trokken de laken weg om het lichaam van Kabir te aanschouwen. Tot ieders verbazing lag op de plaats waar een lichaam hoorde te zijn, een berg bloemen. Broederlijk besloten de leerlingen om hier lering uit te trekken. Ze verdeelden onderling de bloemen en de Chadar (laken) en voerden de laatste rituelen uit.

De les die Kabir wilde onderwijzen was hen nu duidelijk: het lichaam is zonder ziel slechts een omhulsel. Men kan het begraven, cremeren of wat dan ook, zolang het lichaam maar wordt teruggeven aan de natuur.